harbiy

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

har-biy

Etimologiyasi

a. حَرْبِيّ — urushga, qoʻshin, armiyaga oid

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Urushga aloqador; urush, jang ishlari bilan bogʻlangan. ◆ Xarbiy asir. X^aR~ biy sir. Xarbiy holat. Xarbiy texnika, shsh Normat frontda ekanini, bu yerda chanqoq vodiylarga suv beruvchi, nur beruvchi kanal emas, balki harbiy istehkomlar kovlanib, yov yoʻliga gʻov tiklanayotganini sezdi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .

2 Armiyaga, harbiy xizmatga oid. ◆ Xarbiy vrach. Harbiy intizom. Xarbiy ish. X^ar-biy xizmat. Xarbiy kiyim. Xarbiy qism. sht

Yoʻlda harbiy yuk va askar ortgan mashi-nalarning keti qariyb uzilmas edi. Oybek, Quyosh qoraymas. ◆ U yerda bir toʻp protivogaz taqqan yigitlar harbiy mashq uchun saflanmoqda edi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Xonaga harbiy meditsina formasidagi.. ofitser kirdi. Oʻ. Umarbekov, „Yoz yomgʻiri“ .

3 Armiyadagi, harbiy ishdagi kishi, harbiy xizmatchi. ◆ Hech kim harbiylarga xos chaqqonlik bilan javob bermadi. Shuxrat, „Shinelli yillar“ . ◆ U olimu shoirlardan koʻ-ra harbiylarni izzat qilardi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .

4 ot, s.t. Harbiy xizmat; armiya. ◆ Oʻgʻlim harbiyda.. u ketdi-yu, ikki kundan keyin nemislar keldi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . Xarbiyga chaqirilguncha Toshkentning yirik zavodlaridan birida smena injeneri boʻ-lib ishlagan. Shuhrat, Shinelli yillar.

Antonimlari

ҲАРБИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

harbiy (koʻplik harbiylar)

Tillarda

Harbiy

• Armancha: զինվորական (zinvorakan)
• Katalancha: militar
• Chexcha: vojenský
• Niderlandcha: militair
• Fincha: sotilaallinen
• Galisiycha: militar
• Inglizcha: military
• Yunoncha: στρατιωτικός (stratiotikós)
• Polyakcha: wojskowy
• Rumincha: militar, militară
• Ruscha: военный (vojénnyj)
• Ispancha: militar
• Shvedcha: militär
• Turkcha: askeri

Ruscha _ru

harbiy
военный, воинский; ◆ ~lar военные, военнослужащие; ◆ ~ asir военнопленный; ◆ ~ burch воинский долг; ◆ ~ komissarlik военный комиссариат; ◆ ~ majburiyat воинская обязанность; воинская повинность; ◆ ~ xizmat военная служба; ◆ ~ xizmatchi военнослужащий; ◆ ~ qismlar воинские части; ◆ ~ holat военное положение.