Эчтәлеккә күчү

HD111904

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD111904 latin yazuında])
HD111904
Масса 18,9 M☉
Каталог коды HR 4887[1], IRAS 12503-6003[1], SAO 252069[1], 2MASS J12532189-6019424[1], NGC 4755 1[1], HD 111904[1], HIP 62894[1], ALS 2803[1], CD-59 4455[1], CEL 4163[1], CPC 20.1 3732[1], CPD-59 4529[1], GC 17475[1], GCRV 7707[1], HIC 62894[1], N30 2967[1], NSV 6008[1], PPM 359716[1], ROT 1900[1], TYC 8989-2110-1[1], UBV 11587[1], UBV M 34426[1], uvby98 247550001[1], UCAC4 149-116828[1], WEB 11151[1] һәм Gaia DR2 6056408567538569088[1]
Йолдызлык Көньяк Хач[d][2]
Скорость вращения звезды 70 km/s һәм 60 km/s[3]
Параллакс 0,3569 ± 0,0729 миллисекунда дуги[4]
Склонение собственного движения −1,101 ± 0,093 миллиарксекунд в год[4]
Прямое восхождение собственного движения −4,299 ± 0,088 миллиарксекунд в год[4]
Радиаль тизлек −19 ± 4,3 km/s[5]
Тип переменной звезды α Лебедя[d]
Спектраль сыйныф B9Iab[6]
Күренмә йолдызча зурлык 5,77 ± 0,01[7]
Радиюс 69,9 солнечный радиус
Чор J2000.0[d][4]
Туры калкулык 193,34122480271 °[4]
Авышлык −60,328489301607 °[4]
Оценка возраста объекта 8,1 миллион лет
 HD111904 Викиҗыентыкта

HD111904 — Көньяк Хач[d][2]нда урнашкан B9Iab[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,77 ± 0,01[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 111904 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ Perinotto M., Bernacca P. L. A catalogue of stellar rotational velocities: I. Main sequence single stars. II. Main sequence spectroscopic binaries and eclipsing systems. // Contributi dell'Osservatorio Astrofisica dell'Universita di Padova in Asiago — University of Padua, Asiago Astrophysical Observatory, 1970.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  5. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  6. ↑ 6,0 6,1 Houk N. Catalogue of two dimentional spectral types for the HD stars, Vol. 1 — 1975.
  7. ↑ 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD111904&oldid=2930557