bolgʻa
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]bol-gʻa
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Mix qoqish, narsalarni urish, tekislash, egish yoki bukish kabi ish-larda qoʻllanadigan, yogʻoch yoki temir dastali asbob.◆ Ostonada munkayib oʻtirgan chol yonboshiga qoʻyib olgan paqirdan qiyshiq-qingʻir mixlarni olib, bolgʻa bilan toʻgʻri-lardi. S. Ahmad, Jimjitlik.◆ Uning [Zamon-ning/ bir qoʻlida mushuk kallasiday kaltasop bolgʻa, bir qoʻlida temir pona. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“
2 tex. Metallarga, umuman narsalarga zarb bilan ishlov beradigan ogʻir mexanizm. ◆ Bir qoziqning yerga kirishi qiyin boʻldi, motorni boshqarayotgan yigit bolgʻani ancha yuqoridan tashladi. S. Yunusov, Kutilmagan xazina.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]БОЛҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]- Qrim-tatarcha: çöküç
bolgʻa