Rehber
Profesyonel turist rehberleri, Türkiye'de yönetmeliği Türkiye Kültür ve Turizm Bakanlığı'nca belirlenen[1], belirli şartlara sahip olduğu bakanlıkça profesyonel turist rehberi belgesi verilerek onaylanan, kişi veya grup halindeki yerli veya yabancı turistleri gezi öncesinde seçmiş oldukları dili kullanılarak kültür, turizm, tarih, çevre, doğa, sosyal veya benzeri değerler ile varlıkları tanıtarak gezdiren veya seyahat acenteleri tarafından düzenlenen turların gezi programını seyahat acentesinin yazılı belgelerinde tanımladığı ve tüketiciye satıldığı şekilde yürüten, acente adına yöneten kişidir.
Turist Rehberliğini meslek olarak tanımlayan yasa 07 Haziran 2012 tarihinde TBMM Genel Kurulu'nda oylandıktan sonra 22 Haziran 2012 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.[2][3]
Turist rehberleri çoğunlukla serbest ve maaştan ziyade yevmiye karşılığında çalışırlar. Serbest çalışıyor görünmekle birlikte genellikle seyahat acentelerinin getirdiği turistlere önceden belirlenmiş ve seyahat acentelerince ödenen bir yevmiye karşılığında hizmet verirler. Bununla birlikte belirli bir müzeyi gezdirmek üzere çalışan lokal rehberler de mevcuttur.
Rehberlerin görevleri müzeleri, anıtları, sarayları vb. tarihi yerleri gezdirmekten ibaret değildir. Profesyonel turist rehberleri gerek yurt içinde gerekse yurt dışında refakat ettikleri yerli veya yabancı turistlere gezileri veya tatilleri süresince birçok konuda yardımcı olur ve onlara doğru bilgileri vermeye çalışırlar.
Günümüzde profesyonel turist rehberlerinin büyük çoğunluğu seyahat acenteları tarafından organize edilerek getirilen turistlere belirli bir süre boyunca mesleklerini icra etmektedirler.
Rehber için önemli bir unsur, geniş bir tarih ve sanat kültürüne sahip olmaktır. Ayrıca, rehberlerin büyük bir kolaylıkla ve hoşa gidecek bir üslupla konuşmaları, gerekli bilgileri verdikten sonra da, sorulan soruları cevaplandırabilmeleri gerekir.
Profesyonel Turist Rehberi olabilmek için Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın talimatıyla İl Kültür ve Turizm Müdürlükleri tarafından açılan sınavda Genel kültür, sözlü ve yazılı yabancı dil ve mülakat konularında başarı göstermek gerekir.[1]
Dünyada Turist Rehberliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Dünyada yazılı kaynaklara geçmiş ilk rehberler Mısırlı rahipler olarak anılmaktadır. Ancak, MÖ 7. yüzyılda başlayan olimpiyat oyunları organize seyahatlerin başlangıcı olmuş ve beraberinde turist rehberliğini de getirmiştir.
-Josef_Frey(R).jpg)
Anadolu'da doğup büyüyen tarihçi ve coğrafyacı Herodot, gezdiği yerleri ve geleneklerini anlatan ilk rehberlerdendir ve bir anlamda kültür turizminin öncüsü sayılabilir. Daha sonraları ticaret ve seyahatlerin artışına paralel olarak Anadolu kıyılarını ziyaret edenlerin de sayısı artmıştır. Ancak, bu dönemlerde rehberlik yapanlar kulaktan dolma bilgileri aktarmaktadırlar. Orta Çağ'da Haçlı seferleri ile kitlesel olarak seyahatler başlamış olup, ilkel biçimde de olsa bu seyahatlerde ulaşım, konaklama, güvenlik ve rehberlik organizasyonu görülmektedir. İzleyen dönemlerde ise seyahat büyük masraf gerektirdiğinden zenginlerin yararlanabildiği ayrıcalıklı bir zevk ve statü kaynağı olmuştur.
Turizmin ve turist rehberliğinin günümüzdekine benzer bir niteliğe kavuşması ancak Sanayi Devrimi'ni izleyen yıllardadır. 1851'de Thomas Cook'un İngiltere'de düzenlediği bir günlük tren gezisi modern turizmin başlangıcı kabul edilmektedir.
20. yüzyıl başlarında İngiltere'de Londra Kulesi ve Windsor Şatosu rehberli gezilere açılmış, bazı seyahat acenteleri rehber istihdam etmeye başlamışlardır. Ancak, bölgesel olarak rehberlerin eğitimi ve örgütlenme çalışmaları 1930'lu yıllardan itibaren başlamıştır. Turizmin gelişmesi ve kitle turizminin başlaması ile profesyonel turist rehberliği hizmeti zorunluluğu doğmuştur.
Türkiye’de Turist Rehberliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Türkiye'de rehberliğin geçmişi 19. yüzyılın sonlarına kadar uzanmaktadır. Rehber örgütleri de elli yılı aşkın bir süredir turist rehberlerinin sunduğu hizmetin niteliğinin arttırılması, hizmet içi eğitim, uzmanlaşma alanlarında çalışmalarını sürdürmekte, ülke turizminin geliştirilmesi konusunda yapılan çalışmalara etkin bir biçimde katılmaktadırlar.
1839'da Tanzimat'ın ilanıyla eğitim, güzel sanatlar ve ticaret alanında Avrupa ile ilişkiler gelişmiş ve İstanbul'da yaşayan yabancı sayısında artış olmuştur. Avrupa'da seyahat alanındaki gelişmelere paralel olarak Paris-İstanbul arasında Orient-Express tren seferlerinin 5 Haziran 1883'te başlaması ve Kırım Savaşı'nda Osmanlıların batılı güçleri desteklemesi, batılıların ülkeye sempati duymasına ve ticaret, gezi amaçlarıyla ziyaretlerin yoğunlaşmasına neden olmuştur.
Bu gelişmeyle birlikte Osmanlı'da 19. yüzyıl sonunda görülmeye başlayan turist rehberliği, ülkenin tanıtımı ve ulusal güvenlik açısından büyük önem taşımaktaydı. Mesleğin kurumsallaştırılması çabalarının ilk örneği, 29 Ekim 1890 tarihli 190 sayılı Nizamname'dir. Rehberliği belli kurallara bağlayan bu nizamnamenin yürütülmesi görevi İçişleri tarafından belediyelere verilmişti. Nizamnamede mesleğin icrası sırasında iyi niyet gözetmek, düzgün bir Türkçe ve yabancı dil bilgisi yeterliliğinin sınavla tespiti öngörülmekteydi.
Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasından iki yıl sonra 8 Kasım 1925 tarih ve 2730 sayılı Ecnebi Seyyahlara Tercümanlık ve Rehberlik Edecekler Hakkında Kararname ile rehberlik konusunda sıkı kurallar getirilmiştir. Kararnamenin üzerinde durduğu en önemli konu tercüman rehberlerin eğitimiydi, ancak turistik faaliyetlerle ilgili bir kuruluş olmadığından rehberlerin yeterliklerinin saptanması konusundaki sınav koşulu kâğıt üzerinde kalmıştır. 20'li yılların sonlarında ekonomik krizin etkisiyle Türkiye'de de turizmin durma noktasına geldiği bir sırada 1928 yılı Aralık ayında İstanbul İktisat Müdürlüğü bir rehberlik kursu açılacağını basın aracılığı ile duyurmuş, bu ilanla kursa sınavla alınan adaylardan 50'si tercüman-rehber olmaya hak kazanmıştır. 1935 yılında belediyelerde turizm şubelerinin kurulmasının ardından bir rehberlik kursu daha açılmış ve bu kurstan da 53 kişi mezun olmuştur. Ancak, 40'lı yıllarda II. Dünya Savaşı'nın etkisi ile turizm durmuş ve rehberlerin büyük bölümü mesleği bırakmıştır. 50'li yıllarda modern turizm önem kazanmış ve 1950 yılındaki İkinci Turizm Danışma Kurulu'na Basın-Yayın ve Turizm Genel Müdürlüğü tarafından sektör için önemini vurgulayan Turist Tercüman Rehberliği başlıklı bir rapor sunulmuştur. Bunun ardından 1951 yılında Türkiye Milli Talebe Federasyonu (TMTF) rehberliğin günün koşullarına uygun hale getirilmesi için bir çalışma yapmıştır. Üniversite öğrencileri için açılan rehberlik kursunu tamamlayan 129 genç mesleğe adım atmıştır. 1955-60 yılları arasında çeşitli öğrenci derneklerinin organizasyonu ile başlatılan ve İstanbul Belediyesi ile Basın Yayın İstanbul İl Müdürlüğü tarafından gerçekleştirilen iki ayrı kurstan 128 öğrenci mezun olarak çeşitli dillerde rehberlik yapma hakkı kazanmıştır. 20 Ağustos 1963 tarihinde kurulan ve çalışma alanına giren konularda personel yetiştirmek üzere kurslar, uzman okullar açabilme yetkisine sahip olan Turizm ve Tanıtma Bakanlığı, 1964-68 yılları arasında kurslar düzenlemiştir. Ancak bu kurslar bir yönetmeliğe değil, 8 Kasım 1925 gün ve 2730 sayılı Kararname'ye dayanmış, hizmetiçi talimat ve genelgelerle gerçekleştirilmiştir.
Turist rehberliği ile ilgili ilk yönetmelik 3 Eylül 1971 gün ve 13945 sayılı Tercüman Rehber Kursları ve Tercüman Rehber Yönetmeliği adıyla yayımlanmıştır. Bu yönetmelik 21 Mart 1974 tarihinde değiştirilerek Profesyonel Turist Rehberliği Yönetmeliği adını almış, 1981 ve 83 yıllarında bazı değişikliklere uğramıştır. 2 Temmuz 1986 tarihinde 19152 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Profesyonel Turist Rehberliği Yönetmeliği de bazı değişikliklere uğrayarak 25 Kasım 2005 tarihli ve 16004 sayılı Resmi Gazete'de yeni Profesyonel Turist Rehberliği Yönetmeliği adıyla yayımlanmıştır. Günümüzde Bakanlığın açtığı kursların yanında üniversitelerin iki yıllık ön lisans ve dört yıllık lisans programları ile de turist rehberi yetiştirilmektedir.
Turist Rehberliğini meslek olarak tanımlayan yasa 22 Haziran 2012 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.
Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan kokartlı, büyük çoğunluğu üniversite mezunu olan, en az bir, çoğunlukla birkaç yabancı dili çok iyi düzeyde konuşan, Türkiye'yi adım adım tanıyan profesyonel turist rehberlerinin sayısı günümüzde 9 binin üzerindedir.[4]
Kaçak Turist Rehberliği
[değiştir | kaynağı değiştir]Profesyonel turist rehberi belgesine sahip olmadan turist gruplarına rehberlik yapmak, kaçak rehberlik olarak adlandırılır ve T.C. yasalarına göre suçtur. Kaçak rehberlik Turist Rehberleri Birliği (TUREB) işbirliğinde Kültür ve Turizm Bakanlığı'na bağlı İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü denetçilerince kontrol edilmektedir.[5][6]
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b "Profesyonel Turist Rehberliği Yönetmeliği". TUREB. 27 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2012.
- ^ ""Turist Rehberliği Meslek Kanun Tasarısı" kabul edildi". Tourism Today. Erişim tarihi: 26 Eylül 2012.[ölü/kırık bağlantı]
- ^ Yenen, Şerif. "Turist Rehberliği Meslek Kanunu ve Sıkça Sorulan Sorular" (PDF). TUREB. Erişim tarihi: 26 Eylül 2012.[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Rehberliğin Tarihçesi". TUREB. 9 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2012.
- ^ "Kaçak Rehber Denetimi". Şanlıurfa Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011.
- ^ "Antalya'da kaçak rehber ve acente denetimi". Turizm Habercisi. 25 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- TUREB Turist Rehberleri Birliği30 Nisan 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
