Aller au contenu

houyire

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « houy- » ‎(« hoye ») (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete « -ire ».

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
houyire houyires

houyire omrin

  1. fosse å tcherbon.
    • I s' a fait accidinter al houyire.
    • Nos poitrans l' sôlêye disk' al houyire; la nos l' metrans divins l' coufåde Nicolas Defrecheux (fråze rifondowe).
    • Lådjès pwaires di houyires wice ki l' broûlî si stantche
      Ou ki veyèt s' impli – cwand l' cir pleure totavå–
      Des måssîtès corotes ki vs dinèt po discandje,
      Al fouwaye des setcheurs on môlion come rouwåLouis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 129 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. ovrî d' houyire houyeu.

Sinonimeye

[candjî]

tcherbonaedje, fosse

Dizotrins mots

[candjî]

Dizeutrins mots

[candjî]

fosse, mene

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fosse al hoye

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike houyire so Wikipedia