Strigops habroptila
| Strigops habroptila | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Korunma durumu | |||||||||||||||
 Kritik tehlikede (IUCN 3.1)[1] | |||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||
| Strigops habroptila G.R. Gray, 1845 | |||||||||||||||
Strigops habroptila, Strigops cinsine bağlı Yeni Zelanda'ya özgü bir kuş türüdür.[2][3]
Özellikler
[değiştir | kaynağı değiştir]Yetişkinler 58-64 santimetre (23-25 in) uzunluğunda, 82 santimetre (32 in) kanat aralığındadır. Erkekler dişilerden ağırdır. Erkekler ortalama 2 kilogram (4,4 lb) ağırlığında, dişiler ise ortalama 1,5 kilogram (3,3 lb) ağırlığındadır.[4] Ortalama 400 gram (14 oz) ağırlığıyla, en büyük uçan papağan olarak nitelenen Anodorhynchus hyacinthinusdan da ağır olduğundan, yaşayan papağanlar arasındaki en ağır türdür.[5]
Dağılım ve habitat
[değiştir | kaynağı değiştir]Yeni Zelanda'da 0-700 m (0-2.297 ft) rakım aralığında yaşarlar.
Yaşam döngüsü
[değiştir | kaynağı değiştir]Beslenme
[değiştir | kaynağı değiştir]Uçamayan ve gececi olan bu kuş türü ağaç yaprakları, kökleri, meyveleri, nektarları ve tohumları gibi 25'e yakın bitki türünden beslenir.[6]
Korunma durumu
[değiştir | kaynağı değiştir]Verilere göre 2017 yılında 154 (116 yetişkin dahil) yaşayan kuş bulunurken, 2018 yılında ölümler sebebiyle bu sayı 149'a düşmüştür.
Galeri
[değiştir | kaynağı değiştir]
.jpg)
.jpg)
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Butler, David (1989). Quest for the kakapo. Auckland: Heinemann Reed. ISBN 978-0-7900-0065-7.
- Climo, Gideon; Ballance, Alison (1997). Hoki: The story of a kakapo. Auckland: Godwit. ISBN 978-1-86962-009-7.
- Jones, Jenny (2003). The kakapo. Auckland: Reed. ISBN 978-1-86948-662-4.
- Williams, Murray; Merton, Don (2006). "Saving kakapo: An illustrated history" (PDF). Notornis. 53 (1).
- Steinig, Günther, (Ed.) (Feb 1963). "Eulenpapagei oder Kakapo (Strigops habroptilus)". Brehms Exotische Vogelwelt. Berlin: Safari. ss. 62-71.
Die Darstellung folgt vor allem Beobachtungen frühen Erforschern Neuseelands, wie Julius Haast, Georg Grey und Lyall.
- Rearden, Jim (Feb 1978). "Die letzten Tage des Kakapo". Geo-Magazin. Hamburg. ss. 88-102. ISSN 0342-8311.
über die Erhaltungsbemühungen in Fiordland
- "Vom Leben eines totgesagten Vogels". Geo-Magazin. Hamburg. Oct 2006. ss. 176-180. ISSN 0342-8311.
- Schreiber, R.L.; Diamond, A.W.; Stern, H.; Thielcke, G., (Ed.) (1987). "Eulenpapagei. Brummend balzt das letzte Männchen". Rettet die Vogelwelt. Ravensburg: O. Maier. ss. 198-201. ISBN 3-473-46160-1.
- Adams, Douglas; Carwardine, Mark (1990). Last Chance to See. Pan Books. ISBN 978-0-345-37198-0.
- Cemmick, David; Veitch, Dick (1987). Kakapo Country: The story of the world's most unusual bird. Foreword by David Bellamy. Photos by D. Cemmick. Auckland: Hodder & Stoughton. ISBN 0-340-41647-5.
- Temple, Philip; Gaskin, Chris (1988). The Story of the kakapo. Parrot of the Night. Auckland: Hodder & Stoughton. ISBN 0-340-51967-3.
Prizewinner: Children's Picture Book of the Year Award 1990
- Powlesland, R.G.; Roberts, A.; Lloyd, B.D.; Merton, D. (1995). "Number, fate, and distribution of Kakapo (Strigops habroptilus) found on Stewart Island, New Zealand 1979–1992" (PDF). New Zealand Journal of Zoology. 22 (3). ss. 239-248. doi:10.1080/03014223.1995.9518039. ISSN 0301-4223. 22 Eylül 2004 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi – rsnz.org vasıtasıyla.
- Cresswell, Mary (1996). Kakapo Recovery Plan 1996–2005 (PDF). Threatened Species Recovery Plan. Wellington: Department of Conservation (DoC). ISBN 0-478-01773-1. No. 21. 10 Kasım 2007 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi – kakaporecovery.org.nz vasıtasıyla.
- Higham, Tim (July–September 1992). "The kakapo of Codfish Island". New Zealand Geographic. Cilt 15. ss. 30-38. ISSN 0113-9967.
- Grzelewski, Derek (March–April 2002). "Kakapo: Bird on the brink". New Zealand Geographic Magazine. Cilt 56. Ohakune. ISSN 0113-9967. 20 Temmuz 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Hutching, Gerard (2004). Back from the Brink: The fight to save our endangered birds. Auckland: Penguin Books. ISBN 0-14-301948-1.
- Clout, Mick N. (2006). "A celebration of kakapo: progress in the conservation of an enigmatic parrot" (PDF). Notornis. Cilt 53. ss. 1-2.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Interview with NZ conservationists Alison Ballance and the late Don Merton
- Video footage from the BBC including Last Chance to See and Wild Down Under
Wikimedia Commons'ta Strigops habroptila ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
Vikitür'de Strigops habroptila ile ilgili ayrıntılı taksonomik bilgiler bulunur.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ BirdLife International (2013). "Strigops habroptila". IUCN Tehdit Altındaki Türlerin Kırmızı Listesi. 2013. Erişim tarihi: 4 Mart 2024.
- ^ "GBIF". 2 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2024.
- ^ "PaleoBioDB". 3 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2024.
- ^ Higgins 1999, s. 633.
- ^ Collar, N.J. (1997). "Family Psittarcidae (Parrots)". del Hoyo, J.; Elliott, A.; Sargatal, J. (Ed.). Handbook of the Birds of the World. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona, Spain: Lynx Edicions. ss. 280-479 [287, 419]. ISBN 978-84-87334-22-1.
- ^ Best, H. A. (1984). "The foods of kakapo on Stewart Island as determined from their feeding sign" (PDF). New Zealand Journal of Ecology. Cilt 7. ss. 71-83. 9 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Ocak 2016.
