Aller au contenu

vitolet

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « vét- » ‎(«  ») (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete « -olet »; pitit .

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
vitolet vitolets

vitolet omrin

  1. hatcheye tchå, mitan pourcea, mitan boû, prezintêye aprume e cigåre, pus come bolete.
    • On hamburguer, ci n' est måy k' on vitolet, stitchî dins on pistolet André Gauditiaubois (fråze rifondowe).
    • Si l' plouve sereut des gurzeas, dji sereu hatchî e vitolets Robert Mathieu (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. payis k’ les vitolets crexhnut so les håyes : on payis k' on vante sins rastina.
    rl a: Halbuskeute.
    F. pays de cocagne.

Parintaedje

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Mitan, w. do Coûtchant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :