Dedikoducu Kız

Dedikoducu Kız (özgün adı, Gossip Girl), Cecily von Ziegesar'ın Amerikan gençlik romanı serisi. Henüz kim olduğu bilinmeyen, her şeyden haberdar blogger "Gossip Girl" tarafından anlatılan seri, New York'un Upper East Side'da seçkin bir özel okul olan Constance Billard Kız Lisesi'nde okuyan ayrıcalıklı gençlerin hayatları ve aşk hikâyeleri etrafında döner. Seri, karakterlerin lise hayatlarından mezuniyetlerine ve üniversiteye gitmelerine kadar uzanan öykülerini anlatır. Kitap öncelikle Blair Waldorf ve en iyi arkadaşı, "o kız" Serena van der Woodsen'ın hayatına odaklanır ve karakterlerin lise yaşamlarından mezuniyetlerine ve üniversiteye girmelerine kadar uzanan hikâyelerini anlatır.

İlk kitap, Dedikoducu Kız Nisan 2002'de, sonuncu olan on birinci kitap Mayıs 2007'de çıkmıştır. Kitaplar, Josh Schwartz ve Stephanie Savage tarafından yaratılan, 19 Eylül 2007'de The CW'de yayına giren ve 2012 yılında altıncı sezonuyla final yapmış olan gençlik-drama dizisi Gossip Girl'e ilham kaynağı olmuştur.

Karakterler

Blair Waldorf serinin ana karakteridir.^[1] Kestane kahverengisi saçları ve koyu kahverengi gözleriyle, ders dışı etkinliklerle büyük ölçüde ilgili olmasıyla ve çalışmalara yönelik kararlı tutumuyla anlatılır. Blair istediklerini elde etmek için çekiciliğini, parasını ve sosyal statüsünü kullanır.^[2] Seri boyunca, Nate Archibald'la karmaşık bir ilişkisi vardır. Ayrı oldukları zamanlarda Nate, Blair'ın çok yakın arkadaşı Serena van der Woodsen'ın da dahil olduğu birçok başka kızla flört eder. Serinin sonunda, Blair Yale Üniversitesi'ne girer.
Serena van der Woodsen zayıf, güzel ve "mükemmel" olarak anlatılır. Serena ara sıra modellikle uğraşır ama sonra Çılgınlar Kraliçesi'nin yeni versiyonu Breakfast at Fred's de rol kapar. Serena'nın sabit bir hayran kitlesi vardır ve bu kitleye Nate Archibald, Dan Humphrey, Aaron Rose ve Yale Üniversitesindeki bir akapella grubu da dahildir. Serena gerçek bir romantizm ister ve başlangıçta arkadaşı Blair ile olan ilişkisine rağmen bunu Nate'de arar. Yine de, erkeklerden kolayca sıkılır ve genelde ilişkilerini uzun süre yürütemez. Serena, onu mükemmel bir dedikodu kaynağı bulan ama çabasız güzelliğini ve tüm erkeklerin dikkatini çekebilmesini hazmedemeyen sınıf arkadaşları tarafından sürekli eleştirilir. Serinin sonunda, Serena kabul edildiği Ivy League okullarından birine gitmek yerine New York'ta kalmaya karar verir ve kendini keşfetmeye başlar. Bir aradan sonra, Yale Üniversitesine girer.
Nate Archibald St. Jude's Erkek Okulunun varlıklı, iyi görünümlü bir lakros oyuncusu.
Dan Humphrey olaylara çoğu zaman kötü tarafından bakan zayıf, hassas, kafein bağımlısı bir şair.
Jenny Humphrey Dan'in kız kardeşi ve Serena gibi olmaya can atan bir ressam.
Vanessa Abrams kafası traşlı, yeni yeni tomurcuklanan bir yönetmen.
Chuck Bass sonunda biseksüel olabileceği ortaya çıkmasına karşın kızlardan yararlanmaya çalışan yakışıklı, şehvet odaklı biri.
Elise Wells Jenny'nin en iyi arkadaşı ve Constance Billard'ın bir öğrencisi.
Mystery Craze Çünkü Ben Buna Değerimde Dan ile ilişkisi olan bir şair.

Romanlar

1. Dedikoducu Kız
2. Beni Sevdiğini Biliyorsun
3. Tek İstediğim Her Şey
4. Çünkü Ben Buna Değerim
5. Ben Böyle Severim
6. İstediğim Sensin
7. Kimse Daha İyisini Yapamaz
8. Hiçbir Şey Bizi Bir Arada Tutamaz
9. Anca Rüyanda Görürsün
10. Sana Hiç Yalan Söyler Miyim
11. Sakın Beni Unutma
12. O Sen Olmalıydın
13. Seni Daima Seveceğim

Notlar

^ McAdam, C. (2008-3-15). "Chatter In Classes 4 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". SundayHeraldSalon.com.
^ Malcolm, Janet (3-10-2008). "The Wicked Joy of the Gossip Girl Novels" 5 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The New Yorker.

Dış bağlantılar

Gossip Girl Türkiye

Kitap ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] McAdam, C. (2008-3-15). "Chatter In Classes 4 Nisan 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". SundayHeraldSalon.com.

[2] Malcolm, Janet (3-10-2008). "The Wicked Joy of the Gossip Girl Novels" 5 Mart 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The New Yorker.

[1]

[2]