Эчтәлеккә күчү

Анна де Ноай

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/Анна де Ноай latin yazuında])
фр. Anna de Noailles
Илтамга
Сурәт
Имза
Җенес хатын-кыз[1][2][3][…]
Ватандашлык  Франция[1]
Тугандагы исем фр. Anna Elisabeth Bibesco Bassaraba de Brancovan
Титул графиня[d][1] һәм шаһбикә[d]
Туу датасы 15 ноябрь 1876(1876-11-15)[1][2][4][…]
Туу урыны VII округ Парижа[d], Париж[1][5]
Үлем датасы 30 апрель 1933(1933-04-30)[1][2][4][…] (56 яшь)
Үлем урыны XVI округ Парижа[d], Париж[1][6]
Җирләнгән урыны Пер-Лашез[d] һәм Grave of Noailles[d]
Кабер сурәте
Ата Григорий Бибеску-Брынковяну[d]
Ана Ralouka Bibesco-Bassaraba, Princess de Brancovan[d]
Кардәш Constantin de Brancovan[d]
Ире яки хатыны Mathieu de Noailles[d]
Никахтан тыш партнёр Henri Franck[d] һәм Charles Demange[d]
Туган тел француз теле
Язма әсәрләр теле француз теле
Һөнәр төре язучы, хозяйка литературного салона, шагыйрь, модель, новеллачы, аксөяк, монарх
Эшчәнлек өлкәсе шигърият
Активлык урыны Париж[7]
Әгъзалык Королевская академия французского языка и литературы[d][8] һәм Румыния академиясе[d]
Жанр шигърият
Бүләкләр
Сурәтләнә Countess Anna de Noailles[d]
Файлы артиста по адресу Frick Art Research Library[d]
Commons Creator бите Anna de Noailles
 Анна де Ноай Викиҗыентыкта

Анна де Ноай (фр. Anna de Noailles, туганда исеме — Anna Elisabeth Bibesco-Bassaraba, Princess de Brancovan, кияүдә— Marquise Mathieu de Noailles, 15 ноябрь 1876, Париж30 апрель 1933, Париж) — француз шагыйрәсе, әдәби салон хуҗабикәсе.

Румын кенәзе Григорие Бибеску-Бранковяну һәм Греция княгинясы Ралука Музуросның (Raluca Moussouros) кызы. Ралука Музурос билгеле пианист була, аның ата-бабалары арасында болгар Яңаруы эшмәкәрләре Софроний Врачанский һәм Стефан Богориди бар.

Аннаның бабасының хатыны княгиня Елена Бибеско XIX гасыр азагында Парижның әдәби һәм сәнгать тормышында күренекле роль уйнаган.

1897 елда Анна маркиз де Ноайга кияүгә чыккан. Аларның йорты Парижның дөньяви һәм интеллектуаль үзәге булган Пер-Лашез зиратында җирләнгән.

Берничә шигырьләр җыентыгы, өч роман, автобиография китаплары авторы. Символизмга якын булган. Аның шигыйрьләрен 1901 елда Сара Бернар башкарган.

Жан-Луи Форен. Анна де Ноай портреты, 1914
  • Le Cœur innombrable (1901)
  • L'Ombre des jours (1902)
  • La Nouvelle Espérance (1903)
  • Les Éblouissements (1907)
  • Les Vivants et les Morts (1913)
  • Les Forces éternelles (1920)
  • Poème de l'amour (1924)
  • Passions et vanités (1926)
  • L'Honneur de souffrir (1927)
  • Exactitudes, Paris (1930)
  • Derniers Vers et Poèmes d'enfance (1934)

Салон хуҗабикәсе

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Ош урамындагы аның салонына башкалар арасында киләсе шәхесләр булган: Рейнальдо Ан, Поль Валери, Альфонс Доде, Макс Жакоб, Франсис Жамм, Андре Жид, Поль Клодель, Кокто, Колетт, Пьер Лоти, Габриэла Мистраль, Робер де Монтескью, Франсуа Мориак, Марсель Пруст.

Сәнгаттә сүрәтләнеше

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

Шагыйрә портретын киләсе рәссамнар төшергән: Жак-Эмиль Бланш, Антонио де ла Гандара, Кеес ван Донген, Филип Де Ласло, Игнасио Сулоага (карагыз: [1] 2019 елның 25 март көнендә архивланган.), Жан-Луи Форен.

1906 елда аның сын портретын Роден ясаган.

  • Хөрмәт легионы ордены кавалеры
  • Бельгия Король француз әдәбияты һәм теле академиясенә кабул ителгән беренче хатын-кыз
  • 1910 елда Француз академиясе Анна де Ноай премиясын булдыралар
  • 1921 елда Француз академиясенең Зур әдәби премиясенә лаек булган

Русиядә Анна де Ноай

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]

1916 елда Марина Цветаева аның Новое упоение (1903) романын рус теленә тәрҗемә иткән (1927 елда Марина Цветаева авторга хат язган). Шигыйрьләрен Иван Тхоржевский, Всеволод Рождественский, Павел Лыжин, Юрий Корнеев һәм башкалар рус теленә тәрҗемә иткәннәр.

Рус телендә публикацияләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Сады / Пер. Вл. Гусева. — Киев, 1913.
  • Стихи// Семь веков французской поэзии в русских переводах. — СПб: Евразия, 1999. — С. 527-530.
  • Стихи// Французская поэзия XX века. — М.: Эксмо, 2005. — С. 86-91.
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Léonore бирелмәләр нигезеministère de la Culture.
  2. 2,0 2,1 2,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: اوپن ڈیٹا پلیٹ فارم, платформа відкритих даних, платформа открытых данных, plateforme de données ouvertes, piattaforma di dati aperti, Opendata-Plattform, otevřená data platforma, åben-data-platform, տվյալների բաց շտեմարան, platforma za odprte podatke, plataforma de datos abierta, plataforma de dados aberta, платформа адкрытых даных, платформа на отворените данни, platforma otwartych danych, ашық деректер платформасы, ачык маалыматтарды платформа, açıq məlumat platforması, ochiq ma'lumotlar platforma, açık verilerin platformu, платформа отвореног података, platforma otvorenih podataka, platforma otvorenog podataka, platforma otvorených údajov, πλατφόρμα ανοικτών δεδομένων, platformu atklātā datu, platforma atvira duomenų, platvormi avatud andmete, avoimen datan foorumi, nyílt adatok platformja, პლატფორმა ღია მონაცემები, платформа за отворени податоци, нээлттэй мэдээллийн тавцан, platformă de date deschise, platformo de malferma datumoj, open data platform, плятформа адкрытых зьвестак, Усьтэм даннойёслэн платформазы, асыҡ мәғлүмәт платформаһы, açıq malümat platforması, açıq malümat platforması, ачык малюмат платформасы, öppen dataplattform, платформаи додаҳои боз, ачык кӧргӱзӱлердиҥ платформазы, гом бæрæггæнæнты платформæ — 2011.
  3. FemBio database
  4. 4,0 4,1 Encyclopædia Britannica
  5. Archives de Paris
  6. Archives de Paris
  7. Deutsche Nationalbibliothek Record #118835394 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
  8. http://www.arllfb.be/composition/successions.html
  9. Anna de Noailles au musée
  10. 10,0 10,1 NOAILLES DE Anna Elisabethministère de la Culture.
  11. Grand Prix de Littérature
  12. Prix Archon-Despérouses
  • Анна де Ноай в Литературной энциклопедии(үле сылтама)
  • Higonnet-Dugua E. Anna de Noailles, cœur innombrable: biographie, correspondance. Paris: Michel de Maule, 1989
  • Broche F. Anna de Noailles: un mystère en pleine lumière. Paris: Robert Laffont, 1989
  • Bargenda A. La poésie d'Anna de Noailles. Paris: L'Harmattan, 1995
  • Perry C. Persephone Unbound: Dionysian Aesthetics in the Works of Anna de Noailles. Lewisburg: Bucknell UP, 2003