Leontius (gaspçı)

Leontius (Yunanca: Λεόντιος, Leòntios; ö. 488) Doğu Roma İmparatorluğu'nda general ve imparator Zeno'ya karşı 484-488 yıllarında taht iddiası ile bir isyana önderlik etmiştir.

Hayatı

Leontius, Suriye kökenlidir ve Dalisandos'tandır. Zeno hükümdarlığında magister militum per Thracias (Trakya İmparatorluk orduları başkomutanı) olmuştur.

484 yılında, general Illus, imparator Zeno ile ilişkilerini kesti. İmparator, Leontius'u bir ordu ile Illus'a yolladı fakat Illus, Leontius'u kendi tarafına geçmeye ikna etti. Zeno, Konstantinopolis halkı, Doğu Roma politikacılarının önemli kısmı tarafından sevilen biri değildi, çünkü İsaurya kökenli olması onun barbar olarak görülmesine neden oluyordu (Basiliscus tarafından 475/476 yılında tahtın gasp edilmesi ile karşılaşması da bu sebeptendi); kendisi de İsaurya kökenli olan Illus, kendisi yerine tahta Leontius'u geçirmeye karar verdi.

Leontius'un taç giyme töreni 19 Temmuz 484 günü Tarsus'ta gerçekleşti, o tarih, bazı astrologların tavsiyesinin ardından, özel olarak seçilmişti^[1] - dul imparatoriçe Verina tacı takmış ve Dioecesis Orientis ile Dioecesis Aegypti valilerine gaspçıyı imparator olarak kabul etmelerini öneren birer mektup yollamıştı. 27 Temmuz günü girdiği Antioch'da ve bazı başka yerlerde tanındı ; Zeno'nun karşılık vermesinden önce bazı görevlileri atayacak^[2] sikke bastıracak zamanı bile oldu.

Roma ve Ostrogot unsurlardan oluşan ve Teoderik ve İskitli İoannis komutasındaki Zeno'nun ordusu 8 Ağustos günü Antioch yakınlarında asi ordusunu mağlup etti. Illus and Leontius, direnişçilerin dört yıl kalacağı Papurius kalesine sığınmak zorunda kaldılar. 488 yılında kale, ihanet ile düştü; Calycadnus kenarında Seleucia'da kafası kesilerek idam edilmiş, kafası Zeno'ya yollanmıştır.

Illus and Leontius'un her ikisi Kalkedon Amentüsüne inandıkları için, o inancın sahibi Antioch Patriğinin desteğini kazandılar ancak onun dışında çok az destekleri vardı. Ayrıca aralarında şair, filozof ve kahin Pamprepius'un da olduğu bazı Paganlar da isyanı destekledi.

Kaynakça

Özel

^ An astrologer close to Zeno calculated a horoscope based on the coronation day of Leontius, claiming that Leontius' astrologers had the wrong horoscope, as it did not consider certain elements (Barton, Tamsyn S., Ancient Astrology, Routledge, 1994, 0-415-11029-7, p. 67).
^ Among these Justinian, an ex-honorary consul, who had followed Illus and Leontius in Antioch and soon after had been proclaimed comes sacrarum largitionum of the usurper Jones, Arnold Hugh Martin, John Robert Martindale, John Morris, "Iustinianus 5", Prosopography of the Later Roman Empire, volume 1, Cambridge University Press, 1992, 0-521-07233-6, p. 645.

Genel

Hugh, Elton, "Leontius (AD 484-488)" 11 Aralık 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., De Imperatoribur Romanis
Smith, William, "Illus", Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology.
Treadgold, Warren (1997). A History of the Byzantine State and Society (İngilizce). Stanford, Kaliforniya: Stanford University Press. ISBN 0-8047-2630-2.
Trombley, Frank R., and John W. Watt, The Chronicle of Pseudo-Joshua the Stylite, Liverpool University Press, 2000, 0-85323-585-6, p. 14.
Williams, Stephen, The Rome That Did Not Fall: the survival of the East in the fifth century, Routledge, 1999, 0-415-15403-0, p. 195.

[1] An astrologer close to Zeno calculated a horoscope based on the coronation day of Leontius, claiming that Leontius' astrologers had the wrong horoscope, as it did not consider certain elements (Barton, Tamsyn S., Ancient Astrology, Routledge, 1994, 0-415-11029-7, p. 67).

[2] Among these Justinian, an ex-honorary consul, who had followed Illus and Leontius in Antioch and soon after had been proclaimed comes sacrarum largitionum of the usurper Jones, Arnold Hugh Martin, John Robert Martindale, John Morris, "Iustinianus 5", Prosopography of the Later Roman Empire, volume 1, Cambridge University Press, 1992, 0-521-07233-6, p. 645.

[1]

[2]