kolektif

Türkçe

Köken

Fransızca collectif.

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ko.ɫec.ˈtif/
• Heceleme: ko‧lek‧tif

Belirteç

kolektif

1. ortaklaşa

Çeviriler

belirteç: kolektif

• Fransızca: collectif (fr)

Ön ad

kolektif (karşılaştırma daha kolektif, üstünlük en kolektif)

1. Birçok kimseyi veya nesneyi içine alan, birçok kişi ve nesnenin bir araya gelmesi sonucu olan

Çeviriler

ön ad: kolektif

• Fransızca: collectif (fr)
• İngilizce: collective (en)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "kolektif" maddesi