İçeriğe atla

Zazen

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Zazen (坐禅), Zen Budizminde oturarak yapılan meditasyona verilen Japonca isimdir. Zen pratiğinin kalbi olarak adlandırılır. Zazen, Çince zuo (坐, oturmak) ve chan (禪, zen ya da meditasyon) kelimelerinden türetilmiştir.

Zen Budizminde zazenin amacının "yalnızca oturmak" olduğunu söyler, ancak bununla daha çok zazene otururken herhangi bir amaç gözetilmemesi gerektiği anlaşılır. Zazen, beden ve zihnin sakinleştirerek, varoluşun doğasını içgörü yoluyla deneyimlemeyi ve böylece aydınlanmaya satori) ulaşmayı amaçlayan meditatif bir disiplindir.

Zazen bağdaş kurmuş şekilde oturarak yapılır, omurga dik ve sabittir. Eller göbeğin önünde basit bir mudra oluşturacak şekilde birleştirilir. Gözler yarı açık tutulur, ancak herhangi bir nesneye odaklanmaz.

Rinzai tarzı Zazen.

Geleneksel uygulama

[değiştir | kaynağı değiştir]

Zazen geleneksel olarak, zendo denilen meditasyon salonlarında grup halinde uygulanır, uzun periodların ardından kinhin denilen yürüyüş meditasyonu yapılır. Zazen'in başlangıcı üç çan sesiyle (shijosho), bitişi de tek çan sesiyle (hozensho) belirtilir. Oturmadan önce ve sonra, "gassho" denilen selamlamayla oturma yeri, uygulamaya katılan arkadaşlar ve öğretmen selamlanır.

Japonya'da zazen yapmak için, zabuton denilen mat yere serilerek üzerine konan zafu adındaki yastığa oturulur. En yaygın oturuş şekilleri şunlardır:

  • Kekkafuza (tam-lotus oturuşu): iki ayak bacakların üstünde çaprazlanmış.
  • Hankafuza (yarım-lotus): bir ayak yerde, bir ayak bacak üzerinde.
  • Burma tarzı
  • Seiza: dizler yerde, ayakların üzerinde oturma.

Bununla birlikte kimi modern uygulayıcılar sandalyeye oturarak zaazen uygulamayı tercih etmektedir. Dikkat edilmesi gereken, omurgayı dik tutmaya yardımcı olacak sağlam bir oturuşun tercih edilmesidir.

Zazen uygulaması kabaca aşağıdaki üç yoldan biriyle öğretilir:

  1. Konsantrasyon
  2. Koan içebakışı
  3. Shikantaza (sadece oturma)

Genel olarak, Shikantaza Soto okulunun, koan ise Rinzai okulunun benimsediği yöntemlerdir. Ancak çeşitli Zen merkezleri öğretmenin yaklaşımına ya da öğrencinin durumuna bağlı olarak her iki yöntemi de kullanır.

Zazen eğitiminin başlangıç aşamalarında genellikle konsantrasyon vurgulanır. Nefes alışverişinin sayılmasıyla hara bölgesine (göbeğin alt bölümü) odaklanılır. Bu sayma meditasyonuna susokukan adı verilir ve çeşitli varyasyonları vardır. Bu uygulama yluyla kişi belli bir yoğunlaşma gücü, yani joriki elde eder. Kimi Zen merkezlerinde, nefesi saymak yerine bir mantra akılda tekrar edilir. Bazı topluluklarda ya da sanghalarda, belli bir samadhi deneyimlenene kadar bu uygulamaya devam edilir; samadhiye ulaşıldıktan sonra diğer iki zazen yöntemine geçilir.

Koan içebakışı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yoğunlaşma gücü geliştirildikten sonra, uygulayıcının dikkati meditasyon nesnesi olarak bir koana yöneltilebilir. Koanlar entelektüel akıl yürütme yoluyla çözülemez; düşünsel süreçte bir kısa devreye neden olarak, uygulayıcının doğrudan kavramasına yol açarlar.

Shikantaza (sadece oturma)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Shikantaza, uygulayıcının dikkatini herhangi bir nesneye yönlendirmediği, nesnesiz bir meditasyondur. Daha önce elde edilen konsantrasyon gücü, şimdiki zamanda meydana gelen tüm olguların tam olarak farkında olmak için kullanılır.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]