dis-

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « dis- » (minme sinse).

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /dis/ Prononçaedje a radjouter
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /dis/

Betchete

dis- dvant ene cossoune (diz- divant ene voyale)

1. dene a on viebe li sinse contråve.

   disbagaedjî, disbinder, disbrantchî, disfé, displanter, disraloyî,…

2. fé on viebe avou l' idêye k' on rsaetche ene sacwè.

   disbarker, discoraedjî (rsaetchî do coraedje),…

3. po fé on viebe pus foirt.

   disbrijhî, dismoenner,…

Sinonimeye

• d-/di-

Contråve

• e-

Ortografeyes

Divant 1900 :

• dis- : E89 (a « disfé », evnd) ^(lére)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• dus- : S0
• dès- : O0, O4, O90

Ratournaedjes

dis-

• Francès : dé- ^(fr)