Aller au contenu

herike

Èn årtike di Wiccionaire.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
herike herikes

herikefemrin

  1. (mot d’ medcén) ki s' prind åjheymint.
    • Ossu, nosse mwaisse, dji m' endè vou,
      K' i m' sorvegne ene sifwaite herike,
      Fåte d' on tot ptit boket d' muzike,
      D' èn air come dji l' åreu volou,
      Po tchanter plin d' djoye, plin d' exhowe,
      To çou ki m' cour rissint por vosJoseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.152; "Sins musique" (fråze rifondowe).
    • Surmint k' i s' rafroedixha tot dmorant dlé l' aiwe. Gn aveut ene herike ki coreut. I fourît acsûts tos les deus Louis Remacle, Proses wallonnes, p. 62 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

minêye; Loukîz a : « minêye »

Ortografeyes

[candjî]
Li mot n’ est nén dins : R10

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « herike », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Hôte Årdene, w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
Loukîz a : minêye

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike herike so Wikipedia