Aller au contenu

cånoye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje  ? avou l’ cawete « -oye »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
cånoye cånoyes

cånoye femrin

  1. kimere nawe.
  2. kimere ki s' kidût må.
    • -Dji wadjreus ki vs pleurîz come ene madlinne, cånoye,
      Si on m' voléve måy pinde
      -Dji freus-st on fouwåd d' djoye!
      — Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «w:Li savtî», 77-143 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.