Durga

Durga
İyi'nin Kötü üzerindeki zaferinin tanrıçası
Devanagari	दुर्गा
Sanskritçe Transliterasyon	Durgā
Tamil yazısı	கொற்றவை (Eski Tamilce), அம்மன்
Tamilce Transliterasyon	Koṟṟawai, Amman
Bengalce	দুর্গা
Bağlılığı	Devi'nin Avatar'ı, Brahman
Mekânı	Kadamba Vana (Kadamba ağaçları ormanı)
Mantra	Om Dum Durgayei Namaha Om Aing Hring Kling Chamundayei Vichche
Silahı	Trişula (üçlü zıpkın), Çakram, Yatağan, Yılan, Deniz kabuğu, Topuz, Yay, Talwar (uzun kılıç), lotus, Şimşek
Bineği	Kaplan ya da aslan

Durga (Sanskritçe: दुर्गा, Bengalce: দুর্গা) Hinduizm'de bir Devi, ulu (en üstün) tanrıça, formudur. Bir aslanı süren ve birçok kolunda öldürücü silahlar taşıyan, yüzünde bunların tam tersi barışcı ve güven verici bir ifade taşıyan, elleri (belirli anlamlara işaret eden) mudra şeklinde bir kadın olarak tasvir edilir. Tanrıçanın bu formu dişil ve yaratıcı enerjinin (Şakti) tecessümü yani cismanileşmesi, vücut bulmasıdır.

Durga'nın çağdaş bir heykeline tapınan bir rahip. Tasvirde Durga aslanına binmekte ve cin Mahişasura'ya saldırmakta.

Bazı geleneklerde Saraswati veya Lakşmi'nin enkarnasyonu olarak geçerken diğer geleneklerde bu iki tanrıça (Saraswati ve Lakşmi) onun kız evlatları olarak geçer.

Durga'nın hikâyesi, iyilik ile kötülük arasındaki sonsuz mücadeleyi ve kötülüklerin, barış, refah ve dharma'nın dengesini tehdit etmesini vurgular. Durga, zayıfların kurtuluşu için tanrısal öfkesini kötülüklere karşı serbest bıraktığına inanılır ve evrenin dengesini sağlamak için yıkımın gerekli olduğuna inanılır. Anne olarak tasvir edilen Durga, genellikle güzel bir kadın şeklinde betimlenir ve bir aslan veya kaplan üzerinde, her biri bir silah taşıyan ve kötülükleri yok eden çok sayıda kol ile resmedilir. Şaktizm'in takipçileri tarafından geniş çapta ibadet edilir ve diğer mezheplerde de önemli bir figür olarak kabul edilir, örneğin Şaivizm ve Vaişnavizm'de.

Şaktizm'in kutsal metinlerinden olan Devi Mahatmya ve Devi Bhagavata Purana, Devi'yi evrenin başlangıcındaki yaratıcı güç olarak ve Brahman'ın yüce ifadesi olarak yüceltir. Hinduizmin Smarta geleneğindeki Panchayatana puja'da beş eşdeğer tanrı arasında bulunur. Ayrıca, Bhagavata Purana'ya göre, Devi Vishnu'nun küçük kız kardeşi olarak da kabul edilir.

Durga'nın Hindistan, Bangladeş, Nepal ve diğer birçok ülkede geniş bir takipçi kitlesi bulunmaktadır. Özellikle ilkbahar ve sonbahar hasat mevsimlerinin ardından, Durga Puja, Durga Ashtami, Vijayadashami, Deepavali ve Navaratri gibi festivallerde yoğun bir şekilde ibadet edilir.

Etimoloji ve isimlendirme

Durga (दुर्गा) terimi tam olarak "geçilmez", "yenilmez" veya "tartışılmaz" anlamlarına gelir. "Yenilmesi veya aşılması zor olan kale" anlamına gelen Durg (दुर्ग) kelimesiyle bağlantılıdır. Dil bilimci Monier Monier-Williams'a göre, Durga kelimesi dur (zor) ve gam (geçmek, aşmak) köklerinden türemiştir. Hindolog Alain Daniélou'ya göre, Durga terimi "yenilginin ötesinde" anlamına gelir.

Durga kelimesi ve ilgili terimler, Vedik literatürde Rigveda ilahileri 4.28, 5.34, 8.27, 8.47, 8.93 ve 10.127'de, ayrıca Atharvaveda'nın 10.1 ve 12.4 bölümlerinde görülmektedir. Durge adında bir tanrı, Taittiriya Aranyaka'nın 10.1.7 bölümünde bahsedilir. Ancak Vedik literatürde Durga kelimesi kullanıldığında, daha sonraki Hindu literatüründe bulunan efsanevi detaylardan yoksundur.

Durga kelimesi, Mahabharata'nın 2.451 numaralı bölümü ve Ramayana'nın 4.27.16 numaralı bölümü gibi eski Vedik sonrası Sanskrit metinlerinde de mevcuttur. Ancak bu kullanımlar farklı bağlamlarda yer alır. Örneğin, Durg bir Asura'nın adı olarak geçer ki bu Asura tanrılara karşı yenilmez kabul edilir; ancak Durga, ona müdahale eden ve onu yenip yok eden bir tanrıçadır. Durga ve türevleri, eski Sanskrit dilbilgisi uzmanı Pāṇini'nin Ashtadhyayi'sinin 4.1.99 ve 6.3.63 numaralı bölümlerinde ve Yaska'nın Nirukta yorumunda da bahsedilir.

Sıfatlar

Durga, genellikle Mahishasura'yı (yarı bufalo iblisi) öldürdüğü için Mahisa-mardini olarak tanınır. Aynı zamanda Vindhyavasini olarak da bilinir, çünkü Vindhya Dağları'nda yaşadığına inanılır. Diğer lakapları arasında Mahamoha (büyük yanılsama), Mahasuri (büyük şeytan) ve Tamasi (büyük gece, yanılsama gecesi) bulunur.

Durga'ya Şaktizm'in içerisinde pek çok lakap verilmiştir ve bu lakaplardan dokuzu, yani Navadurga şunlardır: Shailaputri, Brahmacharini, Chandraghanta, Kushmanda, Skandamata, Katyayini, Kalaratri, Mahagauri ve Siddhidatri. Tanrıçanın 108 isminden oluşan bir liste, ona ibadet etmek için okunur ve yaygın olarak "Tanrıça Durga'nın Ashtottarshat Namavali'si" olarak bilinir.

Diğer anlamlar şunları içerebilir: "kolayca erişilemeyen", "yenilmez tanrıça".

Durga, acıyı ortadan kaldıran anlamına gelen Durgati Nashini olarak da tanınır.

Diğer isimleri Chandika, Sharada, Ambika, Vaishnavi vb.'dir

Tarih ve metinler

Asko Parpola'ya göre, Kalibangan'dan gelen silindirik bir mühürdeki izler, muhtemelen İndus Vadisi uygarlığına kadar uzanan, kaplanla ilişkilendirilen bir savaş tanrıçasını andıran Durgā benzeri görüntülerin kökenlerini yansıtabilir.

Tanrı'nın dişil doğası olan Devi'ye olan saygı, Hinduizmin kutsal metinlerinden biri olan Rig Veda'nın 10. Maṇḍala'sında görülmektedir. Bu ilahiye aynı zamanda Devi Suktam ilahisi olarak da adlandırılır ve kısaltılmış bir formda bulunur.

Ben Kraliçeyim, hazine toplayan, en düşünceli, tapınmayı hak edenlerin ilki.
Böylece tanrılar beni birçok yere, girebileceğim ve kalacağım pek çok evin bulunduğu yerlere yerleştirdiler.
Herkes kendilerini besleyen yiyeceği sadece benim aracılığımla yiyor; gören, nefes alan, söylenen sözü duyan herkes.
Onlar bunu bilmiyorlar ama ben Evrenin özünde ikamet ediyorum. Ben ilan ederken gerçeği hepiniz duyun.
Gerçekten ben, tanrıların ve insanların aynı şekilde memnuniyetle karşılayacağı sözü duyuruyor ve söylüyorum.
Sevdiğim adamı son derece güçlü, beslenmiş, bilge ve Brahman'ı bilen biri yapıyorum.
Yayı Rudra için geriyorum ki, oku isabet etsin ve bağlılıktan nefret edeni öldürsün.
Halkı uyandırıp savaşı emrediyorum, Dünyayı ve Cenneti yarattım ve onların İç Denetleyicisi olarak ikamet ediyorum.
Dünyanın zirvesinde Baba'yı gökyüzüne çıkarıyorum: Benim evim Anne olarak sularda, okyanusta.
Böylece, onların İçsel Yüce Benliği olarak mevcut tüm yaratıklara nüfuz ediyorum ve onları bedenim ile tezahür ettiriyorum.
Tüm dünyaları, daha üstün bir varlık olmadan, kendi isteğimle yarattım ve onlara nüfuz edip içlerinde yaşadım.
Ebedi ve sonsuz bilinç benim, her şeyde ikamet eden benim büyüklüğümdür.

– Devi Sukta, Rigveda 10.125.3 – 10.125.8,

Devi Mahatmya'nın "Tanrıça Durga'nın Buffalo iblisi Mahishasura'yı Katletmesi" sahnesini tasvir eden sanat eserleri Hindistan, Nepal ve Güneydoğu Asya'nın her yerinde bulunur. Üstten saat yönünde: 9. yüzyıl Keşmir, 13. yüzyıl Karnataka, 9. yüzyıl Prambanan Endonezya, 2. yüzyıl Uttar Pradesh .

Upanişad literatüründe, Devi'nin Durga ile eşanlamlı olan lakaplarına rastlanır; örneğin, yaklaşık MÖ 5. yüzyıla tarihlenen Mundaka Upanişad'ın 1.2.4 ayetindeki Kali gibi. Bu tek kelime, Kali'yi "korkunç ama düşünceden daha hızlı" olarak tanımlar. Metin, kişinin kendi benliğini keşfetmesi ve Tanrısal bilgiyi araması gerektiği fikrini ortaya koymadan önce, ilahi olanın ateş gibi titreyen bir dille çok kırmızı ve dumanlı renkli bir tezahürü olarak nitelendirir ki bu sonsuz Brahman'ı simgeler.

Durga, çeşitli formlarıyla antik Hindistan'ın Destanlar döneminde, yani milattan sonraki yüzyıllarda bağımsız bir tanrı olarak ortaya çıkar. Mahabharata'nın hem Yudhisthira hem de Arjuna karakterleri, Durga'ya ilahiler söyler. Harivamsa'da, Vişnu'ya övgü şeklinde ve Pradyumna duasında da görünür. MS 1. binyılın başlarından sonlarına kadar çeşitli Puranalar, Durga ile ilişkili tutarsız mitolojilerin bölümlerine ayrılmıştır. Markandeya Purana ve Devi-Bhagavata Purana, Durga ile ilgili en önemli metinler arasındadır. 9. yüzyıldan sonra yazıldığı çoğunlukla tahmin edilen Devi Upanişad ve diğer Shakta Upanişadlar, Durga'ya ve diğer lakaplarına dair felsefi ve mistik spekülasyonları sunar ve onu Brahman ve Atman (kendisi, kendisi, ruh) ile özdeşleştirir.

Narada Purana'da, Durga Lakshmi'nin bir formu olarak ilişkilendirilir. Garuda Purana ve Vishnu Purana'da Lakshmi, Prakriti (Mahalakshmi) olarak kabul edilir ve üç formu olan Sri, Bhu ve Durga olarak tanımlanır. Pancharatra metinleri gibi Lakshmi Tantra'da da Lakshmi'nin bir formu olarak Durga bulunur ve iblis Durgamasura'yı öldürdükten sonra Durga adını alır. Bu metinler, Durga'yı Vişnu'nun māyā'sı olarak tanımlar.

Adi Shankara'nın Mahishasura Mardini Stotra'sı onu övmek için yazılmıştır.

Kökenler

Tarihçi Ramaprasad Chanda, 1916'da Durga'nın Hindistan yarımadasında zamanla evrim geçirdiğini belirtti. Chanda'ya göre, Durga'nın ilkel bir biçimi, Abhiraların bir savaş tanrıçası olarak kavramsallaştırılan ve "Himalaya ve Vindhyas sakinleri tarafından tapılan bir dağ tanrıçasının senkretizmi" sonucuydu. Virata Parvan stuti ve Vaishnava metinlerinde Tanrıça'ya Māhāmāyā veya Vishnu'nun Yoganidrā'sı denir. Bu, aynı zamanda onun Abhira veya Gopa kökenlerine işaret eder. Durga daha sonra Kali'ye dönüşerek her şeyi yok eden zamanın kişileşmesi olarak ortaya çıktı ve bu yönleri samsara (yeniden doğuş döngüsü) kavramıyla bütünleşen ilkel enerji (Adya Shakti) olarak kabul edildi; bu fikir Vedik dinin temeli üzerine inşa edildi, mitoloji ve felsefe. Hinduizmde Tanrıça Durga'nın toplam dokuz avatarı vardır.

Epigrafik kanıtlar, Durga'nın eski bir tanrıça olduğunu gösteriyor, kökenlerinden bağımsız olarak. Örneğin, Maukhari dönemine ait Nagarjuni Tepesi'ndeki mağarada bulunan MS 6. yüzyıla tarihlenen Siddhamatrika yazıtları, onun Mahishasura'ya karşı kazandığı zafer efsanesinden bahsetmektedir.

Durga'nın bir iblis öldüren tanrıça olduğu fikri, bilim insanlarının MS 400 ile 600 arasında olduğunu tahmin ettiği Devi Mahatmya adlı klasik Hindu metninin derlendiği dönemde iyice yerleşmişti. Devi Mahatmya ve diğer mitolojiler, Mahishasura tarafından sembolize edilen şeytani güçlerin doğasını, doğada, biçimde ve stratejide şekil değiştiren ve uyum sağlayan, zorluklar yaratmak ve kötü amaçlarına ulaşmak için hareket eden bir şekilde tanımlarken, Durga ise ciddi amacına ulaşmak için kötülüğü sakin bir şekilde anlar ve ona karşı koyar.

Efsaneler

'Mahishasura boğasıyla Savaşta Durga, ', 19. yüzyıl tablosu

Tanrıçanın en popüler efsanelerinden biri, Mahishasura'yı öldürmesidir. Mahishasura, yaratıcı Brahma'yı memnun etmek için şiddetli bir kefaret yaparak elde ettiği özel bir lütuf sonucunda yarı bufalo bir iblise dönüşmüştü. Brahma, onun sorgulamasına cevap verdiğinde, Mahishasura ölümsüzlüğü talep etti, ancak Brahma bunun mümkün olmadığını söyledi. İblis daha sonra sadece bir kadının kendisini öldürebileceği bir lütuf talep etti ve Brahma bunu kabul etti. Mahishasura masum insanlara zarar vererek gücünü kötüye kullanmaya başladı. Devalar endişelenip Trimurti'ye başvurdu. Trimurti, birçok kolu olan savaşçı bir kadın olan Adi Shakti'ye fiziksel bir form vererek cevap verdi. Durga olarak bilinen bu tanrıça, iblisin farklı biçimlerde ortaya çıktığı ve saldırdığı Mahishasura'nın karşısına çıktı. Durga, her bir formunu yok ederek savaştı ve sonunda üç çatalıyla Mahishasura'yı, onun bufalo iblis formunda, öldürdü.

Vaişnava geleneğine göre, Durga, Vişnu'nun yanıltıcı gücünün kişileşmesi olan Yogamaya'nın çeşitli lakapları ve avatarları arasındadır. Vişnu, Durga'ya Devaki'nin yedinci çocuğunu Rohini'nin rahmine transfer etme görevini teklif eder ve ayrıca Durga'yı Yashoda ve Nanda'nın küçük kızı olarak dünyaya gelmek üzere değiş tokuş edilebilmesi için bir teklif sunar. Kamsa, onu öldürmeye çalıştığında, on sekiz kollu bir tanrıçanın gerçek formunu ortaya çıkaran bir çelenk takan Durga belirir. Tanrıça, Kamsa'nın katilinin zaten doğmuş olduğunu ve ortadan kaybolmuş olduğunu açıklar. Durga genellikle bu rolde Vishnu'nun kız kardeşi olarak anılmaktadır.

Nitelikler ve ikonografi

Durga, savaşçı bir tanrıça olarak bilinir ve genellikle dövüş becerilerini simgeleyen şekillerde tasvir edilir. İkonografisi genellikle bu özellikleri yansıtır; bir aslana veya kaplana biner, her biri yok etmek ve yaratmak için bir silah taşıyan sekiz ila on sekiz eli bulunur. Çoğu zaman, bufalo iblisi Mahishasura ile savaşının ortasında, şeytani gücü zaferle öldürdüğü anı tasvir eder. Simgesi, hareket halinde olduğunu ancak yüzünün sakin ve dingin olduğunu gösterir. Hindu sanatında Durga'nın yüzündeki bu sakinlik, geleneksel olarak nefret, bencillik veya şiddetten zevk alma gibi olumsuz özelliklerden değil, zorunluluktan ve iyiliği sevme arzusundan dolayı koruyucu ve şiddet dolu olduğuna inanılan bir karakteristik olarak kabul edilir. Onun sakin yüz ifadesi, ona bağlı olanların kurtuluşu ve ruhun yaratıcı özgürlüğe doğru yolculuğunun başlangıcını işaret eder.

Durga, Bengal'deki Durga Puja kutlamasında Mahishasura'yı öldürüyor

Durga, geleneksel olarak Hindu mitolojisindeki çeşitli erkek tanrıların silahlarını taşır ve onlara kötü güçlerle savaşması için verilir; çünkü bu silahlar, onun shakti (enerji, güç) olduğunu hissettikleri araçlardır. Çakra, deniz kabuğu, yay, ok, kılıç, cirit, trishula, kalkan ve ilmik gibi silahlar arasında bulunur. Bu silahlar, Shakta Hindu geleneğinde sembolik olarak kabul edilir ve öz disiplini, başkalarına özverili hizmeti, kendini incelemeyi, duayı, bağlılığı, onun mantralarını hatırlamayı, neşeyi ve meditasyonu temsil eder. Durga'nın kendisi, içindeki "Benlik" ve tüm yaratılışın ilahi annesi olarak görülür. Savaşçılar tarafından saygıyla karşılanır ve yeni silahlarını kutsar. Durga ikonografisi Hindu geleneğinde esnektir; örneğin, bazı entelektüeller, kalemlerini silah olarak gördükleri için eline bir kalem veya başka yazı gereçleri koyarlar.

Hindu tanrıçaları konusunda uzmanlaşmış dini araştırmalar profesörü David Kinsley, arkeolojik bulguların, Durga'nın bu ikonografik özelliklerinin MS 4. yüzyılda Hindistan genelinde yaygınlaştığını gösterdiğini belirtiyor. Örneğin, Tamil Nadu'da, Mamallapuram'daki bir granit mağaranın kuzey duvarında, MS 630-674 civarında oyulmuş, Mahisasura'yı öldüren Durga'nın büyük bir kabartması bulunmaktadır.

Durga ikonografisi, bazı tapınaklarda Mahavidyas veya Saptamatrkas (yedi anne Durga'nın formları olarak kabul edilen) içinde yer alır. Örneğin, Varanasi gibi büyük Hindu tapınaklarında, Devi Mahatmya'dan sahneleri tasvir eden kabartmalar bulunmaktadır.

Vaishnavizm bakış açısına göre, Durga ve onun aslan bineği, Tanrıça Lakshmi'nin üç yönünden veya biçiminden biri olarak kabul edilir; diğer ikisi Niladevi'nin yerine Sri ve Bhu'dur. Profesör Tracy Pintchman'a göre, "Lord Vishnu prakriti gunalarını yarattığında, Lakshmi üç formunda ortaya çıktı: Sri, Bhu ve Durga. Sri sattvadan, rajas olarak Bhu ve tamas olarak Durga'dan oluşuyordu".

Durga, Hindu mitolojisinde çeşitli biçimler ve isimlerle karşımıza çıkar, ancak hepsi sonuçta tek bir tanrıçanın farklı yönleri ve tezahürleridir. Korkunç ve yıkıcı olabileceği gibi gerektiğinde yardımsever ve besleyici olarak da düşünülür. Antropomorfik ikonlarında genellikle aslana binerken ve silah tutarken gösterilse de, Hindu geleneği onun sembolize ettiği şeyi hatırlamak ve ona saygı göstermek için ikonik formlar ve geometrik tasarımlar (yantra) da kullanır.

İbadet ve bayramlar

Hindistan ve Nepal'deki Hindu tapınaklarında, Shakta Hindu geleneğine mensup olanlar tarafından Durga'ya ibadet edilmektedir.

Vedik metinler, Durga'nın tek başına Brahman'ın Yüce ve Mutlak yönü olduğu sonucuna varmıştır, Devi-Atharvashirsha'da belirtildiği gibi.

यस्याः परतरं नास्ति सैषा दुर्गा प्रकीर्तिता॥ २४॥

"Durga" adıyla ünlenen varlık, kendisinden daha yüce bir varlık olmadığı anlamına gelir.

– Devi Atharvashirhsa Upanişad, 24.

Tapınakları, ibadetleri ve festivalleri, Durga puja, Dashain ve Navaratri sırasında Hindistan yarımadasının doğu ve kuzeydoğu kısımlarında özellikle popülerdir.

Durga pujası

Durga festivali görüntüleri (üstten saat yönünde): Durga idolü ve 1'li Durga Puja pandalı Milyonlarca el Kalküta'da Mahishasura'ya karşı kazandığı zaferi simgeleyen bir boğa başının üzerinde duruyor, Vijaya Dashami'de dans ediyor, kadınlar birbirlerine renk bulaştırıyor ve aile Nepal'de Dashain için bir araya geliyor.

Markandeya Purana'ya göre, Durga Puja 9 gün veya 4 gün (son dört gün) olarak yapılabilir. Dört gün süren Durga Puja, Bengal, Odisha, Assam, Jharkhand ve Bihar gibi yerlerde her yıl düzenlenen büyük bir festivaldir. Hindu ay-güneş takvimine göre Aşvina ayında planlanır ve genellikle Eylül veya Ekim aylarında gerçekleşir. Sharad (kelimenin tam anlamıyla yabani ot mevsimi) sırasında kutlandığı için, baharda kutlanandan ayırt etmek için Sharadya Durga Puja veya Akal-Bodhan olarak adlandırılır. Festival, topluluklar tarafından Durga'nın renkli resimlerinin yapılması, Devi Mahatmya metninin okunması, dokuz gün boyunca dualar ve şenliklerle kutlanır. Sonrasında, şarkılar ve danslar eşliğinde geçit töreni düzenlenir ve Durga heykeli suya batırılır. Durga Puja, Hindistan'ın doğu ve kuzeydoğu eyaletlerinde büyük özel ve halka açık kutlamaların bir parçasıdır.

Durga'nın zafer günü, Vijayadashami (Bengalce'de Bijoya), Dashain (Nepalce) veya Dussehra (Hintçe) olarak adlandırılır. Bu terimler, kelimenin tam anlamıyla "Onuncu günün zaferi" anlamına gelir.

Bu festival, Hinduizmin eski bir geleneği olmasına rağmen, ne zaman ve nasıl başladığı tam olarak bilinmemektedir. 14. yüzyıla ait el yazmaları Durga Puja için yönergeler sağlarken, tarihi kayıtlar en azından 16. yüzyıldan beri kraliyet ailelerinin ve zengin ailelerin büyük halka açık Durga Puja festivaline sponsor olduğunu göstermektedir. Somadeva'nın 11. veya 12. yüzyıl Jainizm metni Yasatilaka, kral ve silahlı kuvvetleri tarafından kutlanan, savaşçı bir tanrıçaya adanan bir festivalden ve yıllık tarihlerden bahseder. Bu açıklama, Durga Puja'nın özelliklerini yansıtmaktadır.

Durga puja'nın önemi Bengal'deki İngiliz Rajı sırasında arttı. Hindu reformistleri Durga'yı Hindistan'la özdeşleştirdikten sonra, Hindistan bağımsızlık hareketinin bir simgesi haline geldi. Kalküta şehri Durga puja'sıyla ünlüdür.

Dashain

Nepal'de Durga'ya adanan festivale Dashain adı verilir (bazen Dasain olarak da yazılır), bu da kelimenin tam anlamıyla "onlu" anlamına gelir. Dashain, Nepal'in en uzun ulusal bayramıdır ve Sikkim ve Bhutan'da resmi tatildir. Dashain sırasında Durga'ya Nepal'de her gün için bir formda on farklı formda (Shailaputri, Brahmacharini, Chandraghanta, Kushmanda, Skandamata, Katyayani, Kalaratri, Mahagauri, Mahakali ve Durga) ibadet edilir. Festival, bazı topluluklarda hayvan kurban edilmesinin yanı sıra yeni kıyafet satın alınması ve hediye verilmesi gibi ritüellerle de kutlanır. Geleneksel olarak festival 15 gün boyunca devam eder; ilk dokuz gün boyunca inananlar Durga'yı ve onun niteliklerini anarak geçirirken, onuncu gün Durga'nın Mahishasura'ya karşı zaferini kutlar ve son beş gün ise iyinin kötülüğe karşı zaferini kutlar.

Dindar Hindular, Navadurga olarak bilinen Durga'nın dokuz yönü üzerinde meditasyon yaparak dokuz günlük festival boyunca ona taparlar. Durga bazen bekar bir tanrıça olarak da ibadet edilir, ancak Şaktizm gelenekleri, Shaktalar tarafından Durga'nın çocukları olarak kabul edilen Lakshmi, Saraswati, Ganesha ve Kartikeya'nın yanı sıra, onun eşi olarak kabul edilen Shiva'ya da ibadet etmeyi içerir. Bazı Shaktalar, Durga'nın sembolizmine ve Doğa Ana olarak varlığına taparlar. Güney Hindistan'da, özellikle Andhra Pradesh'te, Dussehra Navaratri de kutlanır ve tanrıça her gün farklı bir Devi olarak giyinir; hepsi eşdeğer kabul edilir, ancak Durga'nın bir başka yönü olarak görülür.

Diğer kültürler

Bangladeş'te dört gün süren Sharradiya Durga Puja, Hindular için en önemli dini festivaldir ve ülke genelinde Vijayadashami'nin ulusal bir bayram olarak kutlanır. Sri Lanka'da ise Vaişnavi formundaki Durga, Vişnu'nun ikonografik sembolizmini taşır ve bu geleneğin sürdürülmesi Sri Lanka diasporası tarafından gerçekleştirilmiştir.

Hinduizm dışında

Budizm'de

Budizm ve Hinduizmin barış içinde bir arada yaşadığı Budist Pala İmparatorluğu'ndan Durga heykeli.

Durga'nın, Guanyin'in bir biçimi olarak yorumlanan görüntüsü, Surabaya, Doğu Java, Endonezya'daki bir Çin tapınağında. Chola sanatına benziyor ve muhtemelen Doğu Java'daki Çin topluluğundan öncesine dayanıyor.

Dehradun'da bulunan Guru Ram Rai Udasin Akhara'dan Durga'nın Mahikasur'u ezmesini gösteren duvar resmi

Tantrik Budist Vajrayana gelenekleri, Durga da dahil olmak üzere birçok Hindu tanrısını kendi katına benimsedi.Durgā Mahiṣāsuramardinī'nin (bufalo iblisini öldüren Durgā) çok sayıda tasviri, Afganistan, Endonezya ve kuzeydoğu Hindistan'daki Budist tapınak alanlarında (yaklaşık 8. – 11. yüzyıl) keşfedilmiştir. Ayrıca, Durga heykelleri Nalanda ve Vikramashila gibi önemli Budist yerlerinde de bulunmuştur.

Bengal'de, 17. yüzyılda geç dönem Hint Mahayana Budistleri, geleneksel Yogini Puja kutlamaları sırasında Durga'ya tapındılar. Bu Mahayana Durga ayinlerinin bazı izleri, günümüzde Bengalilerin artık Budist olmamasına rağmen, hala varlığını sürdürmektedir.

Bali'de, Buda ve bodhisattva resimleriyle çevrili olarak, Budist Durga'nın görüntüleri de bulunmuştur ve bunlar 10. ve 11. yüzyıllara tarihlenmektedir.

Durga, Sarvadurgatipariśodhana tantra adlı metinde, iblis öldüren formunda değil, bir aslanın sırtında tasvir edilerek yer alır.

Vajrayana Budizmin popüler tanrıçası Tara'nın çeşitli yönlerinin, Durga'nın bir formu olarak ortaya çıktığına veya Tara'nın şiddetli formları da dahil olmak üzere Hindu hikâyelerinden etkilendiğine inanılır. Tara'nın bir formuna Durgottāriṇī-tārā bile denir; adanmışları kötülükten kurtarmada uzmanlaşmıştır ve Durga'nın geleneksel dağı olan aslan bineğine biner. Durgottāriṇī, Sādhanamālā'da (237.10; 237.21; 238.4) görünür.

Nepal Budizminde, Budist tantrik tanrıçası Vajrayogini, genellikle Durga festivalleri sırasında "Durga ile birlikte tapınılan" bir figür olarak kabul edilir. Ayrıca, Newar Budistleri bazı Prajñāpāramitā ritüellerinde Durgottāriṇī-tārā'ya ibadet etme geleneğine sahiptirler.

Japon Budizminde, Butsu-mo (bazen Koti-sri olarak da adlandırılır) olarak bilinen tanrı Cundī, Durga ile birçok özelliği paylaşır ve bazı bilim adamları bu iki tanrıyı birbiriyle ilişkilendirir. Ancak Gimello'nun belirttiği gibi, sıklıkla karıştırılsalar da aynı tanrı değiller.

Benzer şekilde, Tibet Budizminde tanrıça Palden Lhamo da koruyucu ve şiddetli Durga'ya benzeyen özelliklere sahiptir.

Jainizm'de

Büyük Orta Çağ Jain tapınaklarında bulunan Sacciya mata, Durga'yı yansıtarak veya onunla aynı veya daha eski bir ortak soy paylaşarak, Jainizm bilim adamları tarafından tespit edilmiştir. Ellora Mağaraları'ndaki Jain tapınaklarında, Durga'nın aslan bineğiyle yer almasına rağmen, Jain mağaralarında onun bufalo iblisini öldürdüğü gösterilmemekte, aksine barışçıl bir tanrı olarak sunulmaktadır.

Sihizm'de

Geleneksel olarak, Durga, Sihizm'in kutsal metni olan Dasam Granth'ta, genellikle Guru Gobind Singh'e atfedilen bir ilahi olarak yüceltilir.

Eleanor Nesbitt'e göre, bu düşünceye karşı çıkan Sihler, Sihizm'i tek tanrılı olarak gören ve Yüce'nin kadınsı bir formuna ve Tanrıça'ya duyulan saygıya "açıkça Hindu karakteri" atfedenlerdir.

Hint yarımadasının dışında

Güneydoğu Asya'daki Tanrıça Durga, soldan sağa: 7./8. yüzyıl Kamboçya, 10/11. yüzyıl Vietnam, 8./9. yüzyıl Endonezya .

Kamboçya'da Hindu kralları döneminde Durga, popüler bir figürdü ve birçok heykeli bulundu. Ancak çoğu, Hindistan temsillerinden farklılık gösterir; Kamboçya'da Durga ikonografisi, kesilmiş bir bufalo iblis kafasının üzerinde durduğunu gösterir.

Vietnam'daki taş tapınaklarda ve arkeolojik alanlarda, muhtemelen Champa veya Cham hanedanlığı dönemine ait olduğu düşünülen Durga heykelleri bulunmuştur.

Etkisi

Bankim Chandra Chatterjee'nin Hindistan'ın bağımsızlık hareketi sırasında yazdığı ve daha sonra Hindistan'ın resmi ulusal şarkısı olan Vande Mataram'ın ilham kaynağı, ana tanrıça Durga'dır. Durga, Hint milliyetçiliğinde Bharat Mata, yani Hindistan Ana'nın bir biçimi olarak görülür. Bu yaklaşım tamamen laiktir ve Durga'nın Kızılderililerin Annesi ve koruyucusu olduğu eski ideolojiye uygun olarak kabul edilir. Popüler kültürde, Bollywood filmleri gibi gişe rekorları kıran yapımlarda yer alır. Hindistan Ordusu, "Durga Mata ki Jai!" gibi Hindustani ifadeleri kullanır ve "Kaali Mata ki Jai!" der. Her kadının içinde, iyilik ve adalet için savaşacak bir dava üstlenme potansiyeli olduğu düşünülerek, Durga'nın ruhu olduğuna inanılır.

Ayrıca bakınız

• Şakti
• Devi
• Lakşmi
• Saraswati
• Sri Anandamayi Ma