pougn
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « pugnus » (minme sinse).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /puɲ/ /pɔɲ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /puɲ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
pougn | pougns |
pougn omrin
- (antomeye) mwin serêye (po mancî, po bouxhî, po catchî ene sacwè, po djouwer).
- Dj’ endè a veyou s’ adjeni sol pavêye,
Divant ene potale, priyî, djemi, plorer
Mostrer leus pougns, dire totes sôres di boignreyes. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.116, “Li Cholèrâ” (fråze rifondowe). - I s’ adjixheut di mete on pougn so l’ ôte, a troes cwate djouweus — Lucyin Mahin, dins: Li djeu d’ astaplaedje des pougns.
- Dj’ endè a veyou s’ adjeni sol pavêye,
- côp dné avou l' mwin insi.
- Vos åroz des pougns a vosse gueuye.
- Et d’ine hope, i roufla d’vins les brouhisses come on dj’vå d’brid’lé
— Colowe d’infér!… brèya Biètrand, tot l’man’çant d’on pogne. Colowe d’ infér vormint !…— Joseph Mignolet, Li payis des soteas (1926), p.51.
-
presse a dner on côp d' pougn
Ratournaedjes
[candjî]- fé d’ ses pîs et d’ ses pougns
- aveur li pougn djus / awè l’ pougn djus
- fé pougn hôt.
- On macrea, i fåt todi fé pougn hôt, edon ? — Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.103 (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]Mots d’ aplacaedje
[candjî]- C’est vrêy’, dj’a ’ne fèy’ riçû on côp d’ pogne d’ine bèle crapaute qui n’ mi riv’néve nin— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), On mâ Sègnî.
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]mwin serêye
Waitîz eto
[candjî]Lijhoz l’ årtike pougn so Wikipedia