Aller au contenu

disploumé

Èn årtike di Wiccionaire.
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « plome » (avou candjmint d’ voyale) avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje, avou l’ cawete «  ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin disploumé disploumés
femrin padrî disploumêye disploumêyes
femrin padvant disploumêye disploumêyès

disploumé (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. Sins plomes.
    • Si croufieus coir, portant si tene, a l' air do pezer so ses greyès pates. Ses plomes, d' on måssî blanc, sont totè dhåmonêyes, et s' tiesse e-st a mitan disploumêye, foice d' aveur stî dsonnêye a côps d' betchLouis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 68 (fråze rifondowe).
  2. (pa loyaedje) tchenou(-owe), pelake (k' a pierdou tos ses tchveas).
    • I n' a k' cwarante ans et il est ddja tot disploumé.
  3. (pa loyaedje) sins foyes, tot djåzant d' èn åbe a l' ivier.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  4. (må) arindjî(-eye), må atelé, dilofré, eburtaké, emantchî.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ratournaedjes

[candjî]
sins plomes
sins foyes
sins tchveas
(må) arindjî