Aller au contenu

padvant

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : «pa» «dvant»

Prononçaedje

[candjî]

Adviebe

[candjî]

padvant (nén candjåve)

  1. divant (tôt cåzant d' ene plaece).
    • Ni t' mete nén padvant mi.
    • Les femes poirtént l' grand noer vwele padvant zeles Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • Il a prandjlé sacwants munutes padvant l' finiesse di s' tchambe Lucien Somme (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

divant, ådvant di, a l' adroet di

Ratournaedjes

[candjî]
divant Loukîz a : divant
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

II. [adv.] divant. Il a passé pa padvant.

Contråve: padrî, en erî. Etimolodjeye: mot d' aplacaedje di deus dvancetes, a pårti do shuvion "pa dvant".