Rösselsprung Harekâtı

Rösselsprung Harekâtı
Kuzey Kutup Cephesi, II. Dünya Savaşı
PQ 17 (Hvalfjord, İzlanda, Mayıs 1942)
Tarih 27 Haziran – 24 Temmuz 1942 Bölge Kuzey Atlas Okyanus ve Arktik Okyanusu Sonuç Almanya'nın zaferi
Taraflar
Almanya	Birleşik Krallık Amerika Birleşik Devletleri Özgür Fransa SSCB
Komutanlar ve liderler
Großadmiral Erich Raeder Admiral Karl Dönitz Generaloberst Hans-Jürgen Stumpff	Adm. J. C. Tovey Rear-Adm. L.H.K. Hamilton Cdr. J. E. Broome Commodore John Dowding
Güçler
Zırhlı x 1 Ağır kruvazör x 3 Muhrip x 10 Denizaltı x 10 Uçak x 202	Zırhlı x 2 Uçak gemisi x 1 Ağır kruvazör x 5 Hafif kruvazör x 2 Muhrip x 24 Denizaltı x 13 Refakat gemisi x 13 vs.
Kayıplar
Uçak x 5	Ticari gemi x 22 Akaryakıt tankeri x 1 Kurtarma gemisi x 1

Rösselsprung Harekâtı (Almanca: Unternehmen Rösselsprung / "Atın hareketi" Harekâtı), II. Dünya Savaşı sırasında Haziran-Temmuz 1942'de Müttefik konvoyu PQ 17'ye karşı Kriegsmarine'nin giriştiği ticaret akıncılık harekâtı.

PQ 17'nin hareketi

27 Haziran 1942'de 33 ticari gemi, 2 akaryakıt tankeri ve 3 kurtarma gemisi ile oluşturulan konvoy PQ 17, başta 297 uçak, 863 tank ve 4.246 zırhlı araç ve kamyon olmak üzere toplam 16 milyon tonluk yardım malzemeleri SSCB'nin Arhangelsk limanına ulaştırmak için İzlanda'da bulunan Hvalfjörður'dan hareket ederek Kuzey Atlas Okyanus'a açılmıştır.

Konvoy PQ 17, bayrak gemisi HMS Keppel (D84) dışında HMS Wilton (L128), HMS Ledbury (L90), HMS Offa (G29), HMS Fury (H76) ve HMS Leamington (G19) olmak üzere 5 muhrip, HMS Poppy (K213), HMS Lotus (K130), HMS Dianella (K07) ve HMS La Malouine (K46) olmak üzere 4 korvet, HMS Britomart (J22), HMS Halcyon (J42) ve HMS Salamander (J86) olmak üzere 3 mayın tarama teknesi, HMS Lord Middleton (FY219), HMS Lord Austin (FY220), HMS Northern Gem (FY194) ve HMS Ayrshire (FY225) olmak üzere 4 silahlı trawler, HMS Palomares ve HMS Pozarica olmak üzere 2 uçaksavar gemisi ile HMS P614 ve HMS P615 olmak üzere 2 denizaltından oluşturulan ve Deniz Yarbayı Jack Broome komutasındaki Birinci Refakat Grubu (First Escort Group: EG1) tarafından yakından refakat edilmekteydi.

HMS London (69), HMS Norfolk (78), USS Tuscaloosa (CA-37) ve USS Wichita (CA-45) olmak üzere 4 ağır kruvazör ile USS Moffett (DD-362), HMS Somali (F33) ve USS Wainwright (DD-419) olmak üzere 3 muhripten oluşuturulan ve Tümamiral L. H.K. Hamilton komutasındaki Birinci Kruvazör Filottilası (First Cruiser Squadron: CS1) dolaylı koruma gücü olarak bulunmaktadır.

Bunların dışında PQ 17'nin 200 mil arkasında HMS Duke York (17) ve USS Washington (BB-56) olmak üzere 2 zırhlı, HMS Victorious (R38) uçak gemisi, HMS Cumberland (57) ağır kruvazör ve HMS Nigeria (60) hafif kruvazör, ABD muhripleri USS Rowan (DD-405) ve USS Rodman (DD-456) de dahil olmak üzere 14 muhripten oluşan ve Home Fleet genel kumandanı Oramilal John Tovey komutasındaki Home Fleet'ten seçilmiş bir filo, Alman suüstü filonun PQ 17'ye saldırmaya kalkıştığı takdirde bunu önlemek için PQ 17'nin Kuzey Burnu'nu geçinceye kadar hazır bulunmaktaydı.

Galeri

• 
  Oskar Kummetz
• 
  Tirpitz
• 
  Admiral Hipper
• 
  Admiral Scheer
• 
  Lützow
• 
  Blohm & Voss BV 138
• 
  Heinkel He 111
• 
  Focke-Wulf Fw 200 C "Condor"

• 
  John Tovey
• 
  HMS Duke of York
• 
  USS Washington
• 
  HMS Victorious
• 
  HMS London
• 
  HMS Cumberland
• 
  HMS Norfork
• 
  USS Tuscaloosa
• 
  USS Wichita (İzlanda açıkları)
• 
  HMS Nigeria
• 
  PBY Catalina
• 
  Liberator

İlgili medyalar

• Great Blunders of WWII: The Scattering of Convoy PQ17 (1998, belgesel, History Channel) Fragman 18 Ağustos 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Конвой PQ-17 (2004, TV dizi, Rusya) Fragman 22 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar

• Jack Bowman, Konvoy PQ 1715 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
• Дэвид Ирвинг (David Irving), Разгром конвоя PQ-17 (Rusça)