malik

Türkçe

Köken

Arapça مَـٰلِك‎ (mālik).

Ad

malik (belirtme hâli maliki, çoğulu malikler)

1. sahip

Çekimleme

malik adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		malik	malikler
belirtme		maliki	malikleri
yönelme		malike	maliklere
bulunma		malikte	maliklerde
ayrılma		malikten	maliklerden
tamlayan		malikin	maliklerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	malikim	maliklerim
	belirtme	malikimi	maliklerimi
	yönelme	malikime	maliklerime
	bulunma	malikimde	maliklerimde
	ayrılma	malikimden	maliklerimden
	tamlayan	malikimin	maliklerimin
2. tekil	yalın	malikin	maliklerin
	belirtme	malikini	maliklerini
	yönelme	malikine	maliklerine
	bulunma	malikinde	maliklerinde
	ayrılma	malikinden	maliklerinden
	tamlayan	malikinin	maliklerinin
3. tekil	yalın	maliki	malikleri
	belirtme	malikini	maliklerini
	yönelme	malikine	maliklerine
	bulunma	malikinde	maliklerinde
	ayrılma	malikinden	maliklerinden
	tamlayan	malikinin	maliklerinin
1. çoğul	yalın	malikimiz	maliklerimiz
	belirtme	malikimizi	maliklerimizi
	yönelme	malikimize	maliklerimize
	bulunma	malikimizde	maliklerimizde
	ayrılma	malikimizden	maliklerimizden
	tamlayan	malikimizin	maliklerimizin
2. çoğul	yalın	malikiniz	malikleriniz
	belirtme	malikinizi	maliklerinizi
	yönelme	malikinize	maliklerinize
	bulunma	malikinizde	maliklerinizde
	ayrılma	malikinizden	maliklerinizden
	tamlayan	malikinizin	maliklerinizin
3. çoğul	yalın	maliki	malikleri
	belirtme	malikini	maliklerini
	yönelme	malikine	maliklerine
	bulunma	malikinde	maliklerinde
	ayrılma	malikinden	maliklerinden
	tamlayan	malikinin	maliklerinin

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "malik" maddesi

Azerice

Ad

malik

1. malik, sahip