Alaçatı
Alaçatı, İzmir ilinin Çeşme ilçesine bağlı bir mahalledir. Ege Denizi'ne kıyısı vardır. Tarihî taş evleri ve yılın 360 günü rüzgâr alması sebebiyle rüzgâr sörfüne elverişli plajları ile ünlüdür. Son yıllarda taş evleri sayesinde çok fazla gelişmiştir.
| Alaçatı (Agrillia) | |
|---|---|
 Alaçatı'da bir sokak | |
 Mahallenin haritadaki yeri | |
 Çeşme Alaçatı'nın İzmir'deki Konumu | |
Koordinatlar: 38°16′53″N 26°22′27″E / 38.2814°K 26.3742°D | |
| Ülke |  Türkiye |
| İl | İzmir |
| İlçe | Çeşme |
| Coğrafi bölge | Ege |
| Sınır komşuları | Celal Bayar, Çakabey, Germiyan, Ilıca, Karaköy, Ovacık, Reisdere, Şifne, Zeytineli  |
| İdare | |
| • Yönetici | Muhtar[1] İhtiyar heyeti[1] |
| Nüfus (2000) | 8.401 |
| Zaman dilimi | UTC 03.00 (TSİ) |
| İl alan kodu | 0232 |
| İl plaka kodu | 35 |
| Posta kodu | 35930 |
2000 yılı rakamlarına göre nüfusu 8.401 kişidir. 704 kilometrekarelik alanında birçok eğlence mekânı ve oteli barındıran Alaçatı, Ege Bölgesi'nin önemli tatil beldelerinden biridir.
Alaçatı'nın antik dönemdeki adı Agrillia'dır. Alaçatı ismini 'Alacaat' adı verilen bir Osmanlı aşiretinden alır. Osmanlı döneminde Alaçatı'da Rumlar ve Türkler yaşıyorlardı. Rumcada 'Alacaat' kelimesinin telaffuzu zor olduğu için 'Alacaat' zamanla değişir ve günümüzde kullanılan Alaçatı adını alır.
Kültür
değiştirAlaçatı Ot Festivali
değiştir2010 yılından beri düzenlenmekte olan festivalde bölgede yetişen otlardan yapılan yemeklerle ot çeşitlerinin tanıtılması hedeflenmektedir. Festival ilkbahar aylarında yapılmaktadır.[2][3]
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir
- ^ a b "5393 sayılı Belediye Kanunu" (PDF). mevzuat.gov.tr. 3 Temmuz 2005. s. 3. 1 Haziran 2024 tarihinde kaynağından (pdf) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2024.
Madde 9- Mahalle, muhtar ve ihtiyar heyeti tarafından yönetilir.
- ^ "Alaçatı Ot Festivali 11 Nisan'da başlıyor". Milliyet. 3 Nisan 2010. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015.
- ^ "Alaçatı Ot Festivali gün sayıyor". Hürriyet. 3 Mart 2015. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015.