Aller au contenu

eburtacaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « eburtaker » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
eburtacaedje eburtacaedjes

eburtacaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « eburtaker ».
    • Vosse hôrdaedje n’ est k’ on fayé eburtacaedje.
    • I ndè fwait onk d’ eburtacaedje po s’ abyî.
    • Kén eburtacaedje dins les cåves da Dutrou.
    • Napoleyon III moenna guere al Rûsseye, e 1854, po dislaxhî France des eburtacaedjes do cossina d’ Wîne. Lucyin Mahin.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant, w. do Mitan

Ratournaedjes

[candjî]
eburtacaedje