İçeriğe atla

Küriyum

Kontrol Edilmiş
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kuriyum (Cm)

H Periyodik tablo He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba   Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra   Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og  
  La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
  Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr  


Temel özellikleri
Atom numarası 96
Element serisi Aktinitler
Grup, periyot, blok n/a, 7, f
Görünüş Gümüş rengi
Kütle numarası 247 g/mol
Elektron dizilimi
Enerji seviyesi başına
Elektronlar
2, 8, 18, 32, 27, 8, 1
CAS kayıt numarası 7440-51-9
Fiziksel Özellikleri
Maddenin hâli Katı
Yoğunluk 13,5 g/cc g/cm³
Sıvı hâldeki yoğunluğu g/cm³
Ergime noktası 1340.15 °K
1067 °C
Kaynama noktası 3383.15 °K
3110 °C
Ergime ısısı kJ/mol
Buharlaşma ısısı kJ/mol
Atom özellikleri
Kristal yapısı
Yükseltgenme seviyeleri 3
Elektronegatifliği 1,3 Pauling ölçeği
İyonlaşma enerjisi kJ/mol
Atom yarıçapı Bilinmiyor pm
Atom yarıçapı (hes.) pm
Kovalent yarıçapı pm
Van der Waals yarıçapı pm
Diğer özellikleri
Elektrik direnci nΩ·m (20°C'de)
Isıl iletkenlik W/(m·K)
Isıl genleşme µm/(m·K) (25°C'de)
Ses hızı m/s ('de)
Mohs sertliği
Vickers sertliği MPa
Brinell sertliği MPa

Küriyum (kısaltması Cm) aktinitlerden, plütonyum-239'un helyum çekirdekleriyle bombardımanından elde edilen, atom numarası 96, atom ağırlığı 247 olan, radyoaktif bir element.[1]

Glenn T. Seaborg'un ekibi tarafından bulunmuştur. Pierre ve Marie Curie'nin ismi verilmiştir. Elementin keşfi bir süre gizli tutulmuş daha sonra Kasım 1945'te açıklanmıştır. Çok nadir bulunması nedeniyle çok az kullanım alanı vardır. Mars seferinde kullanılan Alfa Proton X-ışını spektometresinde, alfa parçacığı olarak kullanılmıştır.

  1. ^ Ball, Philip (2004). The elements : a very short introduction. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0192840998. 

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]