Michael (Kent prensi)
Kent'den Prens Michael, GCVO CD (Michael George Charles Franklin; d. 4 Temmuz 1942), Britanya kraliyet ailesinin bir üyesidir. Kraliçe II. Elizabeth'in baba tarafından kuzeni, Kral V. George ve Kraliçe Mary'nin torunu. (Eylül 2021 itibarıyla) Prens Michael, Britanya taht sıralamasında 52. sıradaydı.
Prens Michael, zaman zaman Birleşik Krallık dışındaki Commonwealth krallıklarındaki bazı durumlarda Kraliçeyi temsil eder. Aksi takdirde, kendi danışmanlık işini yönetir ve dünya çapında çeşitli ticari işler üstlenir. Ayrıca Avrupa'nın kraliyet aileleriyle ilgili bazı televizyon belgeselleri de sundu.
Hayatı
değiştirPrens Michael, İkinci Dünya Savaşı sırasında 4 Temmuz 1942'de Coppins, Iver, Buckinghamshire'da doğdu. Kral V. George ve Kraliçe Mary'ninoğlu ve KralVI. George'un küçük kardeşi olan Kent Dükü Prens George'un üçüncü çocuğuydu. Doğduğu sırada Michael, Britanya taht sıralamasında yedinci sırada yer aldı. Annesi, Yunanistan ve Danimarka Prensi Nicholas ve Rusya Büyük Düşesi Elena Vladimirovna'nın kızı Prenses Marina'ydı.
Sunningdale Okulu ve Eton Koleji'nde eğitim gördü.[1] Fransızca bilmekte ve Almanca ve italyanca "çalışma bilgisine"[2] sahip olmasının yanı sıra,[2] kraliyet ailesinin Rusça öğrenen ilk üyesiydi,[1] nitelikli bir tercümandı.[2]
Prens Michael, Ocak 1961'de Mons Subay Harbiyeli Okulu'na girdi ve buradan 11. Süvariler'e (Prens Albert'in Kendi) atandı, daha sonra 11. Süvariler ile 10. Kraliyet Süvarileri (Galler Prensi) arasındaki 1969 birleşmesinden sonra Kraliyet Süvarileri'nde (Galler Prensi) görev yaptı. 1971'de filosunun Birleşmiş Milletler barış gücünün bir parçası olduğu Almanya, Hong Kong ve Kıbrıs'ta hizmet gördü. Yirmi yıl süren askeri kariyeri boyunca sonraki görev turları, Savunma İstihbarat Kadrosunda bir dizi atamayı içeriyordu. 1981 Yılında Binbaşı rütbesiyle Ordudan emekli oldu.[3]
George V'nin dördüncü oğlunun üçüncü çocuğu olarak, kraliyet ailesindeki tek ikinci oğul olan Prens Michael'ın kraliyet ailesi adına görev yapması beklenmiyordu. Birleşik Krallık dışındaki Commonwealth alemlerinde resmî görevlerde bulunmuş ve Kraliçeyi yurtdışında temsil etmiştir.
Bununla birlikte, Birleşik Krallık'ta resmi kraliyet görevlerini yerine getirdiği için hiçbir zaman ödenek almadı. Prens, 1978'de evlendikten sonra Kensington Sarayı'nda bir daireyi kullanmasına izin verildi.[4]
30 Haziran 1978'de Prens Michael Avusturya'nın Viyana kentindeki Rathaus Kentinde sivil bir törenle Alman bir soylu olan Barones Marie Christine von Reibnitz ile evlendi. Papa John Paul II'nin iznini aldıktan sonra (önceki bir papaz olan Papa Paul VI, Roma Katolik düğünü yapmalarını yasaklamıştı),[5] çift daha sonra 29 Haziran 1983'te Londra Başpiskopos Evi'nde düzenlenen bir Roma Katolik töreninde evlilikleri kutsandı.
Evlilik sırasında Marie Christine von Reibnitz sadece bir Roma Katoliği değil, aynı zamanda boşanmış bir kadındı. Bankacı Thomas Troubridge ile evlenmişti; 1973'te ayrıldılar, 1977'de boşandılar ve evliliklerini bir yıl sonra, Prens Michael ile evlenmesinden iki ay önce Roma Katolik Kilisesi tarafından iptal ettirdiler. 1701 Tarihli Veraset Yasası uyarınca Prens Mikhail, bir Roma Katoliği ile evlenerek taht sıralamasındakii yerini kaybetti.[6] 26 Mart 2015'te 2013 Taç Yasası'nın yürürlüğe girmesiyle sıralamaya geri döndü.
Kaynakça
değiştir- ^ a b "The current Royal Family". Official Website of the British Monarchy. 1 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2018.
- ^ a b c "Business". Prince Michael of Kent (İngilizce). 25 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Nisan 2020.
- ^ "Prince Michael of Kent, Biographies, The Royal Family, People of Influence". Debrett's. 20 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Royal residences: Kensington Palace". Official website of the British monarchy. 26 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Ashley Walton (17 Haziran 1978). "Royal Couple's Anguish: Church wedding ban by the Pope". Daily Express (24,248).
- ^ Picknett, Lynn, Prince, Clive, Prior, Stephen & Brydon, Robert, War of the Windsors: A Century of Unconstitutional Monarchy (2002), p. 271. Mainstream Publishing. 1-84018-631-3.