Lay in ''Tyina's Big But Small Secret''
***Nederlands***
Ik wil graag iets met jullie delen. Het is iets dat ik vaak droom. BTW, mijn personage is een Poolwolf, zoals je aan mijn gebruikersafbeelding kunt zien. Dit heeft invloed op het verhaal.
Ik droom vaak over een prachtige stad, vaak in een nachtsetting. Ik betreed een grote flat en beklim vele trappen, totdat ik bij de woning aankom waar ik wil zijn. Een zwart met wit gestreepte, kalme tijgerin doet open. Dit is Tyina Tigréra. Ze is Nederlands, net als ik. ''Hé, TY!'' zegt ze opgewekt, ''wat leuk dat je langskomt! Kom binnen!'' Mijn bijnaam is Lay, maar sommigen noemen mij TY. Het is een naam waarin mijn echte naam in verwerkt is (deze wil ik hier niet noemen vanwege, nou ja... privacyredenen). Ik kom bij Tyina binnen in een keurige kamer. Het is één kamer, met hier een bank en daar een breed bed. Bij de bank staat nog een lage houten rechthoekige tafel en that's it. Tyina heeft niet veel nodig in haar huis. Ze houdt van kletsen met anderen over dingen, maar blijft vrijwel altijd kalm en is zeer gastvrij. Ze kan zich echter nogal drukmaken over de problemen waar ze tegenaanloopt, zoals kleine persoonlijke negatieve ervaringen met anderen -- denk aan misverstanden of onenigheden -- maar meestal is zoiets voor haar geen probleem. Ik zie dat Tyina iets om haar middel heeft zitten. Het is witgekleurd en zacht. Ik geef het rustig aan. ''Oh, ja, dat klopt, ik heb mijn hele leven al incontinentie'' legt Tyina uit terwijl ze rustig voor me gaat zitten, ''ik hoopte er op mijn zesde levensjaar vanaf te zijn, maar op mijn zevende had ik er nóg last van. Mijn ouders namen mij mee naar een arts, en die verklaarde dat ik dubbele incontinentie had -- of, heb. Op mijn áchtste echter had ik er vreemd genoeg gedurende een lange periode helemaal geen last van. Maar, toen werd ik op een dag wakker, en mijn bed bleek nat. Dus, de kast ging open en de luierbroekjes werden weer naar buiten gehaald. Ik schaamde me wel, maar ik wist net als mijn ouders dat het niet anders kon''
Tyina haalt haar schouders op. Ze is er intussen allang aan gewend dat ze luiers moet dragen. ''Dus, zo zit mijn, eh, beetje geschiedenis in elkaar'' concludeert ze. ''...Hmm, oeps'' Dan kijkt Tyina naar de luier die ze omheeft. Die is nat. ''Ajajai... Ik... geloof'' zegt ze, ''...dat een zekere grote kleine meid een verschoning nodig heeft'' Ik vind het grappig dat ze zo over zichzelf kan praten zonder zichzelf belachelijk te maken. Dat is een gave van haar. Tyina staat op, draait zich om en loopt naar een grote witte kastdeur in een hoek van de kamer. Ik volg haar. Tyina opent de deur en onthult een nauwe, vierkante ruimte VOL met luiers en luierbroekjes! ''H-Holy guacamoly...!'' weet ik uit te brengen. Tyina loopt ondertussen al naar binnen en pakt één van de laagste pakken vast met een klauw. ''Dit is mijn voorraad'' legt ze uit, ''hier, zei de oorspronkelijke eigenaar van deze kamer, Fyanna, liggen álle, maar dan ook álle luiers en luierbroekjes die we hebben'' Tyina zet het pak voor ons neer op de grond, maakt het open, en haalt één van de vele witte broekjes eruit. Dan steekt ze één voor één haar achterpoten door de pijpen van het broekje. ''Zo'' spreekt ze, ''deze dame kan weer fris en fruitig door het leven'' Ik kijk naar haar en ik voel me verrast, verbaasd en opgewekt tegelijk. Tyina en ik lopen de kast uit en gaan allebei op het bed languit liggen. Vanaf dat moment praten we met elkaar over de dingen die we één voor één beleefd hebben. Zo heb ik ooit bij een vriend afgesproken en zijn we naar een echte arcadehal gegaan! Tyina aan de andere kant, maakt graag wandelingen door het lokale park, maar houdt zo nu en dan wel van wat actie. Zo komen wij er tegelijk achter dat wij allebei gék zijn op achtbanen en pretparken! Wat leuk!
Ik stap van het bed en loop opnieuw op de kast af. ''Oh'' begint Tyina, ''TY. Wil je nog eens naar de luierverzameling kijken? Tuurlijk. Dat mag van mij, hoor. Schaam je maar niet'' Dat zegt ze op een kalme toon. Ze opent voor mij de witte kastdeuren en geeft mij daarmee toegang tot de torens van luierpakken. Tyina ziet dat ik het erg leuk en schattig vind, en stelt opeens voor: ''Zeg, TY... Wat zou jij ervan vinden, als JIJ eens zo'n zacht, warm luierbroekje om mocht?'' Mijn wittewolvenstaart begint te kwispelen. Ik kijk haar dolverrast aan: ''Echt waar?! Oh, dat zou ik zó graag willen! Dankjewél, Tyina! Dan delen we in feite jouw handicap! Gedeelde smart is halve smart!'' ''Zo is dat!'' antwoordt Tyina, ''ga daar maar eens liggen, ik wil hem best bij je omdoen'' Ze wijst naar een commode die in een hoek van de kamer staat vlakbij het bed. Ik aarzel even, dan klauter ik erop en ga liggen. Ik voel hoe de zachtaardige tijgerin mij het zachte luierbroekje omdoet. ''Ene tweeje... en... hoppekee! Hij past perfect'' Ik lach verlegen naar Tyina. ''M-Moet ik 'm... droog houden?'' vraag ik. ''D'awww, als je dat wilt'' antwoordt ze lachend, ''wat mij betreft plas je hem helemaal vol, dan trek je daarna toch gewoon een schoon luierbroekje aan?'' Wat aardig van haar! Er is geen enkel teken van plagerij in haar stem. Ze wil het beste uit de situatie halen, en ze houdt ervan dat ik er zo van geniet, en dat ik zo bescheiden ben. Ik klim van de commode en ga gerust op het bed liggen. Tyina gaat naast me liggen. ''Schaam je maar niet, hoor'' zegt ze tegen me, ''er is niemand die hier zomaar de kamer binnenkomt, en ALS er iemand deze kamer binnenkomt, dan is het wel Vanessa, mijn nieuwe huisgenoot. Zij vervult dezelfde rol als Fyanna ooit deed. Zij houdt net als Fyanna ook van verzorgen. Maak je maar niet ongerust'' Ik kijk Tyina dankbaar aan, en ik sluit mijn ogen. ''D’awww, wil je even slapen?'' sust ze, ''dat mag. Hé... Slaap lekker''
Even later, misschien na een uurtje of drie, word ik weer wakker. Ik zie dat Tyina de gordijntjes heeft dichtgedaan, zodat de felle straatlantaarns en autokoplampen buiten, niet de kamer in schijnen. Ze let ook echt op ALLES! Ik kijk op de klok. ''H-Het is nu... ehh... v-vijf uur in de ochtend?'' stamel ik. Ik hoor de stem van Tyina, die, na zichzelf net verschoond te hebben, weer naast mij op bed is gaan liggen: ''Ben je al wakker, TY? Heb je goed geslapen?'' Ik knik tevreden terwijl ik met mijn poten de slaap uit mijn ogen probeer te wrijven. Ik zou hier graag willen blijven voor nog een dagje, maar ik heb thuis vandaag wat dingen te doen. We klimmen allebei van het bed en maken ons klaar voor een nieuwe dag. Ondanks dat ook Tyina weet dat ik het bij haar erg leuk vind, geeft ze mij ook zelf aan dat ik er ook aan moet denken om weer terug naar huis te gaan, maar dat ik bij haar altijd welkom ben. ''Owww, heb je geplast?'' sust ze wanneer ze mijn luierbroekje ziet, ''kijk toch eens, hij is helemaal geslonken. D'awww... Hé, dat heb ik ook, hoor. Kijk maar. Ik heb vanacht ook weer eens bewezen dat ik 's nachts gewoon een, eh... driejarige peuter ben, als je mij zo wilt noemen, hihi!'' ''Oh, n-nee, Tyina'' antwoord ik snel, ''echt niet. Je bent goed zoals je bent'' Tyina kijkt me dankbaar aan: ''Dankjewel, lieverd. En hé, vóór je vertrekt...'' Ze steekt een poot naar me uit, als teken dat ik eventjes moet wachten. Dan loopt ze de witte muurkast binnen, en ze komt terug met een groot, plastic pak. Ze zet het vóór mij op de grond neer: ''Kíjk eens! Deze mag je houden'' ''Echt wáár?'' roep ik verrast. ''Ja hoor, je mag ze hebben, ze zijn helemaal voor jou'' Mijn staart kwispelt wild heen en weer en mijn hart bonkt opgewonden in mijn borst. Dan omhels ik de tijgerin. We zeggen elkaar gedag, en zij leidt mij naar de kamerdeur. Terwijl ik haar kamer uitloop, naar haar zwaai, me omdraai en met het pak luierbroekjes in mijn mond geklemd de lange wenteltrap van het gebouw afloop, denk ik aan de gesprekken die we hebben gehad, over alle avonturen in de arcades en pretparken. En ook al zijn wij niet van dezelfde diersoort, ik ben als Poolwolf altijd weer welkom bij mijn vriendin de incontinente tijgerin, Tyina.
EINDE
***English***
I would like to share something with you. It's something I often dream about. BTW, my character is an Arctic Wolf, as you can see from my user image. This affects the story.
I often dream about a beautiful city, often in a night setting. I enter a large flat and climb many stairs, until I arrive at the place of residence where I want to be. A calm tigress with black and white stripes opens the door. This is Tyina Tigréra. She is Dutch, just like me. "Hey, TY!" she says cheerfully, "how nice of you to stop by! Come in!" My nickname is Lay, but some call me TY. It's a name that includes my real name (I don't want to mention it here for, well, privacy reasons). I enter Tyina's room. It is one room, with a sofa here and a wide bed there. There is another low wooden rectangular table next to the sofa and that’s all there is. Tyina doesn't need much in her house. She likes to chat with others about things, but almost always stays calm and is very hospitable. However, she can be quite concerned about the problems she faces, such as small personal negative experiences with others - like misunderstandings or disagreements - but usually, this isn’t a problem for her. I see that Tyina has something around her waist. It is white in color and soft. I gently ask her about it. ''Oh, yes, that's right, I've had incontinence all my life'' Tyina explains as she sits quietly in front of me, ‘’my parents took me to a doctor who stated that I had - or have - double incontinence. At the age of eight however, strangely enough, I didn’t feel anything of that at all for a long period of time. But then, one morning, I woke up and my bed turned out to be all wet. So, the closet opened and the nappy pants were taken out again. I was ashamed, but just like my parents, I knew there was no other way''
Tyina shrugs. She has long since got used to wearing diapers. "So, that's my, er, bit of history" she concludes. "...Hmm, oops" Then Tyina looks at the diaper she’s wearing. It’s wet. "Ayyee... I... believe" she says, "...that a certain big little girl needs a change!" I think it's funny that she’s able to talk about herself like that without making a fool of herself. That's a gift of hers. Tyina gets up, turns around and walks to a large white closet door, located in a corner of the room. I follow her. Tyina opens the door to reveal a narrow, square space FULL of diapers and nappy pants! "H-Holy guacamoly...!" I manage to say. Meanwhile, Tyina walks in and grabs one of the lowest packages with one of her paws. ''This is my supply'' she explains, ''the original owner of this room, Fyanna, said that all - and I really mean ALL - nappies and nappy pants that we have, are stored right here'' Tyina puts the package down in front of us, opens it, and takes out one of the many white pants that it contains. Then, one by one, she puts her hind paws through the holes in the pants. She speaks, "This lady can go through life again with no worries!" I look at her and I feel surprised, amazed and cheerful at the same time. Tyina and I walk out of the closet and both stretch out on the bed. From that moment on, one by one, we talk to each other about the things we experienced. For example, I once met with a friend and we went to a real arcade hall! Tyina, on the other hand, likes to walk through the local park, but she also likes a bit of action every now and then. This way, we discover at the same time that we both love roller coasters and amusement parks! How nice!
I get off the bed and go back to the closet. "Oh" Tyina says, "TY. You want to take another look at the diaper collection? Of course. That is allowed by me. Don't be ashamed'' She says that in a calm tone. She opens the white closet doors for me, giving me access to the towers of diaper packs. Tyina notices that I like it very much, and suddenly she suggests, "Hey, TY... How would you like it if YOU would get to put on such soft, warm diaper pants?" My white wolf tail starts to wag. I look at her in astonishment: "Really?! Oh, I would love to! Thank you, Tyina! Then we actually share your handicap! Shared sorrow is half sorrow!'' ''That's right!'' Tyina replies, ''lie down there, I would like to put it on you'' She points to a changing table in a corner of the room nearby the bed. I hesitate for a moment, then I climb on it and lie down. I feel the gentle tigress putting on the soft diaper pants on me. ''One, two... and... there we go. It fits perfectly!” I climb back off the changing table with my diaper pants on. I smile shyly at Tyina. "D-Do I have to keep it... dry?" I ask. "D'awww, if you want to" she replies with a smile, "it’s your choice. You go ahead and pee in it all you want, then you just put on some clean diaper pants afterwards" How nice of her! There is no sign of teasing in her voice. She wants to make the most of the situation, and she loves that I enjoy it so much and that I am so humble. I walk back to the bed and lie down on it. Tyina does the same. "Don't be ashamed" she says to me, "there's no one here who just walks into the room, and IF anyone comes into this room, it's Vanessa, my new roommate. She fulfills the same role as Fyanna once did. Like Fyanna, Vanessa also likes to look after others. Don't worry" I look gratefully at Tyina, and I close my eyes. "D’awww, do you want to sleep for a while?" she soothes. ‘’Hey... Sleep well''
A little later, maybe after an hour or three, I wake up again. I can see that Tyina has drawn the curtains so that the bright street lights and car headlights outside don't shine into the room. She really pays attention to EVERYTHING! I check the clock. "I-It's now... er... f-five in the morning?" I stammer. I hear the voice of Tyina, who has since changed her diaper and has returned to bed next to me: "Are you up already, TY? Did you sleep well?" I nod contentedly, trying to rub the sleep out of my eyes with my front paws. I'd love to stay here for another day, but I have some things to do at home. We both climb off the bed and get ready for a new day. Despite the fact that Tyina knows that I really like to be alongside her, she also tells me that I have to think about going back home, but that I’m always welcome whenever I return to her home. "Owww, did you pee?" she soothes when she sees my diaper pants, "look at it, it's shrunk all the way. D'awww... Hey, I have that too. Look. I proved again last night that I'm just a, um... three-year-old toddler at night, if you want to call me that, haha!'' "Oh, n-no, Tyina" I answer quickly, "really, you’re not. You're good the way you are" Tyina looks at me gratefully: "Thank you, sweetheart. And hey, before you go..." She puts a paw in the air to tell me to wait. Then, she walks into the white closet and returns with a big, plastic package. She puts it on the ground in front of me: "Here you go. You can have these" "Really?" I shout, surprised. "Yes, you can have them, they're all yours" My tail wags wildly back and forth and my heart pounds excitedly in my chest. Then I hug the tigress. We say goodbye, and she leads me to the room door. As I walk out of her room, wave to her, turn around and walk down the long spiral staircase of the building, carrying the soft package in my mouth, I think about the conversations we've had about all the adventures in the arcades and theme parks. And even though we are not of the same species, I’m always welcome again whenever I arrive at my friend the incontinent tigress, Tyina.
END
Ik wil graag iets met jullie delen. Het is iets dat ik vaak droom. BTW, mijn personage is een Poolwolf, zoals je aan mijn gebruikersafbeelding kunt zien. Dit heeft invloed op het verhaal.
Ik droom vaak over een prachtige stad, vaak in een nachtsetting. Ik betreed een grote flat en beklim vele trappen, totdat ik bij de woning aankom waar ik wil zijn. Een zwart met wit gestreepte, kalme tijgerin doet open. Dit is Tyina Tigréra. Ze is Nederlands, net als ik. ''Hé, TY!'' zegt ze opgewekt, ''wat leuk dat je langskomt! Kom binnen!'' Mijn bijnaam is Lay, maar sommigen noemen mij TY. Het is een naam waarin mijn echte naam in verwerkt is (deze wil ik hier niet noemen vanwege, nou ja... privacyredenen). Ik kom bij Tyina binnen in een keurige kamer. Het is één kamer, met hier een bank en daar een breed bed. Bij de bank staat nog een lage houten rechthoekige tafel en that's it. Tyina heeft niet veel nodig in haar huis. Ze houdt van kletsen met anderen over dingen, maar blijft vrijwel altijd kalm en is zeer gastvrij. Ze kan zich echter nogal drukmaken over de problemen waar ze tegenaanloopt, zoals kleine persoonlijke negatieve ervaringen met anderen -- denk aan misverstanden of onenigheden -- maar meestal is zoiets voor haar geen probleem. Ik zie dat Tyina iets om haar middel heeft zitten. Het is witgekleurd en zacht. Ik geef het rustig aan. ''Oh, ja, dat klopt, ik heb mijn hele leven al incontinentie'' legt Tyina uit terwijl ze rustig voor me gaat zitten, ''ik hoopte er op mijn zesde levensjaar vanaf te zijn, maar op mijn zevende had ik er nóg last van. Mijn ouders namen mij mee naar een arts, en die verklaarde dat ik dubbele incontinentie had -- of, heb. Op mijn áchtste echter had ik er vreemd genoeg gedurende een lange periode helemaal geen last van. Maar, toen werd ik op een dag wakker, en mijn bed bleek nat. Dus, de kast ging open en de luierbroekjes werden weer naar buiten gehaald. Ik schaamde me wel, maar ik wist net als mijn ouders dat het niet anders kon''
Tyina haalt haar schouders op. Ze is er intussen allang aan gewend dat ze luiers moet dragen. ''Dus, zo zit mijn, eh, beetje geschiedenis in elkaar'' concludeert ze. ''...Hmm, oeps'' Dan kijkt Tyina naar de luier die ze omheeft. Die is nat. ''Ajajai... Ik... geloof'' zegt ze, ''...dat een zekere grote kleine meid een verschoning nodig heeft'' Ik vind het grappig dat ze zo over zichzelf kan praten zonder zichzelf belachelijk te maken. Dat is een gave van haar. Tyina staat op, draait zich om en loopt naar een grote witte kastdeur in een hoek van de kamer. Ik volg haar. Tyina opent de deur en onthult een nauwe, vierkante ruimte VOL met luiers en luierbroekjes! ''H-Holy guacamoly...!'' weet ik uit te brengen. Tyina loopt ondertussen al naar binnen en pakt één van de laagste pakken vast met een klauw. ''Dit is mijn voorraad'' legt ze uit, ''hier, zei de oorspronkelijke eigenaar van deze kamer, Fyanna, liggen álle, maar dan ook álle luiers en luierbroekjes die we hebben'' Tyina zet het pak voor ons neer op de grond, maakt het open, en haalt één van de vele witte broekjes eruit. Dan steekt ze één voor één haar achterpoten door de pijpen van het broekje. ''Zo'' spreekt ze, ''deze dame kan weer fris en fruitig door het leven'' Ik kijk naar haar en ik voel me verrast, verbaasd en opgewekt tegelijk. Tyina en ik lopen de kast uit en gaan allebei op het bed languit liggen. Vanaf dat moment praten we met elkaar over de dingen die we één voor één beleefd hebben. Zo heb ik ooit bij een vriend afgesproken en zijn we naar een echte arcadehal gegaan! Tyina aan de andere kant, maakt graag wandelingen door het lokale park, maar houdt zo nu en dan wel van wat actie. Zo komen wij er tegelijk achter dat wij allebei gék zijn op achtbanen en pretparken! Wat leuk!
Ik stap van het bed en loop opnieuw op de kast af. ''Oh'' begint Tyina, ''TY. Wil je nog eens naar de luierverzameling kijken? Tuurlijk. Dat mag van mij, hoor. Schaam je maar niet'' Dat zegt ze op een kalme toon. Ze opent voor mij de witte kastdeuren en geeft mij daarmee toegang tot de torens van luierpakken. Tyina ziet dat ik het erg leuk en schattig vind, en stelt opeens voor: ''Zeg, TY... Wat zou jij ervan vinden, als JIJ eens zo'n zacht, warm luierbroekje om mocht?'' Mijn wittewolvenstaart begint te kwispelen. Ik kijk haar dolverrast aan: ''Echt waar?! Oh, dat zou ik zó graag willen! Dankjewél, Tyina! Dan delen we in feite jouw handicap! Gedeelde smart is halve smart!'' ''Zo is dat!'' antwoordt Tyina, ''ga daar maar eens liggen, ik wil hem best bij je omdoen'' Ze wijst naar een commode die in een hoek van de kamer staat vlakbij het bed. Ik aarzel even, dan klauter ik erop en ga liggen. Ik voel hoe de zachtaardige tijgerin mij het zachte luierbroekje omdoet. ''Ene tweeje... en... hoppekee! Hij past perfect'' Ik lach verlegen naar Tyina. ''M-Moet ik 'm... droog houden?'' vraag ik. ''D'awww, als je dat wilt'' antwoordt ze lachend, ''wat mij betreft plas je hem helemaal vol, dan trek je daarna toch gewoon een schoon luierbroekje aan?'' Wat aardig van haar! Er is geen enkel teken van plagerij in haar stem. Ze wil het beste uit de situatie halen, en ze houdt ervan dat ik er zo van geniet, en dat ik zo bescheiden ben. Ik klim van de commode en ga gerust op het bed liggen. Tyina gaat naast me liggen. ''Schaam je maar niet, hoor'' zegt ze tegen me, ''er is niemand die hier zomaar de kamer binnenkomt, en ALS er iemand deze kamer binnenkomt, dan is het wel Vanessa, mijn nieuwe huisgenoot. Zij vervult dezelfde rol als Fyanna ooit deed. Zij houdt net als Fyanna ook van verzorgen. Maak je maar niet ongerust'' Ik kijk Tyina dankbaar aan, en ik sluit mijn ogen. ''D’awww, wil je even slapen?'' sust ze, ''dat mag. Hé... Slaap lekker''
Even later, misschien na een uurtje of drie, word ik weer wakker. Ik zie dat Tyina de gordijntjes heeft dichtgedaan, zodat de felle straatlantaarns en autokoplampen buiten, niet de kamer in schijnen. Ze let ook echt op ALLES! Ik kijk op de klok. ''H-Het is nu... ehh... v-vijf uur in de ochtend?'' stamel ik. Ik hoor de stem van Tyina, die, na zichzelf net verschoond te hebben, weer naast mij op bed is gaan liggen: ''Ben je al wakker, TY? Heb je goed geslapen?'' Ik knik tevreden terwijl ik met mijn poten de slaap uit mijn ogen probeer te wrijven. Ik zou hier graag willen blijven voor nog een dagje, maar ik heb thuis vandaag wat dingen te doen. We klimmen allebei van het bed en maken ons klaar voor een nieuwe dag. Ondanks dat ook Tyina weet dat ik het bij haar erg leuk vind, geeft ze mij ook zelf aan dat ik er ook aan moet denken om weer terug naar huis te gaan, maar dat ik bij haar altijd welkom ben. ''Owww, heb je geplast?'' sust ze wanneer ze mijn luierbroekje ziet, ''kijk toch eens, hij is helemaal geslonken. D'awww... Hé, dat heb ik ook, hoor. Kijk maar. Ik heb vanacht ook weer eens bewezen dat ik 's nachts gewoon een, eh... driejarige peuter ben, als je mij zo wilt noemen, hihi!'' ''Oh, n-nee, Tyina'' antwoord ik snel, ''echt niet. Je bent goed zoals je bent'' Tyina kijkt me dankbaar aan: ''Dankjewel, lieverd. En hé, vóór je vertrekt...'' Ze steekt een poot naar me uit, als teken dat ik eventjes moet wachten. Dan loopt ze de witte muurkast binnen, en ze komt terug met een groot, plastic pak. Ze zet het vóór mij op de grond neer: ''Kíjk eens! Deze mag je houden'' ''Echt wáár?'' roep ik verrast. ''Ja hoor, je mag ze hebben, ze zijn helemaal voor jou'' Mijn staart kwispelt wild heen en weer en mijn hart bonkt opgewonden in mijn borst. Dan omhels ik de tijgerin. We zeggen elkaar gedag, en zij leidt mij naar de kamerdeur. Terwijl ik haar kamer uitloop, naar haar zwaai, me omdraai en met het pak luierbroekjes in mijn mond geklemd de lange wenteltrap van het gebouw afloop, denk ik aan de gesprekken die we hebben gehad, over alle avonturen in de arcades en pretparken. En ook al zijn wij niet van dezelfde diersoort, ik ben als Poolwolf altijd weer welkom bij mijn vriendin de incontinente tijgerin, Tyina.
EINDE
***English***
I would like to share something with you. It's something I often dream about. BTW, my character is an Arctic Wolf, as you can see from my user image. This affects the story.
I often dream about a beautiful city, often in a night setting. I enter a large flat and climb many stairs, until I arrive at the place of residence where I want to be. A calm tigress with black and white stripes opens the door. This is Tyina Tigréra. She is Dutch, just like me. "Hey, TY!" she says cheerfully, "how nice of you to stop by! Come in!" My nickname is Lay, but some call me TY. It's a name that includes my real name (I don't want to mention it here for, well, privacy reasons). I enter Tyina's room. It is one room, with a sofa here and a wide bed there. There is another low wooden rectangular table next to the sofa and that’s all there is. Tyina doesn't need much in her house. She likes to chat with others about things, but almost always stays calm and is very hospitable. However, she can be quite concerned about the problems she faces, such as small personal negative experiences with others - like misunderstandings or disagreements - but usually, this isn’t a problem for her. I see that Tyina has something around her waist. It is white in color and soft. I gently ask her about it. ''Oh, yes, that's right, I've had incontinence all my life'' Tyina explains as she sits quietly in front of me, ‘’my parents took me to a doctor who stated that I had - or have - double incontinence. At the age of eight however, strangely enough, I didn’t feel anything of that at all for a long period of time. But then, one morning, I woke up and my bed turned out to be all wet. So, the closet opened and the nappy pants were taken out again. I was ashamed, but just like my parents, I knew there was no other way''
Tyina shrugs. She has long since got used to wearing diapers. "So, that's my, er, bit of history" she concludes. "...Hmm, oops" Then Tyina looks at the diaper she’s wearing. It’s wet. "Ayyee... I... believe" she says, "...that a certain big little girl needs a change!" I think it's funny that she’s able to talk about herself like that without making a fool of herself. That's a gift of hers. Tyina gets up, turns around and walks to a large white closet door, located in a corner of the room. I follow her. Tyina opens the door to reveal a narrow, square space FULL of diapers and nappy pants! "H-Holy guacamoly...!" I manage to say. Meanwhile, Tyina walks in and grabs one of the lowest packages with one of her paws. ''This is my supply'' she explains, ''the original owner of this room, Fyanna, said that all - and I really mean ALL - nappies and nappy pants that we have, are stored right here'' Tyina puts the package down in front of us, opens it, and takes out one of the many white pants that it contains. Then, one by one, she puts her hind paws through the holes in the pants. She speaks, "This lady can go through life again with no worries!" I look at her and I feel surprised, amazed and cheerful at the same time. Tyina and I walk out of the closet and both stretch out on the bed. From that moment on, one by one, we talk to each other about the things we experienced. For example, I once met with a friend and we went to a real arcade hall! Tyina, on the other hand, likes to walk through the local park, but she also likes a bit of action every now and then. This way, we discover at the same time that we both love roller coasters and amusement parks! How nice!
I get off the bed and go back to the closet. "Oh" Tyina says, "TY. You want to take another look at the diaper collection? Of course. That is allowed by me. Don't be ashamed'' She says that in a calm tone. She opens the white closet doors for me, giving me access to the towers of diaper packs. Tyina notices that I like it very much, and suddenly she suggests, "Hey, TY... How would you like it if YOU would get to put on such soft, warm diaper pants?" My white wolf tail starts to wag. I look at her in astonishment: "Really?! Oh, I would love to! Thank you, Tyina! Then we actually share your handicap! Shared sorrow is half sorrow!'' ''That's right!'' Tyina replies, ''lie down there, I would like to put it on you'' She points to a changing table in a corner of the room nearby the bed. I hesitate for a moment, then I climb on it and lie down. I feel the gentle tigress putting on the soft diaper pants on me. ''One, two... and... there we go. It fits perfectly!” I climb back off the changing table with my diaper pants on. I smile shyly at Tyina. "D-Do I have to keep it... dry?" I ask. "D'awww, if you want to" she replies with a smile, "it’s your choice. You go ahead and pee in it all you want, then you just put on some clean diaper pants afterwards" How nice of her! There is no sign of teasing in her voice. She wants to make the most of the situation, and she loves that I enjoy it so much and that I am so humble. I walk back to the bed and lie down on it. Tyina does the same. "Don't be ashamed" she says to me, "there's no one here who just walks into the room, and IF anyone comes into this room, it's Vanessa, my new roommate. She fulfills the same role as Fyanna once did. Like Fyanna, Vanessa also likes to look after others. Don't worry" I look gratefully at Tyina, and I close my eyes. "D’awww, do you want to sleep for a while?" she soothes. ‘’Hey... Sleep well''
A little later, maybe after an hour or three, I wake up again. I can see that Tyina has drawn the curtains so that the bright street lights and car headlights outside don't shine into the room. She really pays attention to EVERYTHING! I check the clock. "I-It's now... er... f-five in the morning?" I stammer. I hear the voice of Tyina, who has since changed her diaper and has returned to bed next to me: "Are you up already, TY? Did you sleep well?" I nod contentedly, trying to rub the sleep out of my eyes with my front paws. I'd love to stay here for another day, but I have some things to do at home. We both climb off the bed and get ready for a new day. Despite the fact that Tyina knows that I really like to be alongside her, she also tells me that I have to think about going back home, but that I’m always welcome whenever I return to her home. "Owww, did you pee?" she soothes when she sees my diaper pants, "look at it, it's shrunk all the way. D'awww... Hey, I have that too. Look. I proved again last night that I'm just a, um... three-year-old toddler at night, if you want to call me that, haha!'' "Oh, n-no, Tyina" I answer quickly, "really, you’re not. You're good the way you are" Tyina looks at me gratefully: "Thank you, sweetheart. And hey, before you go..." She puts a paw in the air to tell me to wait. Then, she walks into the white closet and returns with a big, plastic package. She puts it on the ground in front of me: "Here you go. You can have these" "Really?" I shout, surprised. "Yes, you can have them, they're all yours" My tail wags wildly back and forth and my heart pounds excitedly in my chest. Then I hug the tigress. We say goodbye, and she leads me to the room door. As I walk out of her room, wave to her, turn around and walk down the long spiral staircase of the building, carrying the soft package in my mouth, I think about the conversations we've had about all the adventures in the arcades and theme parks. And even though we are not of the same species, I’m always welcome again whenever I arrive at my friend the incontinent tigress, Tyina.
END
Category All / All
Species Unspecified / Any
Gender Any
Size 883 x 883px
File Size 181.3 kB
Not a bad story, its pretty interesting. The only tip I'd give though is to make sure that character dialogue is separated into different paragraphs in parts of the story. That's what I do whenever I am writing out a story, it should make it easier to see. Otherwise, its an alright story.
Thanks for the tip, Shiny! I couldn't do that here because I wouldn't have enough space to write both the Dutch and English version of the story.
Understood, Google Docs is good for writing stories if you want to use that. I've been using that to write out both final and rough drafts of each episode for my recent series Blisswood Orphanage.
Then I take what I got from the story and put it into a .pdf file. I also put the story into the description as well.
Then I take what I got from the story and put it into a .pdf file. I also put the story into the description as well.
I'd like to read that one day. 🤗
Thank you, Marry! I wrote it a couple years ago, but I still like to come back to it and correct some errors and stuff. Also just fun for myself to re-read the stories I wrote.
Comments