Aller au contenu

crolé

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : crole.

Prononçaedje

[candjî]

Loukîz a : « croler »

Pårticipe erirece

[candjî]
  1. pårticipe erirece omrin do viebe del prumire troke: «croler»
    • Elle a crolé tot d' on côp: c' est k' il est po ploure.

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin crolé crolés
femrin padrî crolêye crolêyes
femrin padvant crolêye crolêyès

crolé omrin

  1. k' a des croles.
    • Cwand t' esteus ptit, t' esteus tot crolé.
    • Si crolêye tiesse si leyive pinde,
      Tote faleye et si bele portant Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.134, « L’ andje dèl têre » (fråze rifondowe).
  2. ki racrole, tot djåzant des tchveas.
    • Çou ki dj' vôreu aveur des crolés tchveas !
  3. k' a des croles, tot djåzant d' on valet.

Ratourneures

[candjî]
  1. fé des crolés ouys
  2. crolé come on bedot ou crolé come ene berbis
    • Blond come les pôtes, crolé come ine bèrbis, on léhév è s’loukeûr, tote li bonté di s’coûr Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 18.

Ratournaedjes

[candjî]
ki racrole, tot djåzant des tchveas
k' a des croles, po on valet

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
crolé crolés

crolé omrin

  1. onk k' a des croles.
  2. valet k' ene comere voet voltî.
  3. (dins èn arinnoe) valet (po-z atôtchî èn ome).
    • Et dji vs sohaite ene boune anêye, crolêye; Et dji vs sohaite ene boune santé, crolé (plake Jean Loos).
  4. (mot d’ colebeu) sôre di colon.
    • Neni, i n’ a polou vni, i s’ aveut toirtchî l’ pî dimegne tot corant l’ surlet da Kinåve. On dit k’ end a pris po troes samwinnes, mins dj’ a pris li ptit crolé ; c’ e-st ene vraiye bizawe ! Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p. (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

[candjî]
valet k' ene comere voet voltî
po-z atôtchî èn ome