İskenderiyeli I. Petros
| İskenderiyeli I. Petros | |
|---|---|
 | |
| Kilise | İskenderiye Kilisesi |
| Başpiskoposluk bölgesi | İskenderiye |
| Makam | İskenderiye patriği |
| Önce gelen | İskenderiyeli Theonas |
| Sonra gelen | İskenderiyeli Achillas |
| Doğum | 3üncü yüzyıl İskenderiye, Mısır |
| Ölüm | 25 Kasım 311 İskenderiye, Mısır |
| Oruç günü | 24 ve 26 Kasım |
| Onurlandırıldığı yer | Katolik Kilisesi Doğu Ortodoks Kilisesi Suriyani ve Ermeni Kiliseleri Kıptı Kilisesi |
| Aziz unvanı | İman şehidi |
İskenderiyeli I. Petros, (d.?, İskenderiye - ö. 21 kasım 311, İskenderiye) İskenderiye İlahiyat Okulu'nun başı, İskenderiye Patriği (292-311) ve iman şehidi. Batı (Kasım 26) ve Doğu (Kasım 24) Kilise'lerince aziz kabul edilir.[1]
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]Kendisinin geçmiş ve episkoposluğu hakkında Eusebios’un yazdıklarından başka pek bir şey bilinmez. İskenderiye Patriği olmadan önce, şehirin ilahiyat okulun başındaydı. Petros’un hizmeti süresince sadece üç yıl için barış olmuştur. Devam eden yıllarda zulümler süregelmiştir. Hayatının büyük bir kısmını saklanarak geçirmiş, ardından tutuklanıp boynu vurulmuştur. Tüm diğer sorunların yanı sıra Petros aynı zamanda Melitius hizipçileri ile de uğraşmak zorunda kalmıştır, bu grup, zulüm sırasında dinden düşenlere karşı ılımlı politikalarından ötürü ayaklanmıştır.[1]
Eserleri[2]
[değiştir | kaynağı değiştir]Her ne kadar elimizde yazılarından ufak fragmanlar kalmış olsa da kendisnin Allah, oruç dönemi, ruh, diriliş, kefaret, paskalya gibi çeşitli konularda yazdığını bilmekteyiz. Tüm yazılarında Petros’un Origenes'e karşı bir duruş sergilediği düşünülmektedir. Örneğin, Petros doğrudan, Origenes’in ‘ruhun varoluş öncesi doğası ve bedende daha önceden işlenmiş bir günah sebebiyle hapsedilmesi’ doktirinine karşı gelmiştir.
Kefaret üzerine yazıları, zulüm dönemlerinde dini reddetmiş ancak geri dönmek isteyenlere uygulanılması düşünülen yasaların bir toplamasıdır;
- Ağır işkence altında dini reddedenlerin sadece kısa bir kefaret döneminden sonra kiliseye kabul olması uygundur.
- İşkence olmadan, yalnızca hapis düştükleri için dini reddedenlerin kiliseye geri kabul olmadan önce yapacakları kefaret süresi bir yıldır.
- Belli bir sebebi olmadan dini reddedenlerin kefareti dört yıldır.
- Zulümden sahtecilik ile kaçanlar (sahte bir dini reddetme belgesi yollama, kölelerini şehit olmaya yollama gibi...) ve yetkililere gidip şehitlik yolu arayanlarda kınanmışlardır.
Her koşulda, bir yeniden barışma yolu daima sunulmuştur.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Encyclopedia of early Christianity. Second edition (İngilizce). Everett Ferguson, Michael P. McHugh, Frederick W. Norris. New York. 1999. s. 907. ISBN 978-1-136-61158-2. OCLC 890137175. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2023.
- ^ Quasten, Johannes (1983). Patrology (İngilizce). Westminster, Md.: Christian Classics, Inc. ss. 113-118. ISBN 0-87061-084-8. OCLC 10738889.
