Ertuğrul Osman Osmanoğlu
Osman Ertuğrul Osmanoğlu (18 Ağustos 1912; Nişantaşı, İstanbul - 23 Eylül 2009, İstanbul), 1994-2009 yılları arasında Osmanlı Hanedanı'nın reisiydi.
| Ertuğrul Osman Osmanoğlu | |
|---|---|
 Şehzade Ertuğrul Osman Osmanoğlu | |
| 43. Osmanlı Hanedan Reisi | |
| Hüküm süresi | 12 Mart 1994 - 23 Eylül 2009 |
| Önce gelen | Mehmed Orhan Osmanoğlu |
| Sonra gelen | Osman Bayezid Osmanoğlu |
| Doğum | 18 Ağustos 1912 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 23 Eylül 2009 (97 yaşında) İstanbul, Türkiye |
| Defin | 26 Eylül 2009 II. Mahmud Türbesi |
| Hanedan | Osmanlı Hanedanı .svg){kind=small} |
| Babası | Mehmed Burhaneddin Efendi |
| Annesi | Aliye Melek Nazlıyar Hanımefendi |
| Dini | İslam |
Hanedanın, Osmanlı Devleti'nin yıkılmasından önce doğan erkek üyeleri arasında en son ölenidir. Yaşamının büyük bir bölümünü Türkiye dışında sürgünde geçirdi. Ülkeye giriş yasağının kaldırılmasından birkaç yıl sonra Türkiye'ye geldi ve İstanbul'da öldü. Türk toplumu tarafından "Son Osmanlı" olarak bilinir.
Hayatı
değiştir1912'de İstanbul'da doğdu. Babası Şehzade Mehmed Burhaneddin Efendi, annesi Aliye Melek Nazlıyar Hanımefendi'dir. 34. Osmanlı padişahı II. Abdülhamid'in torunu olan Ertuğrul Osman, imparatorluk döneminde doğmuş Osmanlı Hanedanı mensubu son erkek çocuk idi.
I. Dünya Savaşı yıllarından babası ve aabeyi Şehzade Fahreddin Efendi ile beraber beraber Viyana'ya yerleşti ve 1746'da Avusturya-Macaristan İmparatoriçesi Marie Theresa tarafından kurulmuş olan İmparatorluk Lisesi "Theresianum"'da öğrenim gördü.[1]
1924'te Viyana'da tahsilini sürdürürken, hilâfetin kaldırılmasının ardından Osmanlı Hanedanı'nın bütün fertleriyle birlikte Türkiye'den sürgün edildi. Bu tarihten sonra 68 yıl Türkiye'ye dönemedi.
Viyana'dan sonra Paris'e yerleşti ve Paris Siyasi Bilimler Enstitüsü'nde eğitim gördü. 1933 yılında babası ile ABD'ye yerleşti. Babasının 1949 yılında ölümünden sonra 1952 yılında Kanada merkezli bir madencilik şirketi kurdu. Özellikle Güney Amerika'da faaliyet gösterdi ve 1980'lerin başında şirketlerini kapatıp emekli olana kadar Amerika kıtasının bir ucundan diğerine dolaşıp madenler açtı.[1]
İlk evliliğini 1947 Güney Afrikalı bir hanım olan Gulda Twerskoy ile yapan şehzade, eşini 1985'te kaybetti.[1] İkinci evliliğini, Osmanlı Hanedanı ile benzer bir akıbeti paylaşan Afgan kraliyet ailesinden Prens Abdulfettah Tarzi ile doktor Pakize Tarzi'nin kızı Zeynep Tarzi (d. 1940) ile 1991 yılında yaptı.
Hayatının büyük bölümünü New York Manhattan'da geçiren Ertuğrul Osmanoğlu ilk kez 1992 yılında uluslararası seyahat belgesi ve özel izinle Türkiye'ye geldi.[2] Sonraki yıllarda Türkiye'ye sık sık geldi. 2004 yılında Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı oldu.
Hanedan reisi Mehmed Orhan Osmanoğlu'nun 12 Mart 1994'te ölümü üzerine ailenin en yaşlı erkek mensubu olarak Osmanlı Hanedanı'nın reisi sıfatını taşıdı. Bu sıfatı taşıyan Osmanlı Devleti zamanında doğmuş kişi olması nedeniyle "Son Osmanlı" diye anılıyordu.[3] Kendisine Osmanlı Hanedanı protokolüne göre Devletli Necabetli Osman Ertuğrul Efendi Hazretleri olarak hitap ediliyordu. Akıcı bir şekilde Türkçe, İngilizce, Almanca ve Fransızca biliyordu ve İtalyancayı konuşabiliyor, İspanyolcayı da anlayabiliyordu.
23 Eylül 2009 tarihinde İstanbul'da, böbrek yetmezliği nedeniyle tedavi gördüğü Amerikan Hastanesi'nde 97 yaşında öldü. 26 Eylül 2009 tarihinde Sultanahmet Camii'nden kaldırılan naaşı, Bakanlar Kurulu kararı ile Çemberlitaş'taki II. Mahmud Türbesi haziresine defnedildi.[4]
Kaynakça
değiştir- ^ a b c "Osman Ertuğrul hayatını kaybetti". Cumhuriyet. 24 Eylül 2009. 25 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2023.
- ^ "Atatürk Dönemi sürgün politikası ve uygulamaları: 1923 - 1938". Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü doktora tezi. 2015. 25 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "'Last Ottoman' dies in Istanbul". BBC. 24 Eylül 2009. 20 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2009.
- ^ "Osmanlı'nın en kıdemli üyesi toprağa verildi". CNN Türk. 11 Aralık 2018. 25 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2023.