Altmışlılar

Altmışlar Kuşağı, Sovyetler Birliği`nin Kruşçev yönetiminde (1950'lerin sonu ve 1960'ların başı) oluşan yeni nesil entelijansiya temsilcilerine verilen isimdir. Bu kuşak, 1920-1940 yılları arasında doğmuş, gençliklerini 1950’lerin sonları ve 1960’ların başlarında yaşamış entelektüellerden oluşuyordu.

Altmışlar kuşağının dünya görüşlerinin şekillenmesinde en belirleyici olay, Sovyetler Birliği Komünist Partisi 20. Kongresi (1956) ve Stalin`in kişi kültünün eleştirisi olmuştur. Bu kuşak, Leninist normlara dönüş ile komünizmin gerçekleşeceğine inanmış ve toplumsal iyimserliklerini korumuştur. Bu iyimserlik; özgürlük hissi, bilim ve uzay alanındaki başarılarla desteklenmiştir. Altmışlılar özgürlükçü, anti-totaliter görüşleri ve romantizm etkisiyle ile müzik ve görsel sanatlarda canlı ifadeler bulan eserleriyle öne çıkmışlardır.

Altmışlar kuşağının en önemli temsilcileri Andrey Voznesenski, Robert Rojdestvenskiy, Yevgeni Yevtuşenko, Bella Ahmadulina, Bulat Okucava, Yuri Vizbor ve Yuli Kim gibi genç şairler ve sanatçılardı. Bu sanatçıların eserleri gençler arasında büyük yankı uyandırdı. Şiir geceleri, daima yoğun bir katılımla gerçekleşiyor, ülkenin dört bir yanında insanlar gitar eşliğinde lirik ve felsefi şarkılar söylüyordu. Yumuşama dönemi sona erdikten sonra, farklı şarkılar ve şairler ön plana çıkmaya başladı.

Perestroyka ve Glasnost politikalarının başlamasıyla "Altmışlılar" terimi, siyasal görüşleri 1950'lerin sonu - 1960'ların başında şekillenen Gorbaçov gibi yeni kuşak komünist elitlerin temsilcilerini tanımlamak için de kullanılmaya başlandı.