Aller au contenu

powete

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : poyete.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje vî grek « ποιητής » (poyêtêss) ‎(« fijheu, fijheu d’ rimeas »), pal voye do latén « poeta » et do francès « poète ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin powete powetes
femrin powetresse powetresses

powete omrin

  1. (belès-letes) onk k' emantche des scriyaedjes rimés.
    • Tchaeke powete a des coides a si åme
      K' ont bén pus åjhey do trefiler
      Mi, dj' a l' måleur d' esse tinre al låme ;
      On rén di tot m' fwait tribolerMartin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Eco todis", tome 34, p. 131 (fråze rifondowe).
    • Va, planket; lai l' powete foirdjî ses ouves e påye et s' côpe les fleurs del veye, ele durèt si pô d' tins Joseph Mignolet, fleurs d'esté (fråze rifondowe).
    • Ome å cour di powete ki l' magriyete estchante
      Ostant ki l' croxhe-patårs linwtêye après ene pice d' ôr
      Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 104 (fråze rifondowe).
    • I n a portant èn ombion a s' djoye; li cåde n' est nén fwait po s' prumî radjoû; si åme di powete si racrampixh Jean Bosly, Li molin d’ å Pré-Bolèt, p. 44 (fråze rifondowe).
    • Definixha d' on tchafiåd: c' est on powete, ca avou lu, gn a tot ki rime Pierre Faulx (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
scriyeu d' royes rimêyes