İçeriğe atla

Hulusi Yahyagil

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İbrahim Hulusi Yahyagil, (15 Şubat 1895 - 25 Temmuz 1986) Risale-i Nur talebesi, Çanakkale Savaşı gazisi[1] ve emekli albay. Said Nursi tarafından yazılan Risale-i Nur eserlerinin birinci talebesidir.[2][3]

Risale-i Nur'un birinci talebesi Hulusi Yahyagil, 1895 yılında Ramazan ayının birinci gecesi Elazığ'daki Kesrik köyünde doğdu. Memleketinde başladığı askeri eğitimine Kuleli Askeri Okulunda devam etti. Ardından Harbiye Mektebine geçti. Birinci Dünya Savaşı patlayınca 1915'te Çanakkale Cephesinde 3. Kolordu Komutanlığında görev aldı.

Hulusi Yahyagil, Said Nursi ile ilgili kulağına gelen olumlu bilgilerin etkisiyle onu ziyaret etmek istedi, 1929 senesinde Barla'da dostu Şeyh Mustafa isimli şahısla Said Nursi'yi ziyaret etti. Kendisinin ifadesiyle Said Nursi ile "imanın şartı kadar" yani 6 kez görüştüler. Akabinde ikili arasında mektuplaşmalar başladı. Mektubat isimli eserin önemli kısmı bu yazışmalardan oluşmuştur.[4]

Askeri vazifesi devam ederken meydana gelen Dersim İsyanı esnasında görevli olmasına rağmen herhangi bir kimseye zarar vermeden kurtulduğunu aktarmıştır.[5] Bu süreçte askerlik vazifesine devam eden Hulusi Yahyagil, 1950'de albay rütbesiyle emekli oldu.[6]

Uzun yıllar Risale-i Nur'un tanınmasi ve kitlelerce kabul edilmesi için özellikle Elazığ'da dersler yaptı. Halk arasında bazı kerametlerinin de görüldüğünün iddia edilmesiyle birlikte şehirde bir kanaat önderi haline geldi. Özellikle Abdulkadir Geylani'nin övgüsüne mazhar olduğu, onun ihlasından bahsettiği Risale-i Nur'da geçmektedir.[7]

25 Temmuz 1986'da 91 yaşında öldü.

Şahsı adına sevenleri tarafından açılan internet sitesinde sesli dersleri ve bu derslerin yazılı versiyonları bulunmaktadır. Özellikle ihlas konusu üzerinde durmuş, İhlas Risalesi'ni Risale-i Nur talebelerinin "iç tüzüğü" olarak nitelendirmiştir.[8]

Kendisi hakkında açılan Ekşi Sözlük başlığındaki bir entry'de[9] yeğeninin bir anısından sözedilmektedir, oysa Hulusi Yahyagil'in hiç kardeşi yoktur, dolayısıyla hiç yeğeni de yoktur.

Kendisinin adının verildiği bir adet okul[10] bulunmakta, her yıl vefatından dolayı Elazığ'da düzenlenen ve birçok siyasi ve sosyal mecradan insanın katıldığı anma programı düzenlenmektedir.[11][12] Hakkında yazılmış İhsan Atasoy'a,[13] Ahmet Özer'e[14] ve Hüseyin Tobi'ye[15] ait biyografik eserler bulunmaktadır.

  1. ^ "Hulusi Yahyagil'in kendi sesinden: Çanakkale savaşında kurşun isabet etmesi ve ölümden dönmesi - YouTube". www.youtube.com. 14 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  4. ^ "İBRAHİM HULÛSİ YAHYAGİL | Sorularla Risale". sorularlarisale.com. 26 Temmuz 2007. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  5. ^ "Muhammed Salar - Hulusi Yahyagil ve Dersim faciası". amp.artigercek.com. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  6. ^ "NURUN BİRİNCİ TALEBESİ HULUSİ AĞABEY". Nur Eğitim ve Kültür Platformu. 26 Ocak 2016. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  9. ^ "hulusi yahyagil". ekşi sözlük. 14 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2021. 
  11. ^ "ELAZIĞ'DA 'AZİZ ŞEHRİN AZİZ ŞAHSİYETLERİ' PROGRAMI". Milliyet. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  12. ^ ŞEN, AA / İsmail. "Aziz Şehrin, Aziz Şahsiyetleri Projesi". Hürriyet. 14 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  13. ^ "Kitapyurdu, Kitapla buluşmanın en kolay yolu". m.kitapyurdu.com. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  14. ^ "Kitapyurdu, Kitapla buluşmanın en kolay yolu". m.kitapyurdu.com. 15 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2022. 
  15. ^ Tobi, Hüseyin (28 Mart 2014). Hacıbey. Işık Yayıncılık Ticaret. ISBN 978-605-5119-06-5. 

Dış Bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]