Aller au contenu

pitit

Èn årtike di Wiccionaire.
Plinne cogne Spotcheye cogne
pitit ptit

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje gayel * « pitittos » (minme sinse).

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin pitit pitits
femrin padrî pitite pitites
femrin padvant pitite pititès

pitit omrin

  1. nén grand, nén hôt.
    • C’ esteut ene pitite feme, mins c’ est leye ki poirtéve li marone.
  2. nén rlomé, nén ritche.
    • Nos n’ estans k’ des ptitès djins.
  3. djonne.
    • C’ est vosse pitit frere ?
    • I n’ a k’ troes ans, il est co ptit.
  4. eployî po moster a ene sakî si ataetchmint.
    • A ! vla nosse pitit camaråde !
    • Dji n’ freut måy di må a m’ pitite feme.

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Dizotrins mots

[candjî]

Rilomêye do mot

[candjî]

Li mot dins on tite di live, di gazete, di soce, di marke

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
pitit

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pitit pitits

pitit omrin

  1. onk ki n’ est nén grand.
    • Les ptits valèt bén les grands.
  2. djonne efant.
    • Mi feme ratele d' aboird li ptit
      Ki, tot foû d' lu, piede li tiesse. Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.147, « Nos ‘nn’ alans » (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
  1. c’ est todi les ptits k’ on spotche
  2. c’ est todi l’ gros pexhon ki magne li ptit