Aller au contenu

fir

Èn årtike di Wiccionaire.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin fir firs
femrin padrî fire fires
femrin padvant fire firès

fir omrin

  1. binåjhe d' esse çou k'il est, avou råjhon, et l' mostrer.
    • Vola pocwè ns estans firs d' esse Walons Théophile Bovy, Li Tchant dès Walons (fråze rifondowe).
    • Avâ l’mitray’ qui zûne, et l’gueuye d’acir qui hawe ;
      Li guide, djènâte et rodje, come on cradjolé cok :
      Tos nos vigreus sôdârs, alit flahant di s’tok,
      Dreûts èt firs come des tchînnes âx flahâr des orèdjes
      Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "Wice vass?", 1921, p. 105.
  2. (veyou d’ mwaijhe pårt) ki s' prind po pus malén, pus bea, meyeu ki ls ôtes.
    • On cåzreut pus voltî si ti n' sereus nén si fir Vincent Delire (fråze rifondowe).
  3. ki s' mousse mî ki ls ôtes.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
  • (ki s' prind po pus malén) : grandiveus.
  • (ki s' mousse mî ki ls ôtes) : faråd

Omofoneye possibe

[candjî]

(/fjeʀ/) fier (o.n., metå), ki pout dner on bodje /fiːʀ/ come dins «efirdjî»

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
binåjhe d' esse çou k' il est, avou råjhon, et l' mostrer
  • F. hautain.
  • F. élégant.