İçeriğe atla

Makarov PM

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Makarov PM

Çeşidi Yarı otomatik tabanca
Uyruğu  Sovyetler Birliği
Hizmet geçmişi
Kullanıcılar bkz: kullanıcılar
Kullanıldığı savaşlar Vietnam Savaşı
Sovyet-Afgan Savaşı
Üretim tarihi
Tasarımcı Nikolay Makarov
Üretici İjmaş
Çeşitleri bkz: çeşitleri
Özellikler
Ağırlık 730 gr
Uzunluk 161.5 mm
Namlu uzunluğu 93.5 mm
Genişlik 29.4 mm
Yükseklik 126.75 mm

Mühimmat 9x18mm Makarov
Kalibre 9 mm
Etkili menzil 50 m
Azami menzil 75 m

Makarov PM (RusçaПистолет Макарова (ПМ), Pistolet Makarova), Sovyet yapımı yarı otomatik tabanca'dır. Silah Nikolay Makarov tarafından 1940'ların sonunda tasarlanmış olup Sovyetler Birliği'nin 1951-1991 yılları arasında standart tabancasıydı.[1]

Makarov PM, Nagant M1895 ve Tokarev TT-33 tabancalarının yerini alması için Rus silah tasarımcısı Nikolay Makarov tarafından Walther PP temel alınarak tasarlanmıştır.[2][3] Bu tabanca için ayrıca NATO ve Batı Bloku'nun kullandığı 9x19 mm Parabellum mühimmatına karşılık 9x18 mm Makarov mühimmatı geliştirildi. Makarav PM, 1949 yılında üretilmeye başlandı ve Sovyet ordu ve kolluk güçlerinin 1951-1991 yılları arasında standart tabancası oldu. Diğer Doğu Bloğu ülkelerinde aynı kalibreli başka silahlar üretilmiştir.[2] Ayrıca birçok ülkede bu silah lisanslı olarak üretilmiştir. Ayrıca ihracat amacıyla .380 ACP mühimmatı kullanan modelleri geliştirilmiştir.

2003 yılında Makarov PM, Rusya'da yerini Yarygin PYa ve diğer modern üretim tabancalara bırakmaya başladı.[2] Ancak büyük miktarda Makarov PM halen Rusya'da asker ve kolluk güçleri tarafından kullanılmaktadır. Makarov PM, halen birçok Doğu Avrupa ve eski Sovyet cumhuriyetlerinin hizmet tabancasıdır. Ayrıca Kuzey Kore ve Vietnam'da da standart hizmet tabancası olarak kullanılmaktadır.[4]

Teknik özellikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Silahın ağırlığı 730gr'dır. Uzunluğu 161.5mm'dir. Namlunun uzunluğu ise 93.5mm'dir. Ayrıca silahın ucu incedir. Mühimmat olarak genelde 9x18mm PM olarak kullansada bazı ihracat modelleri .380 ACP mermi kullanır. Silah ateşlendiğinde düz teper. Etkili bir vuruş gücüne sahiptir. Silahın tetik hareketi tek veya çift hareketli olarak ayarlanabilir. Mermi namludan 315 m/s'de çıkar. 25 m etkili menzile sahiptir. Silah kompakt bir yapıya sahiptir. Makarov PM ve PB'lerin şarjörleri 8 mermi alsa da, Makarov PMM'nin şarjörü 12 mermi alır. Ön nişangahı sabit düz, arka nişangahı sabit yarıklıdır. Opsiyonel olarak arka nişangah ayarlanabilir.

Pistole M (Doğu Almanya yapımı Makarov PM klonu)

Makarov PM: Standart 9x18 mm'lik model.

Makarov PMM: Makarov PM'nin modernize edilmiş halidir. Makarov PMM 760gr ağırlığa, 165mm uzunluğa ve 12 mermilik şarjöre sahiptir.

Makarov PB: Makarov PM'nin susturucu takılabilen modeli olup 1967 yılında KGB için geliştirildi. Bu sefer susturucusuz halde uzunluğu 170mm, namlu uzunluğu 105mm'dir. Susturuculu halde ise uzunluğu 310mm, ağırlığı 970gr'dır. Silahın ucu ise Makarov PM ve PMM'den farklı olarak ince değildir, kalındır.

IŻ-70: Makarov PM'nin sivil halidir.

IZH-71: Makarov PM'nin ayarlanabilen arka nişangaha sahip modelidir.

IZH-71H: IZH-71'in ihracat modelidir.

IZH-471: Makarov PM'nin öldürücü olmayan 10x23mm TT modelidir.

MP-79-9TM: IZH-471'in öldürücü olmayan 9mm PA lastik mermili modelidir.

MP-79: Makarov PM'nin gaz tabancası halidir.

MP-80: Makarov PM'nin gaz tabancası halidir.

Baikal 442: Makarov PM'nin spor tabancası halidir, kolay şarjör çıkarmak için bir şarjör çıkarma butonu ve ayarlanabilir gez eklenmiştir.

Ayrıca birçok yurtdışı modifikasyonu bulunmaktadır.

  1. ^ Makarov.com, Makarov Basics, 23 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Ağustos 2014 
  2. ^ a b c world.guns.ru, Modern Firearms - Makarov PM, 5 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 20 Ağustos 2014 
  3. ^ Dowling, Timothy C. (2015). Russia at War. ABC CLIO. s. 496. ISBN 978-1-59884-947-9. 30 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2019. 
  4. ^ Hogg, Ian; Walter, John (29 Ağustos 2004). Pistols of the World. David & Charles. s. 180. ISBN 978-0-87349-460-1. 27 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2014. 
  5. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af Jones, Richard D. Jane's Infantry Weapons 2009/2010. Jane's Information Group; 35 edition (January 27, 2009). ISBN 978-0-7106-2869-5.
  6. ^ Albania: Special Operations and Counterterrorist Forces 22 Ağustos 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. at specialoperations.com (a non-official, personal website). Retrieved 8 September 2012.
  7. ^ Kokalis, Peter. Weapons Tests And Evaluations: The Best Of Soldier Of Fortune. Paladin Press. 2001. pp99–102.
  8. ^ Hogg, Ian (2002). Jane's Guns Recognition Guide. Jane's Information Group. ISBN 0-00-712760-X.
  9. ^ US Department of Defense: North Korea Country Handbook (1997) 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. page xii, at Federation of American Scientists. Retrieved 8 September 2012.
  10. ^ a b Marchington, James (2004). The Encyclopedia of Handheld Weapons. Lewis International, Inc. ISBN 1-930983-14-X.

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Datig, Fred A. (1988). The History and Development of Imperial and Soviet Russian Military Small Arms and Ammunition 1700–1986. Glenview, IL: Handgun Press. ISBN 9780945828037. OCLC 19742826. 
  • Kokalis, Peter (2001). Weapons Tests and Evaluations: The Best of Soldier of Fortune. Boulder, Col.: Paladin Press. ss. 99-102. ISBN 978-1-58160-122-0. OCLC 49695650. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]