Aller au contenu

botiou

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « botyî », avou l’ cawete « -ou ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

botiou omrin

  1. (mot d’ mônî) raidje.
    • Gn a des botious a fleur, ki n' leyèt passer kel fene fleur di farene et des des botious a laton po rbotyî les raboulets.
    • I passént les poûssîs d' petrêye å botiou po fé des schoyeures — H. Scius.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :