schenes
Sustantif
[candjî]schenes
- pluriyal di : schene.
- (sinse a pårt å pluriyal) oxheas del schene ki bricnut a ene mwinre biesse.
- Li cavale, on lyi veyeut ses schenes — Émile Gilliard, Su lès trîs dès Golètes, p. 15 (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.