Aller au contenu

bardakin

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje arabe « بغداد » (Baghdad), did la l' itålyin « baldacchino » (minme sinse) et l' francès « baldaquin ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
bardakin bardakins

bardakin femrin

  1. (e l’ eglijhe catolike) sôre di dais dzeu èn åté.
    • C' est les principås del pårotche ki poirtèt l' bardakin. Motî Forir (fråze rifondowe).
  2. (mot do bastimint) eshonna di gåyotaedjes pindous dzeu l' lét e cogne d' on toet di texhou.
    • Blawtante dizo s' clair bardakin
      Fwaite di payetes d' acî et d' fis d' soye,
      Bagnant dvins cisse påjhûle clairté
      Di s' loumire disfwaite a miyetes,
      Les tchamps, les bwès, l' efant distalté,
      Ses blondès croles et ses djoufletes. Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.155, « L’èfant èt l’ leûne » (fråze rifondowe).
    • Li famile prind plaece so les fåstroûs, dizo l' bardakin (Joseph Gilson).
  3. (rabaxhanmint) viye djin (!!! a-z aveuri).
    • Di cwè ? Vos dinrîz vosse feye a ç’ vî bardakin la ? O Djôzef, vos pierdoz l’ tiesse ! Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.67 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. i rote ossu fir k’ on poirteu d’ bardakin
  2. s’ amuzer avå les bardakins

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sôre di dais dzeu èn åté
eshonna di gåyotaedjes pindous dzeu l' lét e cogne d' on toet di texhou