Перейти до вмісту

Адам Редзік

Матеріал з Вікіпедії — вільної енциклопедії.
Адам Редзік
Народився1977NUKAT_—_2002.[[d:Track:Q11789729]]-1">[1]MAK[[d:Track:Q105192847]]-2">[2]
Луків, Q9391141?, Люблінське воєводство (1474—1795), Малопольська провінція, Корона Королівства Польського
Країна Республіка Польща
Діяльністьісторик, адвокат
Alma materЛюблінський католицький університет Івана Павла II
ЗакладВаршавський університет
Науковий ступіньдоктор габілітованийNauka_Polska[[d:Track:Q97032597]]-3">[3] (10 червня 2013) і докторський ступіньNauka_Polska[[d:Track:Q97032597]]-3">[3] (26 лютого 2007)

Адам Редзік (пол. Adam Redzik; нар. 1977) — польський юрист і історик, заступник головного редактора юридичного наукового журналу «Palestra», професор Варшавського університету. Суддя Верховного суду Польщі (з 2018 р.).

Автор кількох сотень наукових праць: книг в історії права, історії науки, порівняльного правознавства, перекладів та науково-популярних текстів.

Книги

[ред. | ред. код]
  • Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1939—1946, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 2006, ISBN 83-7306-254-8
  • Zarys historii samorządu adwokackiego w Polsce, Warszawa: Naczelna Rada Adwokacka 2007, ss. 208; ISBN 83-915643-9-8
  • Jakub Honigsman, Zagłada Żydów lwowskich (1941—1944), przekład i opracowanie: Adam Redzik, Warszawa: Żydowski Instytut Historyczny 2007, ss. 116; ISBN 978-83-85888-42-0
  • Joanna Ostrowska, Tak musiało być. Wspomnienia, opracował Adam Redzik, Warszawa-Łomianki: LTW 2008, ss. 152; ISBN 978-83-7565-019-8
  • Adwokaci polscy Ojczyźnie — Polish advocates in the service of their Homeland, edited by Stanisław Mikke, Adam Redzik, Warszawa: Naczelna Rada Adwokacka 2008, ss. 224; ISBN 978-83-927035-0-1
  • Prawo prywatne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, Warszawa: C.H.Beck 2009, ss. 496; ISBN 978-83-255-0346-8Themis i Pheme. Czasopiśmiennictwo prawnicze w Polsce do 1939, Warszawa: Wydawnictwo Iskry 2011, s. 658; [wspólnie ze Stanisławem Milewskim]; ​ISBN 978-83-244-0158-1​.
  • Themis i Pheme. Czasopiśmiennictwo prawnicze w Polsce do 1939, Warszawa: Wydawnictwo Iskry 2011, s. 658; [wspólnie ze Stanisławem Milewskim]; ​ISBN 978-83-244-0158-1.
  • Historia Adwokatury, Warszawa 2012, s. 400; [wspólnie z Tomaszem J. Kotlińskim]; ​ISBN 978-83-927035-7-0​; wyd. 2 poprawione i uzupełnione, Warszawa 2012, s. 432; ​ISBN 978-83-927035-9-4; wyd. 3 poprawione i uzupełnione, Warszawa 2014, s. 432; ​ISBN 978-83-9347-96-5-8.
  • Stanisław Starzyński (1853—1935) a rozwój polskiej nauki prawa konstytucyjnego, Warszawa-Kraków: Instytut Allerhanda, Wydawnictwo Wysoki Zamek 2012, s. 356; ​ISBN 978-83-931373-2-9.
  • Historia ustroju Adwokatury Polskiej w źródłach, Warszawa 2013, s. 448; ​ISBN 978-83-934796-4-1​; [współautorzy: Tomasz J. Kotliński, Marcin Zaborski].
  • Academia Militans. Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie, całość zredagował, wstępem i zakończeniem opatrzył…. Kraków: Wysoki Zamek 2015, ss. 1302 [współautorzy: Roman Duda, Marian Mudryj, Łukasz Tomasz Sroka, Wanda Wojtkiewicz-Rok, Józef Wołczański, Andrzej Kajetan Wróblewski] ​ISBN 978-83-943785-5-4; wydanie 2, poprawione, Kraków 2017 ISBN 978-83-947365-7-6
  • Rafał Lemkin (1900—1959) — co-creator of international criminal law. Short biography, Warsaw 2017, ss. 70; ISBN 978-83-931111-3-8

Статті

[ред. | ред. код]
  • Roman Longchamps de Bérier (1883—1941), «Kwartalnik Prawa Prywatnego» 2006, z. 1;
  • Kazimierz Przybyłowski (1900—1987), «Kwartalnik Prawa Prywatnego», 2007, nr 4;
  • Aleksander Doliński (1866—1930). Profesor prawa handlowego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, «Czasopismo Prawno-Historyczne» 2007, t. LIX, z. 2, s. 291—327;
  • Nauczanie i nauka prawa politycznego w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, «Przegląd Sejmowy» 2007, z. 5, s. 111—142.
  • O naukach historyczno-prawnych w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie [w:] Nauki historycznoprawne w polskich uniwersytetach w II Rzeczypospolitej, red. M. Pyter, Lublin 2008, s. 131—185.
  • Profesor Juliusz Makarewicz — życie i dzieło, [w:] Prawo Karne w Poglądach Profesora Juliusza Makarewicza, (Publikacje Katedry Prawa Karnego KUL, pod. red. A. Grześkowiak), Lublin 2005.
  • Działalność dydaktyczna Profesora Juliusza Makarewicza, [w:] Karnopolityczne koncepcje Profesora Juliusza Makarewicza — wczoraj i dziś (W 50. rocznicę śmierci), red. I. Nowikowski, P. Strzelec, Lublin: Wydawnictwo Morpol 2006.
  • Mieczysław Honzatko — profesor, kodyfikator, adwokat, «Palestra» 2005, nr 11-12.
  • Profesor Ernest Till (1846—1926) — w stusześćdziesięciolecie urodzin i osiemdziesięciolecie śmierci, «Palestra» 2006, nr 3-4.
  • Професор Олександр Огоновский — творець української цивілистики, «Жіття і Право», № 6, Львів 2004.
  • Szkic z dziejów szkolnictwa wyższego we Lwowie, «Niepodległość i Pamięć», nr 24, 2006.
  • Lwowska szkoła dyplomatyczna. Zarys historii Studium Dyplomatycznego przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1930—1939), «Polski Przegląd Dyplomatyczny», 2006, t. 6, nr 5 (33).
  • Kurs Prawa Lotniczego przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1936—1939), «Rocznik Lwowski» 2006.
  • W sprawie okoliczności śmierci profesora Maurycego Allerhanda, «Kwartalnik Historii Żydów» 2005, nr 2 (214).
  • Ludwik Dworzak. Najbliższy uczeń Juliusza Makarewicza [w:] Problemy stosowania prawa sądowego. Księga Pamiątkowa dedykowana prof. Edwardowi Skrętowiczowi, pod red. Ireneusza Nowikowskiego, Lublin: Wydawnictwo UMCS 2007.
  • Uczeni juryści w dziejach KUL (artykuł recenzyjny) «Państwo i Prawo» 2007, z. 9.
  • Szkic o dziejach Uniwersytetu Lwowskiego w latach 1939—1946, [w:] «Львів: місто — суспільство — культура», t. VI, Львів 2007.
  • O naukach historyczno-prawnych w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, [w:] Nauki historycznoprawne w polskich uniwersytetach w II Rzeczypospolitej, red. M. Pyter, Lublin 2008, s. 131—185.
  • Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego w okresie Drugiej Rzeczypospolitej i czasie II wojny światowej. Wybrane zagadnienia, «Prace Komisji Historii Nauki PAU», Tom X (2010), s. 111—152.
  • Związek Adwokatów Polskich (1911—1939) i jego rola w adwokaturze polskiej okresu II Rzeczypospolitej, [w:] Społeczeństwo a władza. Ustrój prawo, idee, red. Jacek Przygodzki, Marian J. Ptak, Wrocław: Kolonia Limited 2010, s. 593—608.
  • Stanisław Starzyński — nestor polskich konstytucjonalistów z okresu Drugiej Rzeczypospolitej, [w:] Stanisław Starzyński, Współczesny ustrój prawno-polityczny Polski i innych państw słowiańskich, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe 2010 [reprint: Lwów 1928], s. VII–XLV.
  • Nauki prawne na Uniwersytecie Lwowskim, [w:] Universitati Leopoliensi trecentesimum quinquagesimum anniversarium suae fundationis celebranti in memoriam, Kraków: PAU 2011, s. 145—183.
  • Wincenty Styś (1903—1960) — prawnik, historyk, statystyk i wybitny ekonomista wsi, [w:] W kręgu nowożytnej i najnowszej historii ustroju Polski. Księga dedykowana Profesorowi Marianowi Kallasowi, Warszawa 2010, s. 917—932.
  • Z dziejów nauki i nauczania prawa karnego na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Profesor dr Piotr Stebelski (1857—1923), [w:] O prawie i jego dziejach księgi dwie: studia ofiarowane Profesorowi Adamowi Lityńskiemu w czterdziestolecie pracy naukowej i siedemdziesięciolecie urodzin, Białystok-Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku 2010, księga pierwsza, s. 767—787.
  • Wilhelm Edmund Rappé (1883—1975) i prawo fundacyjne, «Palestra» 2010, nr 7–8, s. 177—186; [współautor: Konrad Rzemieniecki].
  • Überlegungen zu Lemberg/Lwów als Erinnerungsort der Polen, [w:] Erinnerungsorte in Ostmitteleuropa. Erfahrungen der Vergangenheit und Perspektiven, herausgegeben von: Matthias Weber, Burkhard Olschowsky, Ivan A. Petransky, Attila Pók, Andrzej Przewoźnik, «Schriften des Bundesinstituts fur Kultur und Geschichte der Deutschen im Östlichen Europa», Band 42, Oldenbourg Verlag München 2011, s. 97–109.
  • Zenon Wachlowski, [w:] Konstytucjonaliści polscy 1918—2011. Sylwetki uczonych, red. Andrzej Szmyt, Paweł Sarnecki, Ryszard Mojak, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe 2012, s. 380—386; ​ISBN 978-83-7666-149-0.
  • Wkład Rafała Lemkina w obrady V Konferencji Międzynarodowego Biura Unifikacji Prawa Karnego w Madrycie w 1933 roku, [w:] Polska-Hiszpania. Wczoraj i dziś. Studia poświęcone wybranym zagadnieniom z historii i współczesności, red. Joanna Kudełko, Cezary Taracha, Lublin: Werset, 2012, s. 219—227; ​ISBN 978-83-60133-94-1.
  • Towarzystwo «Biblioteka Słuchaczów Prawa» Uniwersytetu Jana Kazimierza im. Stanisława Starzyńskiego (1875—1939), [w:] Regnare. Gubernare. Administrare.Z dziejów administracji, sądownictwa i nauki prawa. Prace dedykowane profesorowi Jerzemu Malcowi z okazji 40-lecia pracy naukowej, Kraków 2012, s. 271—278; ​ISBN 978-83-7571-288-9​.
  • Orzecznictwo dyscyplinarne a kodyfikacja etyki adwokackiej, [w:] Etyka zawodów prawniczych w praktyce. Wzajemne relacje i oczekiwania — Ethics of the legal professions. Mutual relationships and expectations, red. Grzegorz Borkowski, Lublin 2012, s. 237—241; ​ISBN 978-83-89468-92-5​.
  • Eugeniusz Waśkowski (1866—1942). W siedemdziesięciolecie śmierci wybitnego uczonego i adwokata, «Palestra» 2012, nr 9–10, s. 255—267.
  • Kazimierz Grzybowski, [w:] Kazimierz Grzybowski, Trybunały międzynarodowe a prawo wewnętrzne, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe 2012 [reprint wydania, Lwów 1937], s. VII—XIV; ​ISBN 978-83-7666-182-7​.
  • Profesor Aleksander Ogonowski (1848—1891), współtwórca ukraińskiego języka prawniczego, [w:] Virtuti et ingenio. Księga Pamiątkowa dedykowana profesorowi Julianowi Dybcowi, red. Andrzej K. Banach, Kraków 2013, s. 449—457.
  • Jak twórca szlagierów wszech czasów nie został adwokatem — rzecz o Emanuelu Schlechterze (1904—1943). W 110. rocznicę urodzin i 70. rocznicę śmierci, «Palestra» 2014, nr 1–2, s. 245—255.
  • Alfred Halban (1865—1926), [w:] Złota księga historiografii lwowskiej XIX i XX wieku, t. II, pod red. naukową Jerzego Maternickiego, Pawła Sierżęgi, Leonida Zaszkilniaka, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego 2014, s. 203—218.
  • Poczet redaktorów naczelnych «Palestry», «Palestra» 2014, nr 9, s. 368—384.
  • Emil Henryk Szlechter (1906—1995) — w dwudziestą rocznicę śmierci, «Palestra» 2015, nr 1–2, s. 215—223.

Примітки

[ред. | ред. код]
  1. NUKAT_—_2002.[[d:Track:Q11789729]]
_1-0">↑ NUKAT — 2002.
  • MAK[[d:Track:Q105192847]]
    • _2-0">↑ MAK
  • ↑ Nauka_Polska[[d:Track:Q97032597]]
    • _3-0">а Nauka_Polska[[d:Track:Q97032597]]
    _3-1">б Nauka Polska

    Посилання

    [ред. | ред. код]
    Отримано з https://uk.wikipedia.org/wiki/Адам_Редзік