İçeriğe atla

cem

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: Cem, çem

Türkçe

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
Heceleme: cem

Köken

[değiştir]

Türkçe

cem (belirtme hâli cemi, çoğulu cemler)

  1. toplama, bir araya getirme
    Haymana'da ayrıca kuvvet cemine teşebbüs ettiler. - Atatürk
  2. (dil bilimi) çokluk
  3. (matematik) toplama

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]


Türkmence

[değiştir]

cem

  1. bir delikanlı ismi
  2. (matematik) toplam, mecmu, yekûn

Kaynakça

[değiştir]
  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Volapük dili

[değiştir]

cem

  1. (mimarlık) oda

Zazaca

[değiştir]

cem n

[1] (yiyecekler) öğün