Nikolay Bulganin
Nikolay Aleksandroviç Bulganin (Rusça: Николай Александровичd Булганин, 11 Haziran 1895 - 24 Şubat 1975)[1] Rus asker ve siyasetçi.
| Nikolai Bulganin Николай Булганин | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Sovyetler Birliği Bakanlar Kurulu Başkanı | |
| Görev süresi 8 Şubat 1955 - 27 Mart 1958 | |
| Birinci Yardımcılar | Anastas Mikoyan Mikhail Pervuhin Maksim Saburov Josef Kuzmin Lazar Kaganoviç Anastas Mikoyan |
| Yerine geldiği | Georgi Malenkov |
| Yerine gelen | Nikita Kruşçev |
| Sovyetler Birliği Savunma Bakanı | |
| Görev süresi 15 Mart 1953 - 9 Şubat 1955 | |
| Hükûmet başkanı | Georgi Malenkov |
| Yerine geldiği | Aleksandr Vasilevski (Silahlı Kuvvetler Bakanı) Nikolay Kuznetsov (Donanma Bakanı) |
| Yerine gelen | Georgi Jukov |
| Sovyetler Birliği Silahlı Kuvvetler Bakanı | |
| Görev süresi 3 Mart 1947 - 24 Mart 1949 | |
| Hükûmet başkanı | Josef Stalin |
| Yerine geldiği | Josef Stalin |
| Yerine gelen | Aleksandr Vasilevski |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Nikolay Aleksandroviç Bulganin (Никола́й Алекса́ндрович Булга́нин) 30 Mart 1895 Nijni Novgorod, Rus İmparatorluğu |
| Ölüm | 24 Şubat 1975 (79 yaşında) Moskova, Rusya SFSC, SSCB |
| Partisi | Sovyetler Birliği Komünist Partisi |
| Ödülleri | 
|
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı | Kızıl Ordu |
| Branşı | Kara kuvvetleri |
| Hizmet yılları | 1941-1946 |
| Rütbesi |  |
| Çatışma/savaşları | II. Dünya Savaşı |
İlk yılları
değiştirBir ofis çalışanının oğlu olan Nijni Novgorod'da doğdu. 1917'de Bolşevik Parti'ye katıldı ve 1918'de, Bolşevik rejiminin siyasi polisi olan Çeka'ya katıldı. Burada 1922'ye kadar görev yaptı. Rus İç Savaşı'ndan sonra, 1927'ye kadar elektrik idaresinde bir sanayi müdürü olarak çalıştı. 1927-1931'de Moskova elektrik tedarik müdürü, 1931-1937 yılları arasında Moskova Şehri Sovyeti'nin yönetim kurulu başkanı olarak görev yaptı.
1934 yılında 17. Komünist Parti Kongresi'nde Merkez Komite aday üyeliğine seçildi. Sadık bir Stalinist olarak diğer liderlerin Josef Stalin'in 1937-38 Büyük Tasfiyesi'ne kurban gitmesiyle hızla terfi ettirildi. Temmuz 1937'de Rusya Cumhuriyeti Başbakanı (RSFSC) olarak atandı. 1939 yılında Merkez Komitesi'nin tam üyesi oldu ve Eylül 1938'de Sovyetler Birliği Başbakan Yardımcısı ve Sovyetler Birliği Devlet Bankası başkanı oldu.
II. Dünya Savaşı
değiştirII. Dünya Savaşı sırasında, hiçbir zaman bir cephe komutanı olmamasına rağmen, hükûmette ve Kızıl Ordu'da lider bir rol oynadı. Kıdemli Orgeneral rütbesi verildi ve Devlet Savunma Komitesi'nin üyeliğine atandı. 1944'te Savunma Bakanlığı Komiseri olarak atandı ve Stalin'in Kızıl Ordu Yüksek Komutanlığı'nda baş vekili olarak görev yaptı. 1947'de Silahlı Kuvvetler Bakanı oldu ve Sovyetler Birliği Mareşali rütbesine terfi etti. Komünist Parti'nin Politbüro aday üyesi oldu. 1947-1950 yılları arasında Stalin'in altında Sovyetler Birliği Başbakan Yardımcısı oldu. 1948'de Politbüro'ya tam üye oldu.
Başbakanlık
değiştirStalin'in Mart 1953'te ölümünden sonra, kilit görev olan Savunma Bakanlığı'na atandı ve Sovyet liderliğinin ilk sırasına geçti. Georgi Malenkov ile yaptığı güç mücadelesinde Nikita Kruşçev'in müttefikiydi ve Şubat 1955'te Malenkov'un yerine Sovyetler Birliği Başbakanı oldu.[2] Genellikle Kruşçev'in reformlarının ve destalinizasyonunun bir destekçisi olarak görülüyordu. O ve Kruşçev, Hindistan, Yugoslavya ve Britanya'ya, "B ve K şovu" olarak bilinen bir seyahat yaptılar.[3] Ancak anılarında Kruşçev, "Ona [Bulganin] tamamen güvenemeyeceğine inandığını" yazdı.[4]
Ekim-Kasım 1956'daki Süveyş Krizi sırasında, Birleşik Krallık, Fransa ve İsrail hükûmetlerine, güçlerini Mısır'dan çekmezlerse Londra, Paris ve Tel Aviv'e roket saldırılarına başlanacağı tehdidini bildiren mektuplar gönderdi. İsrail başbakanı David Ben-Gurion'a yazdığı bir mektupta "İsrail, kendi halkının kaderiyle, suçlu ve sorumsuz bir şekilde barışın kaderiyle oynuyor. [...] İsrail'in bir devlet olarak varlığı sorununa işaret edilecektir."[5] Kruşçev, anılarında, tehdidin yalnızca roketleri başlatmak için yeterli ICBM'ye sahip olmadığı zamanlarda Batı fikrini bölmek için tasarlandığını itiraf etti ve her halükarda 1956'da savaşa gitme niyetinde değildi. Dahası, 1959'da ABD istihbaratı, Sovyet nükleer cephaneliğinin Batı'nın inandığından çok daha küçük olduğunu ve bu nedenle Sovyetlerin üç farklı yöne fırlatılacak kadar roketleri olmayacağını açıkladı. Tehdit edici mektuplar aslında, Birleşmiş Milletler'deki İngiliz ve Fransızlara yardım etti, çünkü bütün NATO üyeleri (ABD'nin de dahil olduğu) İngiltere ve Fransa'yı bir Sovyet saldırısından korumak için kararlı olduklarını garanti ettiler.
Ancak 1957 yılına gelindiğinde, Kruşçev'in reformist politikaları hakkında, Kruşçev ve destekçileri tarafından Vyaçeslav Molotov'un önderliğindeki muhalif grubun üyesi olma şüphesi sırası ona gelmişti. Haziran ayında, muhaliflerin Kruşçev'i politbüro toplantısında iktidardan indirmeye çalıştıkları sırada, iki grup arasında kaldı. Muhalifler yenilgiye uğratılıp iktidardan çıkarıldığında, bir süre daha görevine devam ettiyse de Mart 1958'de, Sovyetler Birliği Yüksek Sovyeti'nin bir oturumunda Kruşçev tarafından istifaya zorlandı.[2] İstifa ederek yirmi yıl önce yapmış olduğu Sovyet Devlet Bankası'nın başkanlığına atandı. Ancak Eylül ayında, Merkez Komite'den çıkarıldı ve Mareşal rütbesi geri alındı. Stavropol'a Bölge İktisadı Konseyi Başkan Yardımcısı olarak gönderildi ve Şubat 1960'ta emekli oldu.
Kaynakça
değiştir- ^ Nikolay Aleksandrovich Bulganin (premier of Union of Soviet Socialist Republics) -- Encyclopædia Britannica: 4 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Britannica.com. Retrieved on 2014-6-11.
- ^ a b Powaski, Ronald E. (1997). The Cold War: The United States and the Soviet Union, 1917-1991. New York, New York: Oxford University Press. ISBN 0195078500.
- ^ Julius William Pratt A History of United States Foreign Policy, p. 470, Prentice Hall, 1965 University of California original digitized February 8, 2007; 1979 4th ed. 978-0-13-392282-0
- ^ Khrushchev, Nikita (2006). Memoirs of Nikita Khruschev, Volume 2: Reformer (1945–1964). University Park, Pennsylvania: Pennsylvania State University Press. s. 238. ISBN 0271028610. 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2018.
- ^ "7 Exchange of Letters- Bulganin- Ben-Gurion- 5 and 8 November 1956". İsrail Dışişleri Bakanlığı. 14 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2018.
 | Bir Rus asker ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
 | Rus siyasetçi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |