İçeriğe atla

Thomas-Alexandre Dumas

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Thomas-Alexandre Dumas
Guillaume Guillon-Lethière'nin portresi, 1797
Doğum25 Mart 1762
Jérémie, Saint-Domingue (bugünkü Haiti)
Ölüm26 Şubat 1806 (43 yaşında)
Villers-Cotterêts, Fransa
Bağlılığı Fransa Krallığı
Fransız Cumhuriyeti
Hizmet yılları1786–1801
RütbesiTümgeneral
KomutasıDoğu Pireneler Ordusu,

Alpler Ordusu Batı, Ordusu Süvari Komutanı,

Doğu Ordusu
Çatışma/savaşlarıFransız Devrim Savaşları

Birinci Koalisyon Savaşı Vendée Savaşı Fransız Devrim Savaşlarının İtalya seferleri Mantua Kuşatması (1796-1797) İkinci Koalisyon Savaşı Fransa'nın Mısır ve Suriye seferi

Piramitler Savaşı

Thomas-Alexandre Dumas Davy de la Pailleterie (Fransızca: [tɔmɑ alɛksɑ̃dʁ dymɑ davi də la pajət(ə)ʁi]; Alexandre Dumas olarak bilinir; 25 Mart 1762 - 26 Şubat 1806) Devrimci Fransa'daki Fransız kolonisi Saint-Domingue'den bir Kreol generaliydi. Fransız çağdaşı Joseph Serrant, Saint-Domingue'deki Toussaint L'Ouverture ve Rus İmparatorluğu'ndaki Abram Petrovich Gannibal ile birlikte Thomas-Alexandre Dumas, Afrika kökenli (annesi tarafından) bir general olarak Avrupa birliklerini yöneten bir adam olarak dikkat çekmektedir.[1] Fransız ordusunda tuğgeneral, tümgeneral ve bir Fransız ordusunun başkomutanı olan ilk beyaz olmayan kişiydi.[2]

Saint-Domingue'de doğan Thomas-Alexandre, bir Fransız soylusu olan Marquis Alexandre Antoine Davy de la Pailleterie ile Afrika kökenli bir köle olan Marie-Cessette Dumas'nın oğluydu. Annesinin statüsü nedeniyle köle olarak doğdu, ancak babası onu 1776'da Fransa'ya götürdü ve eğitim almasını sağladı. Kölelik Fransa'da Kral X. Louis 1315'te yayınladığı kararnameden beri yasa dışıydı ve bu nedenle Fransa'da bulunan her köle fiilen azat edilmiş oluyordu.[3] Babası Fransız ordusuna girmesine yardımcı oldu.

Dumas, Fransız Devrim Savaşları'nda büyük bir rol oynamıştır. Orduya 1786'da 24 yaşında er olarak girmiş, 31 yaşına geldiğinde Alpler'deki Fransız Ordusu'nun Başkomutanı olarak 53.000 askere komuta etmiştir. Dumas'nın 1794'te yüksek Alp geçitlerini açma zaferi, Fransızların Avusturya İmparatorluğu'na karşı İkinci İtalya Seferini başlatmasını sağladı. 1797'de İtalya'daki savaşlar sırasında Avusturyalı birlikler Dumas'ya Schwarzer Teufel ("Kara Şeytan", Fransızca Diable Noir) lakabını taktılar.[4] Fransızlar, özellikle de Napolyon Bonapart, Mart 1797'de Clausen'de (bugün Klausen veya Chiusa, İtalya) Eisack Nehri üzerindeki bir köprüde düşman birliklerinden oluşan bir filoyu bozguna uğrattığı için ona antik Roma'yı kurtaran bir kahramana atfen "Tirol'ün Horatius Cocles'i""[5] lakabını taktı.

Dumas, Fransız süvari kuvvetlerinin komutanı olduğu 1798-1801 yılları arasındaki Mısır Seferi sırasında Fransızların Mısır ve Levant'ı fethetme girişimine katıldı. İskenderiye'den Kahire'ye yürüyüş sırasında,İtalya Seferi sırasında emrinde görev yaptığı seferin başkomutanı Napolyon Bonapart ile sözlü olarak çatıştı. Mart 1799'da Dumas, Mısır'dan sağlam olmayan bir gemiyle ayrıldı ve bu gemi güney İtalya'dakNapoli Krallığı'nda karaya oturdu ve 1801 baharına kadar burada esir alınarak bir zindana atıldı.

Serbest bırakıldıktan sonra Fransa'ya dönen Dumas ve eşinin, Fransa'nın en çok okunan yazarlarından biri olacak olan Alexandre Dumas (1802-1870) adında bir oğulları oldu. Oğlunun en ünlü edebi karakterleri babasından esinlenmiştir.[6]

Dumas'ın ailesine Fransız hükümeti tarafından "normalde generallerin dul eşlerine tahsis edilen emekli maaşı" verilmedi[7] ve Fransa'ya döndükten sonra ailesini geçindirmek için mücadele etti.[8] Napolyon Bonapart'a defalarca mektup yazarak Taranto'da kaybettiği zaman için geri ödeme ve orduda yeni bir görev istedi[9] 26 Şubat 1806'da Villers-Cotterêts'de mide kanserinden öldü.[10]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Toussaint Louverture, Haiti Devrimi sırasında Fransız Saint-Domingue'deki ordunun "başkomutanı" olarak görevlendirildi. Sekizde biri Afrika kökenli olan Alfred-Amédée Dodds, 1898'de tümen generali ve 1900'de başkomutan oldu, ancak sadece sömürge birliklerine komuta etti. La Revue hebdomadaire, 2. seri, 4. yıl, v. 9, 4 Ağustos 1900, n.p. ve Mariani, Angelo ve Uzanne, Joseph, eds. içinde, Figures contemporaines: Tirées de l'album Mariani v. 6 (Paris: H. Floury, 1901), n.p. "Le Général Dodds". Abram Petrovich Gannibal 1752'de Rus İmparatorluk Ordusu'nda tümgeneral rütbesine ulaşmıştı. Kıta Avrupası'nda ise Alexandre Dumas modern tarihte tümen komutanı ve başkomutan olan tek generaldir.
  2. ^ Alexandre Dumas 30 Temmuz 1793'te Batı Fransız Ordusu'nun tuğgenerali (Fransız askeri hiyerarşisinde generaller için giriş seviyesi rütbesi), bir ay sonra tümen generali ve Batı Pireneler Ordusu'nun başkomutanı oldu. Tom Reiss, Kara Kont: Glory, Revolution, Betrayal, and the Real Count of Monte Cristo (New York: Crown Publishers, 2012), 145 ve 147. Fransız ordusunda tuğgeneralliğe yükselen bir sonraki siyahlar Toussaint Louverture, André Rigaud ve Louis-Jacques Beauvais'dir ve hepsi de 23 Temmuz 1795'te bu rütbeye terfi etmiştir. Madison Smartt Bell, Toussaint L'Ouverture: A Biography (New York: Vintage Books, 2007), 119. Not: Alexandre Dumas Afrika kökenli ilk Fransız generaliydi ve karışık ırktan geliyordu; Louverture ise tamamen Afrika kökenli ilk Fransız generaliydi. Louverture'ün "Fransız tarihindeki ilk siyahi general" olduğu iddiası, eğer melez erkekler bu kategoride değerlendirilmezse ya da Dumas göz ardı edilirse doğrudur. Bu iddia Pierre Pluchon tarafından ortaya atılmıştır, Toussaint Louverture: Un révolutionnaire d'Ancien Régime (Paris: Fayard, 1989), 554, Daniel Desormeaux, Deborah Jenson ve Molly Krueger Enz, "The First of the (Black) Memorialists: Toussaint Louverture", Yale French Studies no: 107 (2005), 138.
  3. ^ Karşılaştırın: Christopher L. Miller, The French Atlantic triangle: literature and culture of the slave trade. Duke University Press, 2008. s.20 978-0-8223-8883-8- "Ancak Fransa'daki ahlaki ve yasal bağlam karmaşıktı. Kölelik ve kulluk koşulları, Sue Peabody'nin Özgürlük İlkesi dediği şeyle dengeleniyordu: 1315'te X. Louis'nin bir kararnamesiyle desteklenen, 'Fransa'nın' özgürlük anlamına geldiği ve bugün altıgen dediğimiz yere ayak basan her kölenin özgür bırakılması gerektiği düşüncesi. Aslında köle azat etme geleneği vardı ve bu gelenek Atlantik köle ticareti döneminde, çoğu zaman baltalanmış olsa da, etkili olmaya devam etti."
  4. ^ Report by Dumas's aide-de-camp Dermoncourt, quoted in Alexandre Dumas, père, Mes mémoires, v. 1 (Paris, 1881), 110
  5. ^ Alexandre Dumas, père, Mes mémoires, v. 1 (Paris, 1881), 127.
  6. ^ Reiss (2012), The Black Count, pp. 12–14. See also Gilles Henry, Les Dumas: Le secret de Monte Cristo (Paris: France-Empire, 1999). A. Craig Bell argues for Porthos in Alexandre Dumas: A Biography and Study (London: Cassell and Co., 1950), 7.
  7. ^ General Alexandre Dumas to First Consul Napoleon Bonaparte, 17 October 1803, and Marie-Louise Labouret-Dumas to the minister of war, 2 October 1814, both in Service historique de la Défense (Vincennes, France), 7YD91.
  8. ^ General Alexandre Dumas to First Consul Napoleon Bonaparte, 29 September 1801, cited in Alexandre Dumas, père, Mes mémoires, v. 1 (Paris, 1881), 193
  9. ^ Reiss (2012), The Black Count, p. 318.
  10. ^ Alexandre Dumas's death act, 27 February 1806, Musée Alexandre Dumas (Villers-Cotterêts, France).
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Thomas-Alexandre_Dumas&oldid=33406829" sayfasından alınmıştır