Aller au contenu

tchena

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : tchenå.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « tchene » avou l’ cawete « -a », kécfeye (a pårti d' on viebe * «tchener», texhî des sacwès d' tchene); (etimolodjeye nén acertinêye).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tchena tchenas

tchena omrin

  1. (ahesse di manaedje) hena des femes di manaedje, des codeus ås fruts avou ene u deus manikes evnd, po poirter ene ptite tchedje, al mwin, d' ene plaece a l' ôte.
    • Bråmint des tchenas estént fwaits avou des schinons.
    • Ele court abeye prinde ene marinde foû di s' tchena Lucien Somme (fråze rifondowe).
    • On-z aveut bon d' rapoizer l' tchena et d' leyî foumer l' saetch Rodolphe Dedoyard (fråze rifondowe).
    • Faléve vèy leû binète
      Cwand dj'èlzî a prézinté
      One djône cope du robètes
      Bén râbiantes o m' tchèna Camille Gaspard (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. al copete do tchena

Sinonimeye

[candjî]

mande, resse, banse, baxhåve, panî, kertin, tchaive; Loukîz a : « panî »

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
tchena