Aller au contenu

crolêye

Èn årtike di Wiccionaire.
ene pitite crolêye

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin crolé crolés
femrin padrî crolêye crolêyes
femrin padvant crolêye crolêyès

crolêye femrin

  1. ki racrole, tot djåzant d' ene tchivleure.
    • Çou ki dj' vôreu aveur ene crolêye tchivleure !
  2. k' a des croles, tot djåzant d' en crapåde, d' ene comere.
    • Cwand t' esteus ptite, t' esteus tote crolêye.
    • Come dji rivneu, e-n ene finiesse,
      Dji veya ponde li tiesse,
      D’ ene djonne feme frisse come on gurzea. Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
k' a des croles, po ene båshele

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
crolêye crolêyes

crolêye omrin

  1. ene k' a des croles.
    • Est çki vos cnoxhoz
      Nanesse di so les hés
      K' on lome li ptite crolêye ? Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Po plaire à Nanèsse" (fråze rifondowe).
  2. crapåde k' on gårçon voet voltî.
    • I prometeut dipus d' boure ki d' pwin po rtrover s' crolêye Chantal Denis (fråze rifondowe).
  3. (dins èn arinnoe) båshele (po-z atôtchî ene comere).
    • Et dji vs sohaite ene boune anêye, crolêye; Et dji vs sohaite ene boune santé, crolé (plake Jean Loos).

Ratournaedjes

[candjî]
comere k' on valet voet voltî
po-z atôtchî èn comere