powete
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje vî grek « ποιητής » (poyêtêss) (« fijheu, fijheu d’ rimeas »), pal voye do latén « poeta » et do francès « poète ».
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɔ.ˈjɛt/ /pɔ.ˈwɛt/
- (pa rfrancijhaedje) /pɔ.ˈɛt/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔ.ˈwɛt/
- Ricepeures : po·wete
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | powete | powetes |
femrin | powetresse | powetresses |
powete omrin
- (belès-letes) onk k' emantche des scriyaedjes rimés.
- Tchaeke powete a des coides a si åme
K' ont bén pus åjhey do trefiler
Mi, dj' a l' måleur d' esse tinre al låme ;
On rén di tot m' fwait triboler— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Eco todis", tome 34, p. 131 (fråze rifondowe). - Va, planket; lai l' powete foirdjî ses ouves e påye et s' côpe les fleurs del veye, ele durèt si pô d' tins — Joseph Mignolet, fleurs d'esté (fråze rifondowe).
- Ome å cour di powete ki l' magriyete estchante
Ostant ki l' croxhe-patårs linwtêye après ene pice d' ôr
— Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 104 (fråze rifondowe). - I n a portant èn ombion a s' djoye; li cåde n' est nén fwait po s' prumî radjoû; si åme di powete si racrampixh — Jean Bosly, Li molin d’ å Pré-Bolèt, p. 44 (fråze rifondowe).
- Definixha d' on tchafiåd: c' est on powete, ca avou lu, gn a tot ki rime — Pierre Faulx (fråze rifondowe).
- Tchaeke powete a des coides a si åme
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :