İçeriğe atla

Çıldır (eyalet)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Çıldır Eyaleti sayfasından yönlendirildi)
Eyalet-i Çıldır
Osmanlı İmparatorluğu Eyaleti
←
 
←
1578–1845 →
 
→
 
→
Çıldır Eyaleti harita üzerinde
Çıldır Eyaleti harita üzerinde
Çıldır Eyaleti (1609)
Merkez Çıldır 1578-1628;
Ahıska 1628-1829
Oltu 1829-1845
Yönetim şekli Paşalık
Tarih
 - Çıldır Muharebesi 1578
 - Kaldırılış 1845
Bugün parçası Türkiye Türkiye
Gürcistan Gürcistan

Çıldır Eyaleti veya Çıldır Beylerbeyliği (Osmanlıca: ایالت چلدر, "Eyalet-i Çıldır"), tarihsel Gürcistan’ın güneybatı kesiminde, 16. yüzyılın sonlarına doğru kurulan Osmanlı eyaletidir. Yaklaşık olarak günümüzde Gürcistan’ın Acara Özerk Cumhuriyeti’nin bir bölümü ile Samtshe-Cavaheti bölgesini, Türkiye’de Artvin, Ardahan illeri ile Erzurum ilinin bir kısmını kapsamaktadır. 1578-1628 arasında Çıldır, 1628-1829 arasında Ahısha ve 1829-1845 arasında Oltu Çıldır Eyaleti’nin idari merkezleriydi.

Çıldır Eyaleti, Gürcü atabeglerin devleti olan Samtshe-Saatabago prensliği topraklarının ele geçirilmesiyle kurulmuş ve bu eyaletin yöneticiliğine, Müslüman olmaları şartıyla bu prensliği yöneten Cakeli Hanedanı'ndan kişiler atanmıştır.[1]

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Osmanlılar, sonradan Gürcistan Vilayeti olarak adlandırdıkları Samtshe bölgesini Samtshe Prensliğiden ele geçirdiler. Samtshe kalıcı bir şekilde Osmanlı bölgesi (Çıldır Eyaleti olarak) haline gelen tek Gürcü prensliği idi.[2] Bölge Sohoista Savaşı'ndan sonraki seksen yıl içinde kademe kademe imparatorluğa katılmıştır.[2] 1578 yılında eyalet kurulduğunda eski Gürcü prensi Manuçar'ı (İslamı kabul etmesinden sonra Mustafa ismini aldı) ilk beylerbeyi olarak atandı.[3] 1625 yılından itibaren 18. yüzyılın ortalarına dek bütün eyalet istisnalar dışında babadan oğula bölgeyi idare etmiş Müslüman olan Samtshe atabeglerinin soydan gelen mülkleriydi.[2][3]

Çıldır Eyâleti ilk kurulduğunda Arpalı, İmirhev, Pertekrek, Ardanuç, Çeçerek, Aspinze ve Ude sancaklarından oluşurken, 1582’de de Livane Sancağı da eyalete bağlandı. Sınır bölgesinde olmasından dolayı yapılan savaşlarla eyalet bazen büyüdüğü gibi bazen de küçüldüğünden sancak sayısı da değişmekteydi. Eyaletin merkezi de bazen Çıldır bazen de Ahısha olmuştur. 1595 tarihli Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan adlı Osmanlı mufassal defterine göre, Osmanlıların Gürcülerden ele geçirdiği toprakları kapsadığı için "Gürcistan Vilayeti" olarak adlandırılmış olan Çıldır Eyaleti sekiz livadan oluşuyordu. Bu livalar Ahısha, Hertvis, Ahalkalak, Çıldır, Poshov, Bedre, Ardahan-i Büzürg ve Penek adlarını taşıyordu. Ahısha livası, Kuzay, Güney, Ude, Azğur, Kvabliyan, Oshe, Altunkala, Çeçerek ve Aspinza nahiyelerini kapsıyordu. Hertvis livası Hertvis, Meşe-Cavahet ve Buzmaret olmak üzere üç nahiyeden ibaretti. Ahalkalak livasına Akşehir, Tümeg ve Niyaliskur nahiyeleri bağlıydı. Canbaz, Kenarbel ve Kurd Kalası nahiyeleri Çıldır livasını oluşturuyordu. Poshov livası Güney ve Kuzay nahiyelerini kapsıyordu. Bedre livasına ise, Bedre ve Kaşvet nahiyeleri bağlıydı. Ardahan-i Büzürg livası Güney, Kuzay ve Meşe nahiyelerini, Penek livası da Penek, Kamhis ve Peneskerd nahiyelerini kapsıyordu.[4]

1631-32 kayıtlarına göre eyalet; Ahısha, Acara, Acara-i Süflâ, Acara-i Ulyâ, Altunkale, Ardanuç, Asentuşah, Emirhoy, Beterek, Hacerek, Hartos, Livâne, Mahcil (Macahel), Penek ve Şavşat sancaklarından oluşmaktaydı.[5]

Osmanlı-Safevi savaşı sırasında eyalete bağlı Ahısha 1635 yılında Safevilerin eline geçerken, sancakların çoğuda tahribata uğradı. 1639 yılında imzalanan Kasr-ı Şirin Antlaşması ile Ahısha, yeniden Osmanlı topraklarına katıldı. 17. yüzyıl ortalarında eyalet; Ahısha, Ardahan-ı Büzürg, Oltu, Ardanuç, Penek, Hırtıs, Çeçerek, Poshov, Macahel, Acara, Ahalkalak, Livâne, Şavşat ve Pertekrek sancaklarından oluşmaktaydı.[6]

1717-1730 Osmanlı kayıtlarında eyalet Acara, Acara-i Süflâ, Acara-i Ulyâ, Altunkale, Ahalkalak, Ardahan-ı Büzürk, Ardanuç, Astere, Astaha, Çıldır, Emirhoy, Hacerek, Hartus, Keskim, Macahel, Nısf-ı Livane, Pertek, Pertekrek, Penek, Poshov ve Şavşat'tan oluşan 22 sancağı bulunmaktaydı.

1828–29 Osmanlı-Rus harbinde Ahısha ve Ahalkalak, Ruslar'ın eline geçmiş ve Edirne Antlaşması ile Ruslar'ın hakimiyeti tanınmıştır. Tanzimat Fermanı sonrasında yeniden idari düzenleme neticesinde 1867 tarihinde sancak haline getirilerek eyalet statüsü kaldırıldı. Merkezi Oltu kazası olan Çıldır sancağı da Erzurum Eyaleti'ne bağlandı.

Sancakları

[değiştir | kaynağı değiştir]

1582'de eyaletin sancakları:

  1. Arpalı Sancağı
  2. İmirhev Sancağı
  3. Pertekrek Sancağı
  4. Ardanuç Sancağı
  5. Çeçerek Sancağı
  6. Aspinze Sancağı
  7. Ude Sancağı
  8. Livane Sancağı

1595 yılı kayıtlarına göre eyaletin livaları (sancak):[4]

  1. Ahısha livası
  2. Hertvis livası
  3. Ahalkalak livası
  4. Çıldır livası
  5. Poshov livası
  6. Bedre livası
  7. Ardahan-i Büzürg livası
  8. Penek livası

1631/32'de eyaletin sancakları:

  1. Acara Sancağı
  2. Acara-i Süflâ Sancağı
  3. Acara-i Ulyâ Sancağı
  4. Altunkale Sancağı
  5. Ardanuç Sancağı
  6. Asentuşah Sancağı
  7. Emirhoy Sancağı
  8. Beterek Sancağı
  9. Haçerek Sancağı
  10. Hartos (Harbus) Sancağı
  11. Livane Sancağı
  12. Mahcil Sancağı
  13. Penek Sancağı
  14. Şavşat Sancağı

1682-1702 yılları arasında eyaletin sancakları;

  1. Acara Sancağı
  2. Acara-i Süflâ Sancağı
  3. Acara-i Ulyâ Sancağı
  4. Altunkale Sancağı
  5. Ahalkalak Sancağı
  6. Ardahan-ı Büzürk Sancağı
  7. Ardanuç Sancağı
  8. Astere Sancağı
  9. Astıha Sancağı
  10. Çıldır Sancağı
  11. Emirhoy (İmirhev?)Sancağı
  12. Haçerek Sancağı
  13. Hartos (Harbus) Sancağı
  14. Keskim Sancağı
  15. Mahcil Sancağı
  16. Nısf-ı Livane Sancağı
  17. Nısf-ı Livane ve Pertek Sancağı
  18. Oltu Sancağı
  19. Pertekrek Sancağı
  20. Penek Sancağı
  21. Poshov Sancağı
  22. Şavşat Sancağı

1722-1730 yılları arasında eyaletin sancakları;

  1. Acara Sancağı
  2. Acara-i Süflâ Sancağı
  3. Acara-i Ulyâ Sancağı
  4. Altunkale Sancağı
  5. Ardahan-ı Büzürk Sancağı
  6. Ardanuç Sancağı
  7. Aspinza Sancağı
  8. Haçerek Sancağı
  9. Hartos (Harbus) Sancağı
  10. Emirhoy Sancağı
  11. Mahcil Sancağı
  12. Mamervân Sancağı
  13. Nısf-ı Livane Sancağı
  14. Nısf-ı Livane ve Pertek Sancağı
  15. Oltu Sancağı
  16. Penek Sancağı
  17. Poshov Sancağı
  18. Şavşat Sancağı
  19. Pertekrek Sancağı

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Tao-Klarceti - Tarih ve Kültür Araştırmaları, (Editörler) Buba Kudava ve Goça Saitidze, Tiflis, 2018, s. 175, ISBN 9789941478734.
  2. ^ a b c D. E. Pitcher (1972). An Historical Geography of the Ottoman Empire: From Earliest Times to the End of the Sixteenth Century. Brill Archive. s. 140. GGKEY:4CFA3RCNXRP. 4 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2013. 
  3. ^ a b Gábor Ágoston; Bruce Alan Masters (1 Ocak 2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. s. 141. ISBN 978-1-4381-1025-7. 4 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2013. 
  4. ^ a b "Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan (Osmanlıca ve Gürcüce), (Yayımlayan) Sergi Cikia, Tiflis, 1941-1958, 3 cilt". 22 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2021. 
  5. ^ İnbaşı, M., "XVIII. Yüzyılın İkinci Yarısında Çıldır Eyaleti ve İdarecileri". Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:7, Sayı:1, Erzurum 2006. URL:http://e-dergi.atauni.edu.tr/ataunisosbil/article/viewFile/1020000308/1020000303 27 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Erişim: 2016-09-25
  6. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; çıldıreyaleti2 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Çıldır_(eyalet)&oldid=32673985" sayfasından alınmıştır