Ci (şiir)
Ci (Çince: 詞; pinyin: cí), Klasik Çin şiiri geleneğinde bir tür lirik şiirdir. Ci sabit ritimli, sabit tonlu ve değişken çizgi uzunluklu biçimsel türlerde veya model örneklerinde belirli kalıplardan oluşan bir temel setten türetilen bir şiirsel ölçü seti kullanmaktadır. Ritmik ve ton kalıbı, belirli, kesin müzikal şarkı melodilerine dayan ve ayrıca Changduanju ve Shiyu olarak da bilinirler.
Genellikle her satırdaki karakter sayısı ve tonların düzeni, her biri cipai adı verilen belirli bir başlıkla ilişkilendirilen yaklaşık 800 set deseninden biri tarafından belirlenir. Başlangıçta, belirli bir ritim, kafiye ve tempo ile bu başlığın bir melodisine söylenmek üzere yazılmıştır ve bu nedenle başlığın içeriğiyle hiçbir ilgisi olmayabilmektedir. Gerçekten de, birkaç ci genellikle aynı unvanı paylaşmaktaydı. Başlıklar içeriğe değil, paylaşılan ritmik ve ton kalıplarına atıfta bulunur. Bazı ciler içeriği belirten bir "altyazı" veya bazen bir paragraf kadar uzun bir yorumu olabilmektedir. Bazen, açıklığa kavuşturmak için başlığının altında bir ci listelenmekte ve ardından ilk satırı gelir.
Ci çoğunlukla arzu duygularını genellikle benimsemiş bir kişiyle ifade etse de formun en büyük savunucuları ciyi çok çeşitli konulara değinmek için de kullandılar.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Kang-i Sun Chang. The evolution of Chinese tz'u poetry from late T'ang to Northern Sung.Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1980.
- Davis, A. R. (Albert Richard), Editor and Introduction, (1970), The Penguin Book of Chinese Verse. (Baltimore: Penguin Books).
- Frankel, Hans H. (1978). The Flowering Plum and the Palace Lady. (New Haven and London: Yale University Press) 0-300-02242-5
- Marsha Wagner, The lotus boat: origins of Chinese tz'u poetry in T'ang popular culture (New York: Columbia University Press, 1984.
- Zhang, Hongsheng (2002). "Gong Dingzi and the Courtesan Gu Mei: Their Romance and the Revival of the Song Lyric in the Ming-Qing Transition", in Hsiang Lectures on Chinese Poetry, Volume 2, Grace S. Fong, editor. (Montreal: Center for East Asian Research, McGill University).