Geya

Geya Γαία
Cir alihäse
Mifologiä	Borınğı yunan
Bütän mädäniätlärdä	Tellus, Terra, Tellura
Ätise	Efir, Xaos
Änise	Hemera (Kön), Kaligo
İre	Uran, Tartar
Balaları	Pont, Titannar, Gigantlar, Tifon, Pifon h.b.

Geya (bor. yunança Γαία - cir) - borınğı yunan mifologiäsendä cir alihäse. Xaostan soñ tuğan. Uran, Tartar, Talassa apası.

Geya - cir öste yäşäwçelär, üsüçelär anası, şulay uq Kük, Diñgez, titannar änise.

Efir häm Hemera qızı.

Qayçaqta Xtoniä dip yörtelä.

Geya titannarnı Uranğa qarşı baş kütärergä kündergän. Soñraq üz yaña ulları - Gigantlarnı Olimp allarına qarşı baş kütärergä ışandırğan.

Geya qotoçqıç yöz başlı alpamşa Tifon nı tudırğan. Tifon gigantlar häläk bulğanı öçen üç alırğa häm keşelekne yuq itärgä tieş bulğan.

Homer Geyağa XXX himn häm XXVI orfik himn bağışlağan.

Ferekid buyınça Zevs Xtoniägä cirne büläk itkännän soñ, Xtoniä Geyağa äylängän.

Tudırğan

• Efirdan
  • Pont-Diñgez
• Urannan
  • Tawlar
  • Titannar h.b.
• Tartardan
  • Gigantlar
  • Tifon
  • Pifon
  • Delfina h.b.
• Poseydonnan
  • Antey

Sıltamalar

• Викиҗыентыкта [[Commons:Category: Geya Викиҗыентыкта|Geya]] темасына медиафайллар бар

• Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. — М., 1996. — С. 527, по Сосибию Лаконскому
• Гомер. Илиада XXI 441—457
• Плутарх. Об упадке оракулов 21 // Лосев А. Ф. Мифология греков и римлян. М., 1996. С.416
• Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.132-136 (статья А. Ф. Лосева); Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3
• Лосев А. Ф. История античной эстетики. Последние века. М., 1988. Кн.2. С.414