Aller au contenu

resserer

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « serer » avou l’ dobe betchete « re- » di recloyaedje des viebes (avou les rîles di scrijhaedje do son S), çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) ressere
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) resserez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) resserans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ressernut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) resserrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) resseréve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) ressere
pårt. erirece (dj’ a, vos av) resseré
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

resserer (viebe å coplemint)

  1. reclôre.
    • Ca l’ efant, tot parey ki l’ fleur,
      Clintche si bea front, piede ses coleurs,
      Cwand il est resseré dvins ene plaece
      La k’ il î fwait trop rebômé. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.186, “On peu dè Solo” (fråze rifondowe).
    • Il a bea vos resserer; vos fritchtez todi evoye Albert Maquet (fråze rifondowe).
    • Dj' a prins l' tins Do resserer Inte mes doets On sondje di plouve David André (fråze rifondowe).
    • Valeut i vraiymint les poennes do cwiter si viyaedje et ses djins po s' vini, di s' plin gré, resserer inte ses grijhès murayes ? Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
  2. (viebe å prono) : Loukîz a : « si resserer ».

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
resserer