İçeriğe atla

Akra Kalesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Akra (Acra olarak da yazılır, Yunanca: Ἄκρα, İbranice: חקרא ,חקרה Ḥaqra(h)), "kale" anlamında (bkz. "Etimoloji"), Kudüs'te, Seleukos İmparatorluğu hükümdarı IV. Antiohos tarafından M.Ö. 168 yılında şehri yağmalamasının ardından inşa edilen müstahkem bir yerleşkeye sahip olduğu düşünülen bir yerdi. Akra adı daha sonraki bir dönemde, muhtemelen o zamanlar yıkılmış olan kaleyle ilişkili olan ve zamanında Josephus (MS 1. yüzyıl) tarafından hem Acra hem de "aşağı şehir" olarak bilinen bir şehir mahallesi için de kullanılmıştır. Kale, Haşmonayim Krallığı'nın kurulmasıyla sonuçlanan Makkabi ayaklanmaları'nı kapsayan olaylarda önemli bir rol oynamıştır. "Yukarı şehir" Yehuda Makkabi tarafından ele geçirilmiş, Selevkos garnizonu aşağıdaki "Akra "ya sığınmıştır,[1][2] ve Kudüs içindeki bu son düşman kalesini yok etme görevi Thassi soyadlı Şimon Makkabi'a düştü.[3] Akra hakkındaki bilgilerimiz neredeyse sadece daha geç tarihli olan Josephus'un yazılarına ve anlatılan olaylardan kısa bir süre sonra yazılmış olan Birinci ve İkinci Makabeler Kitapları'na dayanmaktadır.[4][5][6][7]

Akra'nın Kudüs'teki tam konumu ve hatta terimin anlamı -kale, şehrin içindeki müstahkem mevki ya da ilişkili bir kalesi olan mevki- Hellenistik Kudüs'ü anlamak için kritik öneme sahiptir, ancak bu devam eden bir tartışma konusudur. Josephus'un bu ismi 'aşağı şehir' ile birbirinin yerine kullanmış olması[8] kesinlikle yardımcı olmamaktadır. Tarihçiler ve arkeologlar, başlangıçta çoğunlukla edebi kanıtlardan çıkarılan sonuçlara dayanarak Kudüs çevresinde çeşitli yerler önermişlerdir. Bu yaklaşım 1960'ların sonlarında başlayan kazılar ışığında değişmeye başlamıştır. Yeni keşifler eski edebi kaynakların, Kudüs'ün coğrafyasının ve daha önce keşfedilen eserlerin yeniden değerlendirilmesine yol açmıştır. Daha yeni teoriler arkeolojik ve metinsel kanıtları birleştirmekte ve Tapınak Dağı'na yakın ve güneyindeki yerleri tercih etmektedir,[9] ancak alternatif teoriler de vardır (bkz. "Konum").

Antik Yunan terimi akra Helenistik dönemde diğer müstahkem yapıları tanımlamak için kullanılmıştır. Akra, Ptolemaios Baris'e "akra" olarak yapılan atıflardan ve daha sonra Akra adını miras alan Kudüs şehir mahallesinden ayırt edilmesi için genellikle Seleukos Akra olarak adlandırılır.

Etimoloji

[değiştir | kaynağı değiştir]

"Acra", Aramice kullanımda benimsenen ve "kale" veya "kale" çağrışımına sahip olan Yunanca alıntı kelime akrópolinin kısaltılmış şeklidir.[10]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Arka plan

[değiştir | kaynağı değiştir]

Akra'nın önemli bir rol oynadığı Makabe İsyanı'na giden olaylar, yine esas olarak Josephus'un "Yahudilerin Eski Eserleri" ve Makabeler'in Birinci ve İkinci Kitaplarına dayanmaktadır.

Büyük İskender'in MÖ 323 teki ölümünün ardından Koele-Suriye, Mısır'daki Ptolemaios Krallığı ile Suriye ve Mezopotamya merkezli Selevkos İmparatorluğu arasında çekişmeye sahne oldu. Selevkos imparatoru Antiokus III'ün Panium Savaşı'nda Mısır'a karşı kazandığı zafer Koele-Suriye'yi Selevkos kontrolüne soktu. Kudüs'ün Yahudi nüfusu, Kudüs'ün Mısır garnizonunun müstahkem üssü olan Baris'i kuşatması sırasında Antiokhos'a yardım etmişti.[11] Onların desteği, yabancıların ve murdar hayvanların İkinci Tapınak'dan men edilmesi ve Tapınak'taki belirli dini ritüellerin sürdürülmesi için resmi fon tahsisi de dahil olmak üzere Yahudi dini özerkliğini onaylayan bir tüzükle ödüllendirildi.[12] Dini özgürlüğe izin verilmesine rağmen, birçok Yahudi prestijli ve nüfuzlu Yunan yaşam tarzının cazibesine kapılmış ve bu yaşam tarzının unsurlarını benimsemiştir. İmparatorluk kültürü siyasi ve maddi ilerleme için bir yol sundu ve bu da Yahudi nüfusu arasında Helenistik elitlerin oluşmasına yol açtı. Helenleşme gözlemci Yahudiler ile Yunan kültürünü asimile eden kardeşleri arasında gerilimlere yol açmıştır.[13]

Cüppeli bir kadın, alınlıklı bir tapınağın basamaklarında uzanan cesetlerin üzerinde kederle ellerini kaldırırken, elinde asa tutan oturmuş bir adam arka plandan izliyor
Antonio Ciseri'nin Antiochus IV'ün (oturmuş) Yahudilere yaptığı zulümden bir epizodunu tasvir eden Makabeler'in Şehitliği (1863) tablosu

IV. Antiohos MÖ 175 te Seleukos tahtına çıktı. Kısa bir süre sonra Epifanes, kardeşi Onias III tarafından işgal edilen İsrail'in Yüksek Rahip makamına atanması için Yason tarafından ricada bulunuldu. Kendisi de iyice Helenleşmiş olan Yason ayrıca kentin ödediği haracı artırma ve kentte gymnasium ve bir efebion da dahil olmak üzere bir Yunan polis altyapısı kurma sözü verdi.[14] Yason'ın dilekçesi kabul edildi, ancak 42 aylık bir yönetimden sonra Antiochus tarafından devrildi ve Ammon'a kaçmak zorunda kaldı.[15][16] Bu arada Antiokhos IV, MÖ 170 te ve yine MÖ 169 da Mısır'a iki sefer düzenlemiş ve Ptolemaios ordularını bozguna uğratmıştı.[17][18][19] Antiokhos'un zaferleri kısa sürdü. Seleukos ve Ptolemaios krallıklarını birleştirme niyeti, hızla genişleyen Roma devleti'ni endişelendirdi ve kuvvetlerini Mısır'dan çekmesini talep etti.[19][20] Antiokhos Mısır'da meşgulken, Kudüs'te öldürüldüğüne dair yanlış bir söylenti yayıldı. Ortaya çıkan belirsizlikte Yason 1.000 kişilik bir kuvvet topladı ve Kudüs'ü ele geçirmeye çalıştı. Saldırı püskürtülmesine rağmen, savaş haberi Mısır'daki Antiokhos'a ulaştığında, Yahudiyeli tebaasının bu başarısızlığı bir isyan fırsatı olarak kullanacağından şüphelendi. MÖ 168 de Antiokhos IV Epifanes Kudüs'e yürüyüp yağmaladı, tapınak hazinesini yağmaladı ve binlerce sakini öldürdü.[21][22][23] Babasının politikasını tersine çeviren IV. Antiohos, geleneksel Yahudi ayinlerini yasaklayan ve dinine bağlı Yahudilere zulmeden kararnameler yayınladı. Tapınak ritüelleri durduruldu, Yahudilerin Sabbath'a uyması yasaklandı ve Birit milah (sünnet) yasaklandı.[24][25]

İnşaat

[değiştir | kaynağı değiştir]

Antiokhos şehirdeki hakimiyetini sağlamlaştırmak, Tapınak Dağı'ndaki olayları izlemek ve Kudüs'teki Helenleşmiş grubu korumak için şehre bir Seleukos garnizonu yerleştirdi:[26][27]

Sonra Davut Kenti'ni büyük bir surla ve güçlü kulelerle güçlendirdiler ve orası onların kalesi oldu. Oraya günahkâr bir halkı, yasa tanımaz adamları yerleştirdiler. Bunlar konumlarını güçlendirdiler; silah ve yiyecek depoladılar, Yeruşalim'in ganimetlerini toplayarak orada sakladılar ve büyük bir tuzak haline geldiler. Mabede karşı bir pusu, İsrail'in sürekli kötü bir düşmanı oldu. "1. Makabeler" 1:33-36.[28]

Akra ismi Yunanca akropolis kelimesinden türemiştir ve bir şehre bakan yüksek müstahkem bir yer anlamına gelmektedir. Kudüs'te bu sözcük Yahudi karşıtı paganizmi simgelemeye başladı: "dinsizlerin ve kötülerin" kalesi.[27] Hem şehre hem de çevresindeki kırsal bölgeye hakim olan bu kale sadece bir Yunan garnizonu tarafından değil, aynı zamanda onların Yahudi müttefikleri tarafından da işgal edilmişti.[29]

Selevkosların Yahudi dini hayatını bastırması yerli halk arasında önemli bir direnişle karşılaştı. Antiokhos MÖ 167 de doğuda işgal altındayken, Modiin'den Mattathias adında kırsal kesimden bir rahip imparatorluğa karşı bir isyan başlattı.[30] Hem Selevkos yönetimi hem de yerel Helenleşmiş hizip isyanın büyüklüğünü kavrayamadı. MÖ 164 te Judas Maccabaeus Kudüs'ü kurtardı ve Tapınağı yeniden kutsadı. Çevredeki şehir düşmüş olmasına rağmen, Akra ve sakinleri direnmeye devam etti. Maccabaeus kaleyi kuşattı ve kale sakinleri Selevkos kralına (V. Antiohos) yardım çağrısı gönderdi. İsyanı bastırmak için bir Selevkos ordusu gönderildi. Ordu Beth-Zur'u kuşattığında, Maccabaeus Akra kuşatmasını terk etmek ve Antiohos'la savaşta yüzleşmek zorunda kaldı. Bunu izleyen Beth-Zechariah Savaşı'nda Selevkoslar Makabeler'e karşı ilk zaferlerini kazandılar ve Makabeler geri çekilmek zorunda kaldılar.[31] Teslim olmaktan kurtulan Akra 20 yıl daha bir Selevkos kalesi olarak varlığını sürdürdü ve bu süre zarfında Yunan garnizonunu devirmeye yönelik birkaç Haşmonayim girişimini atlattı.[27][32]

Yıkım

[değiştir | kaynağı değiştir]
Judas Akra'yı kuşatıyor (Alba İncili, 1430)

Yahuda MÖ 160 ta öldürüldü ve yerine kardeşi Yonatan geçti ve Akra'nın ikmal hattını kesmek için bir bariyer inşa etmeye çalıştı.[33] Yonatan, Selevkos generali Diodotus Tryphon'un işgalci ordusuyla Bet Şean'da yüzleşmek zorunda kaldığında bu görev için gereken insan gücünü çoktan toplamıştı.[34][35] Yonatan'ı dostane bir konferansa davet eden Tryphon onu yakalatır ve öldürtür.[36] Yonatan'ın yerine, MÖ 141 de Akra'yı kuşatan ve sonunda ele geçiren başka bir kardeş, Simon geçti.[37]

Anlatımları yer yer çelişkili olsa da iki kaynak Akra'nın nihai kaderi hakkında bilgi vermektedir. Josephus'a göre Simon, sakinlerini kovduktan sonra Akra'yı yerle bir etmiş ve ardından tapınaktan daha alçak hale getirmek, şehri kötü hatırasından arındırmak ve Kudüs'ün gelecekteki herhangi bir işgalcisine karşı koyabilmek için üzerinde durduğu tepeyi taş ocağına çevirmiştir.[38] 1. Makabeler'de yer alan anlatım farklı bir tablo çizmektedir:

Ve Simon her yıl bu günü sevinçle kutlamalarını buyurdu. Kalenin [Yunanca: Akra] yanındaki tapınak tepesinin surlarını güçlendirdi, kendisi ve adamları orada oturdular. "1. Makabeler 13:52.[39]

Dolayısıyla bu versiyonda Simon Akra'yı hemen yıkmamış, bunun yerine onu işgal ettirmiş ve hatta içinde bizzat ikamet etmiş olabilir. 1. Makabeler kalenin nihai akıbetinden bahsetmez. Kale, Kudüs'ü ve nüfusunu izlemek ve kontrol etmek için bir iç kontrol noktası olarak inşa edilmişti. Çoğu bilginin kabul ettiği gibi Davut Şehri'nde yer alsaydı, konumu Kudüs'ün dış tehditlere karşı savunmasına çok az katkıda bulunurdu. Kudüs'ün yukarı kentinde Haşmonayim Baris ve Haşmonayim Sarayı'nın inşa edilmesinin ardından MÖ 2. yüzyılın sonlarında kullanımdan düşmüş ve sökülmüş olabilir.[33]

Bezalel Bar-Kochva farklı bir teori sunmaktadır: MÖ 139 da Antiochus VII Sidetes, Simon'un ele geçirdiği iki Helenleşmiş şehir olan Yafa ve Gezer ile birlikte onu Simon'dan geri istediğinde Akra hala ayaktaydı.[40][41] Simon iki şehri tartışmaya istekliydi ancak Akra'dan hiç bahsetmedi.[42] İşte bu noktada, Selevkosların Kudüs üzerinde gelecekte herhangi bir hak iddia etmesini veya tutunmasını engellemenin bir yolu olarak kaderini mühürlemiş olmalıdır. Böylece Antiokhos VII, Hyrcanus I'in hükümdarlığı sırasında şehri zapt ettiğinde, şehirde bir Selevkos garnizonunun konuşlandırılmasını talep eden hariç, taleplerinin her biri karşılandı.[43] Hyrcanus bu talebi reddedebilmiş ve Antiokhos da vazgeçmiş olabilir çünkü Akra artık ayakta olmayacağı için garnizonu yerleştirecek bir yer yoktu. Bu açıklama Akra'nın yerle bir edilmesini MÖ 130'larda bir yere yerleştirir.[44]

Birinci Yahudi-Roma Savaşı sırasında Akra

[değiştir | kaynağı değiştir]

Josephus, Birinci Yahudi-Roma Savaşı'nın patlak verdiği sırada Akra'yı ya da "Aşağı Şehir "i anlatır. Biri Tapınak Dağı'nı ve Ophel ve Kidron Vadisi de dahil olmak üzere Aşağı Şehrin bir kısmını kontrol eden Gischala'lı John'un liderliğindeki Yahudi grubu ile diğeri terk etmeden önce, Phasael kulesinde ikamet ettiği "Yukarı Şehrin" tamamını[45] ve Kidron Vadisindeki büyük duvar ile Siloam çeşmesine kadar "Aşağı Şehrin" (Acra) bir kısmını kontrol eden Simon bar Giora'nın liderliğinde olan iki grup arasındaki iç mücadeleyi anlatır.[46][47] Sonunda Roma ordusu Aşağı Şehir'i (Acra) ele geçirdiğinde tüm evleri ateşe verdiler.[48] Yahudiliği kabul eden Kraliçe Helena'nın sarayı eskiden Akra'nın ortasındaydı.[48]

Konum

[değiştir | kaynağı değiştir]
Akra veya Aşağı Şehir olarak etiketlenmiş güneydoğu sırtı ile Kudüs'ün o zamanki surlarla çevrili Eski Şehri ile ilişkili tarihi özellikleri üst üste bindiren eski bir harita
1903 Jerusalem haritası, Akra'yı tüm güney doğu tepesiyle özdeşleştirir

Akra olarak bilinen orijinal müstahkem yapının konumu, Makabe ve Selevkos güçleri arasındaki mücadele sırasında Kudüs'te olayların nasıl geliştiğini anlamak açısından önemlidir.[26][33] Bu durum modern bilim adamları arasında tartışma konusu olmuştur.[49] 1970'lerin ortalarından bu yana araştırmalar, İkinci Tapınak'ın bulunduğu varsayılan yerin güneyinde yer alan ve günümüzde Kubbet-üs Sahra ile işaretlenen üç bölgeye odaklanmıştır.[9] Bunlar kuzeyden güneye doğru, daha sonra Tapınak meydanının Herodian uzantısı tarafından kapsanan alan; Ophel; ve kuzey ucunda bir kale ile Davut Şehri olarak bilinen güneydoğu tepesinin tamamıdır.[9]

Josephus'un Acra'sının hem müstahkem bir yapının adı hem de kendi döneminde, İkinci Tapınak döneminin sonlarında Kudüs'te bulunan ve adını kaleden alan bir yerleşim bölgesinin adı olarak anlaşılabileceği gerçeği işleri karmaşıklaştırmaktadır. Bu bölgeyi "Aşağı Şehir" olarak da adlandırır,[50][51][52][53][54] ve bugün Silwan'ın Davud Şehri dahil bazı kısımlarına karşılık gelir ve "Yukarı Şehir" olarak da bilinen "Yukarı Pazar "dan (İbranice: שוק העליון) ve hem de Bezetha[55] ("Yeni Şehir") olarak bilinen daha yeni banliyöden farklıdır.[50][56][57] Josephus bize Acra (Yunanca:Ἄκρα) olarak bilinen bölgenin boynuzlu ay şeklinde bir tepe üzerine inşa edildiğini söyler.[58] "Peynirciler Vadisi" (Tyropoeon), tepesini Josephus tarafından Yukarı Şehir olarak bilinen bitişik bölgeden ayırıyordu.[59][60]

Akra'nın doğası ve konumuyla ilgili en ayrıntılı antik açıklama Josephus'un Yahudilerin Eski Eserleri adlı eserinde bulunur ve burada Aşağı Şehir'de, Tapınak çevresine bakan bir tepede ikamet ettiği anlatılır:

...ve kentin surlarını yıktıktan sonra, kentin aşağı kesiminde bir kale [Yunanca: Acra] inşa etti, çünkü burası yüksekti ve tapınağa bakıyordu; bu nedenle onu yüksek duvarlar ve kulelerle güçlendirdi ve içine Makedonlardan oluşan bir garnizon koydu. Ne var ki, bu kalede halkın dinsiz ve günahkâr kesimi yaşıyordu ve bu yüzden yurttaşlar birçok ve büyük felaketlere uğradılar." Flavius Josephus, "Yahudilerin Tarihleri" 12:252-253[61]

Josephus zamanında (MS 1. yüzyıl) başka yerlerde "Aşağı Şehir" olarak anılan "şehrin aşağı kısmının" konumunun, Kudüs'ün güneydoğu tepesi, geleneksel olarak Davut Şehri olarak bilinen orijinal şehir merkezi olduğu kabul edilmektedir.[8] Tapınak Dağı'nın güneyinde uzanan, ancak bugün açığa çıkan alan, Dağ'ın kendisinden önemli ölçüde daha alçaktır. Dağ'ın tepesi, Tapınak muhafazasının daha sonraki Herodian dönemi genişlemesinin güney istinat duvarındaki zemin seviyesinden yaklaşık 30 metre (98 ft) yüksektedir. Bu noktanın güneyine doğru yükseklik azalır.[27] Kudüs'ün yerlisi olan Josephus bu tutarsızlığın farkındadır, ancak yine de Simon'un hem Akra'yı hem de üzerinde durduğu tepeyi nasıl yerle bir ettiğini anlatarak bunu açıklayabilir. Ancak Tapınak Tepesi'nin güneyinde yapılan arkeolojik araştırmalar bu tür büyük ölçekli taşocakçılığına dair herhangi bir kanıt bulamamıştır.[27] Aksine, bölgede yapılan kazılar MÖ birinci binyılın başından Roma dönemine kadar yerleşim olduğuna dair önemli kanıtlar ortaya çıkarmıştır,[62] Helenistik dönemde bölgenin Josephus zamanındakinden önemli ölçüde daha yüksek olduğu ya da büyük bir tepenin temizlenmiş olduğu iddiasına şüpheyle yaklaşmaktadır.[44] Bu durum birçok araştırmacının Josephus'un anlatımını ve Akra'nın yerini göz ardı etmesine ve birkaç alternatif yer önermesine yol açmıştır.[29] Edward Robinson'un Kutsal Kabir Kilisesi yakınındaki alanı Akra'nın yeri olarak önerdiği 1841 yılından bu yana, Kudüs'ün Eski Şehri içinde ve çevresinde en az dokuz farklı yer öne sürülmüştür.[63][64]

Tapınağın Güneyi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Davut Şehrinde müstahkem bir yerleşke

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mevcut kaynaklar Akra'nın tapınağın güneyinde olduğunu göstermektedir ve 1. Makabeler Makabe isyanının çağdaş bir anlatımı olduğu için Akra ile ilgili anlatımı (1:35-38) en güvenilir olanı olarak kabul edilmektedir.[27] Josephus, Akra'nın bulunduğu tepenin yerle bir edildiğine dair pek olası olmayan bir açıklama yapsa da, Büyük İsyan'ın (MS 70) sonuna dair anlatımı Akra'nın Tapınak Tepesi'nin güneyinde bulunduğuna dair ek kanıtlar sunar:

...ama ertesi gün arşiv deposunu, Akra'yı, meclis binasını ve Ophlas denilen yeri ateşe verdiler; bu sırada yangın Akra'nın ortasında bulunan kraliçe Helena'nın sarayına kadar ilerledi;

— Flavius Josephus, 'The Wars of the Jews 6:354[65]

Anlatımda bahsedilen diğer binaların hepsi Aşağı Şehir'in güneyinde yer aldığından, bu durum Akra'yı da oraya yerleştirmektedir. Bu anlatım, Helenistik yönetim sona erdikten ve kaleler yıkıldıktan yıllar sonra bile Kudüs'ün bu bölgesinde "Acra" adının kullanılmaya devam ettiğini kanıtlar ve ayrıca bu ifadenin ayrı bir binadan ziyade şehrin bütün bir bölgesine atıfta bulunduğu düşünülebilir. Gerçekten de, 1. Makabeler'deki birkaç cümle benzer bir noktaya işaret ediyor olarak okunabilir:[66]

Nicanor (Selevkos generali)

— Nicanor ordusundan yaklaşık beş yüz kişi düştü ve geri kalanlar Davut'un kentine kaçtı. "1. Makabeler" 7:32.[67]

Ve onun günlerinde işler onun elinde gelişti, öyle ki, Yahudi olmayanlar ülkeden çıkarıldı, Kudüs'teki Davut kentinde kendilerine bir kale [Yunanca: Akra] inşa eden ve oradan dışarı çıkıp kutsal alanın çevresini kirleten ve saflığına büyük zarar veren adamlar da öyle. 1. Makabeler 14:36.[68]

Bunlar, Kudüs'ün M.Ö. 168 yılında IV. Antiohos tarafından yağmalanmasından sonra, Tapınak Dağı'nın güneyindeki Davut Şehri'nin en azından bir kısmının Kudüs'ün müstahkem bir Helenistik mahallesi olarak yeniden inşa edildiğini göstermektedir.[27] Burası bir kaleden çok, Yahudi dönmelerin ve yeni rejimin destekçilerinin yaşadığı bir Makedon kolonisiydi.[33] Bu durum, Davut Şehri'nin doğu yamacında bulunan Rodos amfora kulpları ve 18 kutu mezar gibi arkeolojik kanıtlarla da desteklenmektedir. Bu mezarlar MS 2. yüzyılın başlarına tarihlenmektedir ve İkinci Tapınak dönemi Yahudi defin uygulamalarına benzememekle birlikte Akka (Ptolemais)'daki mezarlık gibi bilinen diğer Helenistik mezarlıklarla benzerlik göstermektedir.[64][69][70]

Yerleşke ile ilişkili bir kale

[değiştir | kaynağı değiştir]
İki farklı tipte duvar arasında dikey olarak uzanan düz derzli bir duvardaki büyük taşlar
Tapınak Dağı'nın doğu duvarı boyunca Helenistik (sağ) ve Herodian (sol) yapıları birbirinden ayıran derz
Kudüs'teki Tapınak Dağı'nın uzun güney duvarı, aralarında bazı alçak kalıntıların bulunduğu iki taş basamak üzerinde yükselir
Tapınak Dağı'nın güney duvarı ve Mazar tarafından kazılan ve Akra'nın bir parçası olduğu tespit edilen bir binanın kalıntıları
Büyük bir kazı alanına bakıldığında, enine kesitte görülen bir glacis soldaki bir duvara dayanmaktadır
2015 yılında Givaty Otoparkı kazısında ortaya çıkarılan Acra ile ilişkili glacis.

"Akra" adı sadece bir kaleye değil de tüm bir Helenistik mahalleye uygulansa bile, bu yerleşkede, burayı işgal eden Makedon garnizonunu barındırmak için bir iç kalenin bulunması muhtemeldir.[44] Bir Helenistik kentin surlarla çevrili alanının en yüksek noktasında ya da yakınında müstahkem bir kale olması normaldi.[29] Dolayısıyla, ister daha büyük bir yerleşim bölgesinin parçası olsun ister çevresinden bağımsız olsun, Tapınak Dağı'nın hemen güneyinde Davut Şehri'nin kuzey ucunda muhtemelen bir kale vardı. Arkeologlar bu kalenin kesin yerini belirlemek için bölgede yapılan kazılardan elde edilen buluntuları kullanmaya çalışmışlardır.

Tapınak Dağı'nın güneydoğu köşesi
Yoram Tsafrir, Akra'yı daha sonraki Herodian Tapınak Dağı muhafazasının güneydoğu köşesinin altına yerleştirmeye çalışmıştır.[63][64][71] Tsafrir, farklı inşaat dönemlerinin kanıtı olarak muhafazanın doğu duvarındaki düz dikey bir derze işaret etmektedir. Derzin kuzeyinde, duvarın büyük kesme taş bloklardan inşa edilmiş erken bir bölümü bulunmaktadır. Bu bloklar, belirgin bir başlığın[26] etrafında taslak kenarları olan yüzlere sahiptir ve üst üste homojen başlık ve gergi sıraları halinde yerleştirilmiştir.[72] Bu yapı tarzı Helenistiktir ve damarın güneyinde görülen Herodian yapısından farklıdır. Bu yapının kesin tarihi bilinmemekle birlikte, Tsafrir bunun daha sonra Büyük Herod'un Tapınak platformunu genişletmesine dahil edilen Akra'nın temellerinin bir kalıntısı olduğuna inanmaktadır.[33][63][72] Tzafrir, daha fazla kanıt olarak, yamuk biçimli taşların kullanımı da dahil olmak üzere, dikişin kuzeyinde görülen inşaat yöntemleri ile Küçük Asya'daki Selevkos kenti Perga'da kullanılan yöntemler arasında önemli bir benzerlik olduğuna da işaret eder. 1. Makabeler 1:30, Akra'nın inşasını Antiokhos III'ün "baş toplayıcısı" (İbranice: שר-המיסים, Sar Hamissim) Apollonius'a atfetmektedir ki bu eski bir yanlış tercüme ya da Küçük Asya'nın bir halkı olan Mysialıların şefi (İbranice: שר, Sar) anlamındaki asıl unvanı gibi görünmektedir.[63][72]

Herodian Tapınak Dağı uzantısının altındaki birkaç sarnıcın da Seleukos kalesinin olası kalıntıları olduğu öne sürülmüştür. Bunlar arasında 700.000-İngiliz-galonu (3.200.000 L; 840.000 US gal) E şeklinde bir sarnıç bulunmaktadır ve kuzey kenarı Herodian genişlemesinden önce Tapınak Dağı bölgesinin önerilen güney hattına bitişiktir.[73] Bu, Mişna, Erubin Tract 10.14'da bahsedilen "be'er haqar" veya "bor heqer" olarak tanımlanmıştır.[74] ve yaygın olarak, belki de yanlış bir şekilde, "soğuk kuyu" olarak çevrilmiştir.[75]

Huldah kapılarının güneyi
Meir Ben-Dov, Akra'nın Herodian Tapınak Dağı platformunun güney duvarındaki Huldah Kapıları'nın hemen güneyinde yer aldığına inanıyordu. Benjamin Mazar'ın 1968 ve 1978 yıllarında platformun güney kısmına bitişik olan Ophel alanında yaptığı kazılarda, her ikisi de muhtemelen Helenistik döneme tarihlenen devasa bir yapının ve büyük bir sarnıcın temelleri ortaya çıkarılmıştır. Bunlar geçici olarak Akra'nın kalıntıları olarak tanımlanmış olup, birbirine bağlı küçük odalardan oluşan yapının bir kışlanın kalıntıları olduğu düşünülmektedir. Bunlar Haşmonayim döneminde yıkılmış ve Josephus'taki tanımlara uyacak şekilde üzerine inşa edilmiştir. Haşmonayim yapıları da Herodian yenilemeleri sırasında Tapınak platformunun ana kapılarının önünde halka açık bir meydan oluşturmak için düzleştirilmiştir.[76][77]

Givati otoparkı kazısı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kasım 2015'te İsrail Eski Eserler Kurumu (IAA) Akra için antik bir alanın keşfedilmiş olabileceğini duyurmuştur.[78] Arkeologlar Doron Ben-Ami, Yana Tchekhanovets ve Salome Cohen, Tapınak Tepesi'nin güneybatısında ve Davut Şehri'nin kuzeybatısında Givati otoparkı kazısı yaparken ortaya çıkardıkları bir oda ve müstahkem duvar kompleksinin edebi kaynaklarda bahsedilen Akra ile özdeşleştirilebileceğini iddia etmişlerdir. Ancak bu tanımlama, Ophel'deki yapı için daha önce önerilen konumların biraz güneyine yerleştirecektir. Buluntular arasında sur duvarları, 4'e 20 metre ölçülerinde bir gözetleme kulesi ve bir glacis bulunmaktadır. Alanda IV. Antiokhos Epifanis'in amblemi olan üç dişli mızrakla damgalanmış bronz ok uçları, kurşun sapan taşları ve ballista taşları ortaya çıkarılmıştır. Bunlar alanın askeri niteliğini ve ele geçirme çabalarını göstermektedir. Kazıda ayrıca Antiokhos IV ile Antiokhos VII dönemlerine ait sikkelerin yanı sıra çok sayıda damgalı Rhodos amfora kulpu da bulunmuştur.[79][80]

Givati'nin konumu Leen Ritmeyer tarafından edebi kaynaklarda anlatıldığı gibi Tapınak Tepesi'ni göremeyecek kadar alçakta olması nedeniyle şüpheyle karşılanmıştır.[81]

Tapınağın Kuzeyi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Akra, Kudüs'teki ilk Helenistik kale değildi. Kaynaklar, daha eski bir kale olan Ptolemaios Baris'in de Tapınak bölgesine bakan bir konumda olduğunu göstermektedir. Baris'in tam yeri hala tartışılsa da, genellikle Tapınak Dağı'nın kuzeyinde, daha sonra Antonia Kalesi tarafından işgal edilen yerde olduğu kabul edilir.[27] Baris, MÖ 2. yüzyılın başında III.Antiohos'ün eline geçti ve Makkabi İsyanı ile ilgili tüm anlatımlarda yer almadı.[44] Akra'nın çok kısa bir süre içinde inşa edildiğine dair anlatılara rağmen, yine de uzun süreli kuşatmalara dayanabilecek kadar sağlamdı. Bu faktörler, Baris'in kendisinin bir "akra" olarak adlandırıldığı referanslarla birleştiğinde,[11] bazılarının Baris ve Akra'nın aslında aynı yapı olduğunu öne sürmesine yol açmıştır. Her ne kadar hem 1. Makabeler hem de Josephus Akra'yı yeni bir yapı olarak tanımlıyor gibi görünse de, durum böyle olmayabilir. "Antiquities of the Jews" 12:253, "dinsiz ya da kötülerin" kalede "oturmak" yerine "kaldıkları" anlamını verecek şekilde tercüme edilebilir, bu da Akra'nın isyandan önce ayakta olduğu ve sadece Makedon garnizonunun yeni olduğu anlamına gelebilir.[64][82]

Koen Decoster Josephus'un "şehrin aşağı kısmında bir kale" ifadesini MS 1. yüzyıl Kudüs'üne aşina olan bir kitleye yazdığını öne sürmektedir; bu şehirde iki kale bulunmaktaydı: Antonia Kalesi ve Herodian sarayı. Josephus'un Roma Kudüs'ü batıdaki yüksek tepeye kadar genişlemiş olduğundan, "aşağı şehirdeki bir kale" Tyropoeon Vadisi'nin doğusunda bulunan, Tapınak'ın kuzeyinde yer alan ve gerçekten de Tapınak'ın üzerinde yükselip ona hâkim olan Antonia Kalesi de dâhil olmak üzere her şeyi ifade ediyor olabilir. Ona göre, Josephus'un Akra'dan bahsederken aklında olması gereken yer burasıdır.[8]

Kuzeyde yer almasına karşı çıkanlar, bu yerin tarihi kaynaklar tarafından desteklenmediğini ve Akra'yı Kudüs'ün nüfus merkezinden uzaklaştıracağını ileri sürmektedir. Kendinden önceki ve sonraki kalelerden farklı olarak, dış tehditlere karşı bir savunma olarak değil, daha ziyade şehrin Yahudilerin yaşadığı bölgelerini denetlemek için tasarlanmıştı ve bu da önerilen kuzey konumuyla uyumsuz bir roldü.[44]

Batı tepesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bazı araştırmacılar Akra'nın Kudüs'ün batı tepesindeki Yukarı Şehir'e, şu anda Eski Şehir'in Yahudi Mahallesi tarafından işgal edilen alanda bulunduğunu iddia etmiştir.[44][63][83] Bu önermeler Akra'yı 2. Makabeler'e göre Kudüs'te kurulan Helenistik polis olan "Antiochia" içinde konumlandırmaya çalışır. Bu varsayımsal yeni şehir plan olarak Hippodamos tarzında olurdu ve bu nedenle sadece batı tepesinin sağlayabileceği düz bir araziye ihtiyaç duyardı.[63] Ayrıca, tepenin doğu kenarı Tapınak Dağı'na bitişiktir ve rakım olarak daha yüksektir. Bunlar Seleukos kalesine atfedilen iki özelliktir.[83]

Önerilen bu yere karşı çıkanlar, Helenistik dönemde sadece seyrek nüfuslu olduğu anlaşılan batı tepesine yerleştirilmesi bir yana, Kudüs'te bir Helenistik polis kurulmasını destekleyen çok az arkeolojik veya tarihi kanıt bulunduğuna işaret etmektedir. Bugünkü Yahudi Mahallesi'nde yapılan kazılarda Birinci Tapınak Dönemi'nden kalma yerleşim kanıtlarının yanı sıra yenilenmiş Haşmonayim ve Büyük Hirodes yerleşimi de görülmüş, ancak Helenistik döneme ait çok az kanıt bulunmuştur.[26][63] Damgalı Rodoslu yerleşiminin dağılmasına ilişkin araştırmalar amfora kulpları, Kudüs'te bulunan bu kulpların �'inden fazlasının Davut Şehri'nden çıkarıldığını ortaya koymuştur; bu da Selevkos yönetimi sırasında şehrin henüz batı tepesine doğru genişlemediğini göstermektedir.[84] Dahası, batı tepesi Tapınak Dağı ve Davut Şehri'nden sarp Tyropoeon Vadisiile ayrılmıştır - tapınak bölgelerinde veya Kudüs'ün yoğun nüfuslu doğu kesimlerindeki olaylara müdahale etmesi gerekebilecek herhangi bir kuvvet için belirgin bir taktik dezavantaj.[83]

İlgili yazıt

[değiştir | kaynağı değiştir]

Akra'nın varlığına dair ek kanıtlar, Shimon Appelbaum [he] tarafından yayınlanan, Kudüs'ün Eski Şehri'ndeki Yunanca bir yazıtın tesadüfen keşfinden gelebilir. Yazıt, bir kumtaşı stel'in üst kısmından bir parçadır ve metindeki "Acra" adının okunuşu tartışmalı olmasına rağmen, Acra'da konuşlanmış askerler tarafından yapılan bir yemin olabilecek bir belge içerir.[26][85]

Kaynaklar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Josephus (1980), The Jewish War 1.1.4. (s. 430)
  2. ^ Josephus (1980), s. 28.
  3. ^ Josephus (1980), The Jewish War 1.2.2. (s. 430)
  4. ^ "Kudüs'teki gizemli Akra". 11 Kasım 2015. 23 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2022. 
  5. ^ Fessenden, Maris (5 Kasım 2015). "A 2,000-Year-Old Greek Fortress Has Been Unearthed in Jerusalem". Smithsonian Magazine. Smithsonian Institution. 7 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2022. 
  6. ^ Rappaport, U., "47. 1 Maccabees" içinde Barton, J. ve Muddiman, J. (2001), The Oxford Bible Commentary 22 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., s. 711.
  7. ^ Duggan, Michael W. (2021). "2 Maccabees". Oegema, Gerbern S. (Ed.). The Oxford Handbook of the Apocrypha. Oxford University Press. ss. 168-187. doi:10.1093/oxfordhb/9780190689643.013.10. ISBN 9780190689667. 
  8. ^ a b c Decoster (1989), s. 70-84.
  9. ^ a b c Decoster (1989). s. 71.
  10. ^ Cf. Yonathan ben Uziel]] tarafından 2 Samuel 5:7'de "Siyon'un kalesi" için ve 2 Samuel 5:9'de "kale" (מְּצֻדָה‎) kelimesi için yapılan ve Davut'un şehrinden başka bir şey olmayan Aramice çeviri. Ayrıca "müstahkem şehirler" için Numbers 32:17'nin Filistin Aramice çevirisine bakınız, קרוי חקרא‎ olarak çevrilmiştir.
  11. ^ a b Josephus, Antiquities of the Jews 12:133-138 25 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  12. ^ Josephus, Antiquities of the Jews 12:138-146 25 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  13. ^ Goodman (2010), s. 60-67.
  14. ^ 2 Maccabees, 4:7-9 24 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ 2 Maccabees, 4:23,26 24 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  16. ^ Schiffman (1991), s. 73-74.
  17. ^ 2 Maccabees, 5:1 24 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  18. ^ 1 Maccabees, 1:16-19 2 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  19. ^ a b Schäfer (2003), s. 36-40.
  20. ^ "Livy, Ab Urbe Condita, XLV:12". Mcadams.posc.mu.edu. 19 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012. 
  21. ^ Schwartz (2004), s. 144.
  22. ^ 1 Maccabees, 1:21-25 2 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  23. ^ 2 Maccabees, 5:11-14 24 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  24. ^ 1 Maccabees, 1:45-47 2 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  25. ^ Schiffman (1991), s. 76-77.
  26. ^ a b c d e Stern (1993), s. 723.
  27. ^ a b c d e f g h Wightman (1990), s. 29-40.
  28. ^ "1. Makabeler 1:33-36". University of Michigan Library Digital Collection. 3 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2023. 
  29. ^ a b c Sievers (1994), s. 195-208.
  30. ^ Rocca (2008), s. 4.
  31. ^ "1 Maccabees 6:18-47". Livius.org. 3 Kasım 2006. 21 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012. 
  32. ^ Schiffman (1991), s. 77-79.
  33. ^ a b c d e Dequeker (1985), s. 193-210.
  34. ^ "1 Maccabees 12:37-41". Livius.org. 5 Aralık 2006. 21 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012. 
  35. ^ Schäfer (2003), s. 55-56.
  36. ^ "1 Maccabees 12:48". Livius.org. 5 Aralık 2006. 21 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012. 
  37. ^ B. Mazar (1975), s. 70-71, 216.
  38. ^ Josephus, Antiquities of the Jews 13:215-217 25 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  39. ^ "1 Maccabees 13:52". Livius.org. 6 Aralık 2006. 21 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012. 
  40. ^ "1 Maccabees 15:28". Livius.org. 6 Aralık 2006. 21 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012. 
  41. ^ Dequeker (1985), s. 207.
  42. ^ "1 Maccabees 15:32-35". Livius.org. 6 Aralık 2006. 21 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012. 
  43. ^ Josephus, Antiquities of the Jews 13:247 25 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  44. ^ a b c d e f Bar-Kochva (2002), s. 445-465.
  45. ^ Josephus (1981), The Jewish War 5.4.3. (5.156 22 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  46. ^ Josephus (1981), The Jewish War 5.6.1 (5.248 10 Ekim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.).
  47. ^ Josephus (1980), p. 296.
  48. ^ a b Josephus (1981), The Jewish War 6.6.3 (6.351 14 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.).
  49. ^ Levine (2002), s. 75-77.
  50. ^ a b Josephus (1980), s. 286-287.
  51. ^ Tsafrir, Y. (1980). "The Site of the Seleucid Akra in Jerusalem". Cathedra: For the History of Eretz Israel and Its Yishuv (İbranice). Yad Izhak Ben Zvi. 14: 18. JSTOR 23397343. Matityahu oğlu Josephus, yıkım savaşını anlatırken o günlerde Kudüs'te bilinen Akra [kalesi] hakkında ayrıntılar ekler. İleride daha fazla tartışacağımız bu alıntılar, [İkinci] Tapınak döneminin sonundaki Acra'yı Aşağı Şehir, yani Kudüs'ün güneydoğu tepesi ile özdeşleştirmektedir. 
  52. ^ Bar-Kochva, Bezalel (1989). Judas Maccabaeus: The Jewish Struggle Against the Seleucids (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. s. 450. ISBN 0-521-32352-5. , p. 450
  53. ^ Schürer, E. (1891). A History of the Jewish People in the Time of Jesus Christ (İngilizce). 2. John MacPherson tarafından çevrildi (2 bas.). New York: Charles Scribner's Sons. OCLC 931243726. , s. 238
  54. ^ Birch, W.F. (1886). "Acra, South of the Temple". Palestine Exploration Fund Quarterly Statement (İngilizce). Palestine Exploration Fund: 26-31. , ya da Vikikaynak'taki alıntısı için bakınız s:Palestine Exploration Fund - Quarterly Statement for 1894/Ancient Jerusalem-Zion, and Acra, South of the Temple. Alıntı: "İncil'den 1. Makabeler'e geçerken, ikinci nokta olan Siyon'un (Davut'un Şehri olduğu zaten kanıtlanmıştı) Akra ile çakıştığı şüpheye yer bırakmayacak kadar açıktır, çünkü 1. Makabeler'de i, 33, "Davut Şehri'ni inşa ettiler ve orası onlar için bir Akra oldu" der. Bana göre özdeşlik tamdır. Bu pasajı görmezden gelmek onun gücünü azaltmaz. Bu konuyu 1893, 326'da ele almıştım.
    Josephus'un "Antiq "undaki Makedonya Akra'sı açıkça 1 Macc. ile aynıdır ve bana göre Zion ile aynıdır. Ancak onun "Savaşlar "ındaki Akra, önce aşağı şehrin üzerinde durduğu tepedir (V, iv, 1); sonra aşağı şehrin kendisidir (V, vi. 1), "Ant "ta ise XII, V, 4'te Akra aşağı kentin içinde yer alır" (SON ALINTI).
  55. ^ Josephus (1981), The Jewish War 5.4.2. (5.142 25 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.); s. 553
  56. ^ Bu terimin Mişna'daki kullanımı için bakınız Mişna Şekalim 8:1 (Herbert Danby'nin baskısı, s. 161 (not 3).
  57. ^ Jerusalem-The Upper City during the Second Temple Period 22 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Israel Ministry of Foreign Affairs (2000)
  58. ^ Josephus (1980), s. 287, Yahudi Savaşına karşılık gelir 5.4.1 22 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (5.137 25 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  59. ^ William Whiston, De Bello Judaico Bk,5:4:1(136-137), 'The Works of Flavius Josephus' içinde, A.M. Auburn ve Buffalo, John E. Beardsley. 1895: "Yeruşalim kenti, geçit vermeyen vadilerle çevrili olmayan kısımlarda üç surla tahkim edilmişti; çünkü böyle yerlerde tek sur vardı. Kent iki tepe üzerine kurulmuştur; bu tepeler birbirine karşıdır ve onları birbirinden ayıran bir vadi vardır; bu vadide her iki tepedeki evlerin karşılıklı sıraları biter. Bu tepelerden yukarı şehrin bulunduğu tepe çok daha yüksektir ve uzunluğu daha fazladır. Bu nedenle, ilk tapınağı inşa eden Süleyman'ın babası olan Kral Davut tarafından "Hisar" olarak adlandırılmıştır; ama bizim tarafımızdan "Yukarı Pazar Yeri" olarak adlandırılır. Ama "Akra" denilen ve aşağı kenti ayakta tutan diğer tepe, boynuzlu bir ay şeklindedir; bunun karşısında üçüncü bir tepe vardı, ama doğal olarak Akra'dan daha alçaktı ve eskiden diğerinden geniş bir vadiyle ayrılıyordu. Ancak, Asamonealılar'ın hüküm sürdüğü zamanlarda, bu vadiyi toprakla doldurdular ve kenti tapınakla birleştirmeyi düşündüler. Bunun üzerine Akra'nın yüksekliğinin bir kısmını kaldırdılar ve tapınak ondan daha üstün olsun diye onu eskisinden daha az yüksekliğe indirdiler. Peynir Tacirleri Vadisi denen ve daha önce size yukarı kentin tepesini aşağı kentin tepesinden ayırdığını söylediğimiz vadi Şiloam'a kadar uzanıyordu; çünkü bu, içinde tatlı su bulunan bir çeşmenin adıdır ve bu da bol miktarda bulunur. Ama bu tepeler dıştan derin vadilerle çevrilidir ve her iki yanlarındaki uçurumlar nedeniyle her yerde geçit vermezler.'
  60. ^ Niesiołowski-Spanò, Łukasz (2016). I. Hjelm; Thomas L. Thompson (Ed.). Antiochus IV Epiphanes and the Jews - A Reassessment. "Tarihsellik "ten Kırk Yıl Sonra Tarih, Arkeoloji ve Kutsal Kitap: Değişen Perspektifler. Routledge. s. 130-140, p. 140 n. 11 atıf Josephus, Antiquities of the Jews, XII 252-253. Ve şehrin en güzel yerlerini yaktı ve duvarları yıkarak Aşağı Şehir'de Akra'yı (kale) inşa etti; çünkü tapınağı görebilecek kadar yüksekti ve bu nedenle onu yüksek duvarlar ve kulelerle tahkim etti ve içine bir Makedon garnizonu yerleştirdi. 
  61. ^ Josephus, Yahudilerin Tarihleri 12:252-253 28 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  62. ^ Mazar (2002), pp. 3-73.
  63. ^ a b c d e f g Tsafrir (1980), s. 17-40.
  64. ^ a b c d Mazar (1975), s. 216.
  65. ^ Josephus, The Wars of Jews 6:351 25 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  66. ^ Levine (2002), s. 318, 335.
  67. ^ "1. Makabeler 7:32". Livius.org. 5 Kasım 2006. 21 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012. 
  68. ^ "1 Maccabees 14:36". Livius.org. 6 Aralık 2006. 5 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2012. 
  69. ^ De-Groot (2004)
  70. ^ Ben-Dov (1985), s. 69-70.
  71. ^ Dequeker (1985), s. 194.
  72. ^ a b c Laperrousaz (1979), s. 99-144.
  73. ^ Ritmeyer (1992)
  74. ^ Sola (1843), Treatise Erubin X 23 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  75. ^ Schwartz (1986), s. 3-16.
  76. ^ Ben-Dov (1981), s. 22-35.
  77. ^ Ben-Dov (1985), s. 65-71.
  78. ^ Yiftah Shalev, Efrat Bocher, Helena Roth, Débora Sandhaus, Nitsan Shalom, Yuval Gadot (2021), "Jerusalem in the Early Hellenistic Period: New Evidence for Its Nature and Location", Andrea M. Berlin, Paul J. Kosmin (eds.), The Middle Maccabees: Archaeology, History, and the Rise of the Haşmonayim Kingdom, SBL Press, 978-0-884-14504-2 pp. 17-36, pp.31-35.
  79. ^ Eisenbud, D. (3 Kasım 2015). "Kudüs'ün Davut Şehrindeki arkeolojik buluntu antik gizeme cevap verebilir". Jerusalem Post. 4 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2015. 
  80. ^ Hasson, Nir (3 Kasım 2015). "100 Yıllık Aramadan Sonra Epifanes'in Kudüs'teki Kayıp Kalesi Akra Bulundu". Haaretz. 3 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2015. 
  81. ^ Ngo, Robin (13 Kasım 2015). "The Seleucid Akra: 2,200-Year-Old Jerusalem Fortress Uncovered?". Bible History Daily. Washington, D.C.: Biblical Archaeology Society. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2015. 
  82. ^ Loria (1981), s. 31-40.
  83. ^ a b c Shotwell (1964), s. 10-19.
  84. ^ Finkielsztejn (1999)
  85. ^ Pleket (1980), s. 482-484.

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • 1 Maccabees – Full text from St. Takla Haymanot Coptic Orthodox Church website. Alexandria, Egypt (full text also available in Arabic)
  • 2 Maccabees – Full text from St. Takla Haymanot Coptic Orthodox Church website. Alexandria, Egypt (full text also available in Arabic)
  • Bar-Kochva, Bezalel (2002). Yehuda Makkabi: The Jewish Struggle Against the Seleucids. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. ISBN 0-521-01683-5
  • Ben-Dov, Meir (1981). "The Seleucid Akra – South of the Temple Mount" (in Hebrew). Cathedra. Jerusalem, Israel: Yad Yizthak Ben-Zvi, 18: 22–35. ISSN 0334-4657
  • Ben-Dov, Meir (1985). In the Shadow of the Temple: The Discovery of Ancient Jerusalem. New York, New York: Harper & Row, Publishers. ISBN 0-06-015362-8
  • Decoster, Koen (1989). "Flavius Josephus and the Seleucid Acra in Jerusalem". Zeitschrift des Deutschen Palästina-Vereins. Weisbaden, Germany: Deutscher Verein zur Erforschung Palästinas (German Society for the Exploration of Palestine) / O. Harrassowitz. 105: 70–84. ISSN 0012-1169. JSTOR 27931357.
  • De-Groot, Alon (2004). "Jerusalem in the Early Hellenistic Period" (in Hebrew). New Studies on Jerusalem. Ramat Gan, Israel: Bar Ilan University Press, 10.
  • Dequeker, Luc (1985). "The City of David and the Seleucid Acra in Jerusalem" in Yigael Yadin; Chaïm Perelman; Edward Lipinski (eds.). The Land of Israel: Cross-roads of Civilizations. Louvain, Belgium: Orientalia Lovaniensia Analecta. ISBN 90-6831-031-3
  • Feldman, Louis H. (1992). "Josephus's Portrait of Hezekiah". Journal of Biblical Literature. 111 (4): 597–610. doi:10.2307/3267434. JSTOR 3267434. (subscription required)
  • Finkielsztejn, Gerald (1999). "The Evidence of the Rhodian Amphora Stamps". New Studies on Jerusalem. Ramat Gan, Israel: Bar Ilan University Press, 5.
  • Goodman, Martin (2010). "Under the Influence – Hellenism in ancient Jewish life". Biblical Archaeology Review. Washington, D.C.: The Biblical Archaeology Society, 35 (1). ISSN 0098-9444
  • Josephus (1980) [First published 1959]. Williamson, G. A. (ed.). The Jewish War. Penguin Classics. Translated by Williamson, G.A. (Revised ed.). Penguin Books. OCLC 633813720. (reprint).
  • Josephus (1981). Josephus Complete Works. Translated by William Whiston. Grand Rapids, Michigan: Kregel Publications. ISBN 0-8254-2951-X.
  • Josephus, Flavius. William Whiston, A.M., translator (1895). The Works of Flavius Josephus. Auburn and Buffalo, New York: John E. Beardsley. Retrieved 15 July 2010.
  • Laperrousaz, Ernest-Marie (1979). "Encore l' 'Acra des Séleucides' et nouvelles remarques sur les pierres à bossages préhérodiennes de Palestine" (in French). Syria. Paris, Beirut: Institut Francais du Proche-Orient, 56: 99–144. doi:10.3406/syria.1979.6687
  • Levine, Lee I. (2002). Jerusalem: Portrait of the City in the Second Temple Period (538 B.C.E.-70 C.E.). Philadelphia, Pennsylvania: Jewish Publication Society. ISBN 0-8276-0750-4
  • Loria, Ben-Zion (1981). "The Location of the Akra – North of the Temple Mount" (in Hebrew). Cathedra. Jerusalem, Israel: Yad Yizthak Ben-Zvi, 21: 31–40. ISSN 0334-4657
  • Mazar, Benjamin (1975). The Mountain of the Lord. Garden City, New York: Doubleday & Company, Inc. ISBN 0-385-04843-2
  • Mazar, Eilat (2002). The Complete Guide to the Temple Mount *Excavations. Jerusalem, Israel: Shoham Academic Research and Publication. ISBN 965-90299-1-8
  • Pleket H.W. and Stroud R.S. (eds.). (1980). Supplementum Epigraphicum Graecum, XXX. Amsterdam, Netherlands: J.C. Gieben/Brill. ISBN 978-90-04-16495-6
  • Ritmeyer, Leen (Mar/Apr 1992). "Locating the Original Temple Mount". Biblical Archaeology Review. Washington, D.C.: The Biblical Archaeology Society, 18 (2). ISSN 0098-9444
  • Rocca, Samuel (2008). The Forts of Judaea 168 BC – AD 73. Oxford, UK: Osprey Publishing. ISBN 978-1-84603-171-7.
  • Schäfer, Peter (2003). The History of the Jews in the Greco-Roman World, Second Edition. London: Routledge. ISBN 0-415-30587-X
  • Schiffman, Lawrence H. (1991). From Text to Tradition: A History of Second Temple and Rabbinic Judaism. Jersey City, New Jersey: KTAV Publishing House, Inc. ISBN 0-88125-371-5.
  • Schwartz, Daniel (2004) (in Hebrew). 2 Maccabees. Jerusalem, Israel: Yad Yitzhak Ben Zvi. ISBN 965-217-233-2
  • Schwartz, Joshua (1986). "Be'er Haqar, Bor Heqer and the Seleucid Akra" (in Hebrew). Cathedra. Jerusalem, Israel: Yad Yizthak Ben-Zvi, 37: 3–16. ISSN 0334-4657
  • Shotwell, W. A. (1964). "The Problem of the Syrian Akra". Bulletin of the American Schools of Oriental Research. Boston, Massachusetts: ASOR, 176: 10–19. ISSN 0003-097X
  • Sievers, Joseph (1994). "Jerusalem, The Akra, and Josephus" in Parente & Sievers. Josephus and the History of the Greco-Roman Period. Amsterdam, Netherlands: Brill. ISBN 978-90-04-10114-2
  • Sola, D. A.; M. J. Raphall; translators. (1843). Eighteen Treatises from the Mishna. London: Sherwood, Gilbert, and Piper, Paternoster Row.
  • Stern, Ephraim; Ayelet Lewinson-Gilboa; Joseph Aviram (eds.). (1993). "The Acra" in The New Encyclopedia of Archaeological Excavations in the Holy Land. vol. 2. Israel: The Israel Exploration Society and Carta. ISBN 978-0-13-276296-0
  • Tsafrir, Yoram (1980). "The Location of the Seleucid Akra in Jerusalem" (in Hebrew). Cathedra. (Jerusalem: Yad Yizthak Ben-Zvi) 14: 17–40. ISSN 0334-4657
  • Wightman, Gregory J. (1990). "Temple Fortresses in Jerusalem Part I: The Ptolemaic and Seleucid Akras". Bulletin of the Anglo-Israeli Archaeological Society. London, United Kingdom: Anglo-Israel Archaeological Society, 9: 29–40. ISSN 0266-2442
  • Williamson (1980) [first published 1959]: see Josephus (1980).

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Akra Kalesi ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Akra_Kalesi&oldid=34182369" sayfasından alınmıştır