Aller au contenu

dognon

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « dogne » avou l’ cawete « -on ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
dognon dognons

dognon omrin Les pårteyes d’ on doet, ou les djonteures inte les pårteyes d’ on doet.

  1. Loukîz a : R10
    • Ene viye nerveuse mwin fwait brotchî ses dognons et serant l' pougneye del manike k' ele vént d' apicî Louis Lecomte (fråze rifondowe).
    • Il avént des mwins come les cenes des mourianes, avou les dognons rtaenés come s' il årént trifouyî dins del sûne Henri Van Cutsem (fråze rifondowe).
    • Djilbert s’ aveut rapinsé les vacances di Påkes k’ il aveut stî treråyî l’ anêye di dvant : ses cloketes a ses dognons, ses djnos mesbridjîs fén rodjes pa les roukes di tere, les nuks plin s’ dos Jacques Desmet, On Sånî a pårt.
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Ratournaedjes

[candjî]
pårteye d’ on doet



Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike dognon (discramiaedje) so Wikipedia